คุณคะ ช่วยรับรักด้วย

จะจีบเด็กต้องอดทน

รถกระบะสี่ประตูสีดำสนิท แล่นเข้าไปจอดในบ้านหลังใหญ่เขตชานเมือง ร่างอวบอิ่มผิวขาวผ่องสวมเพชรพราวระยับเดินเร็วๆ ออกมาต้อนรับ

" ผู้กองมาแล้ว ผู้กองมาแล้ว "

เสียงเรียกด้วยความดีใจ ลูกชายกระโดดลงจากรถ แล้วเดินเร็วๆเข้ามากอดผู้เป็นแม่อย่างเอาใจ

"คิดถีงหม่าม้าจังเลยครับ "

มืออวบประคองหน้าลูกชายอย่างแสนรัก

"ออกจากป่ามาตั้งนานแล้ว เพิ่งจะมาหาม๊า แล้วจะเชื่อได้ยังไงว่าคิดถึงจริง "

คนเป็นแม่ตัดพ้อลูกชาย

"ผมหิวจังเลย หม่าม้ามีอะไรเลี้ยงบ้าง"

ถึงจะรู้ทันว่าลูกชายเฉไฉ แต่คนเป็นแม่กลับตะโกนเรียกคนงานในบ้านเสียงล้งเล้งให้ตั้งโต้ะ หาอาหารมาให้ลูกชายคนเดียวของบ้านได้ทานอย่างจุใจ มือหนากดส่งข้อความไปหาสาวน้อย หลังจากที่แยกจากกันเมื่อเกือบสองชั่วโมงที่แล้ว

**ถึงบ้านแล้วค่ะ**

**คนดี ทำอะไรคะ**

ข้อความถูกขี้นว่า อ่านแล้ว

**รอไลน์อยู่ค่ะ **

**ขอโทษนะคะ ขับรถอยู่ พี่ไม่ถนัด**

เธอส่งสติ้กเกอร์กลับมา ว่าโอเค

**คืนนี้คุยกันยาวๆนะคะ พี่ทานข้าวก่อน**

"ทิชาขอ บอกผู้กองว่า ทิชาชอบความชัดเจนนะคะ ถ้าจะจีบทิชาต้องชัดเจน อยู่ไหน ทำอะไร ต้องบอก อยากมีแฟนเด็กต้องอดทน ตามใจเด็กนะคะ" เค้านั่งยิ้มคนเดียวกับหน้าจอโทรศัพท์

ลูกสาวเล่าให้คุณพ่อคุณแม่ฟังอย่างอารมณ์ดี วันนี้ปิดการขายได้ดีมาก เธอภูมิใจมากที่ทำสำเร็จลูกค้าพอใจกับงานที่สั่ง แถมยังซื้อเพิ่มไปอีกแสนกว่า

คนเป็นแม่ยิ้มอย่างชื่นชม ส่วนท่านนายพลถามถึงลูกน้องว่า เป็นยังไงบ้าง ลูกสาวตีหน้าเคร่งขรึมเฉยเมยคล้ายไม่ใส่ใจ

"ผู้กองก็โอเคค่ะ ขับรถดี รอทิชาอยู่สองชั่วโมงก็ไม่บ่นอะไร "

พูดเท่านี้พอ น้อยๆแต่พอควร แต่ภายในหัวใจเต้นตุบตับเมื่อนึกถึงเรื่องวันนี้ เค้าน่ารัก สุภาพ รุกพอประมาณ และ รู้จักเดินเกม คืนนี้เธอกับเค้าจะได้รู้กัน

มื้อค่ำจบลงลูกสาวขอตัวขี้นห้องไปพักผ่อน คุณพ่อคุณแม่ก็เข้าห้องนอนเพื่อพักผ่อน ร่างบางอาบน้ำสระผมแต่วัน มือบางลูบไล้ร่างกายขาวด้วยครีมอาบน้ำหอมกรุ่น นึกถึงหน้าแดงๆของผู้กองวันนี้ก็ยิ่งทำให้เกิดความรู้สึกวาบหวิวยิ่งนัก จูบแรกของทิชาต้องเป็นของผู้กอง เธอคิดในใจอย่างเขินอาย

สองทุ่มห้าสิบ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น มือบางกดรับส่งเสียง

"ทิชาค่ะ"

"คนดีทำอะไรคะ "

เค้าถามกลับ ใจจริงอยากจะบอกว่ารอโทรศัพท์แต่กลัวจะได้ใจมาก เสียงหวานตอบไปว่า

" ดูแฟชั่นค่ะ "

"อยากเห็นหน้า คอลได้ไหมคะ"

ทิชากรี้ดเบาๆไม่มีเสียงออกมา

"ได้ค่ะ"

เค้าวางสาย เธอปรับมุมที่นั่ง หลังพิงหัวเตียงสีครีมปนม่วงดูหรูหรา เค้าโทรมาแล้ว ภาพสาวน้อยของเค้าปรากฎขึ้นมา เธอสวมสายเดี่ยวสีชมพูหวาน เค้าซูมกล้องดู แทบจะทำโทรศัพท์ตก ชุดนอนสายเดี่ยว แถมโนบรา เม็ดทับทิมตั้งชูชันชัดเจน ความละเอียดของกล้อง

ทำไมมันชัดขนาดนี้ ผมยาวสลาย คลอเคลียกับสายชุดนอน เธอนอนคว่ำหน้าลงกับหมอน วางโทรศัพท์มุมต่ำ แล้วเสียบสายสมอลท็อก มุมนี้เค้าเห็นทั้งหมด ทรวงอกขาวผ่องกับเม็ดทับทิมของเธอ

"คนดี ชุดนอนสวยจัง"

"ชอบไหมคะ ทิชาตั้งใจใส่ให้ผู้กองดู"

"จะเป็นแฟนกันแล้ว เรียกชื่อพี่ได้ไหมคะ ชื่อเล่นพี่มีแต่ป๊ากับม๊าเท่านั้นที่เรียก"

"พี่ชื่อซัน คนดีเรียกพี่ซันสิคะ"

เสียงทุ้มติดจะอ้อนวอน "พี่ซันคะ" เธอเรียกเสียงแผ่ว คนถูกเรียกมีอาการหนักขึ้นทันที ตั้งแต่เห็นชุดนอนจนถึงเรียกชื่อ เธอทำเค้าแทบจะทนไม่ไหว มือหนาลูบแก่ยกายตัวเองอย่างปลอบใจ

ผู้กองหนุ่มสวมเสื้อยืดตัวเก่ง กับกางเกงบ้อกเซอร์ขาสั้น มือล้วงเข้าไปในกางเกง เสียงพี่ซันคะ พี่ซันขา ทำเอาหัวผงกตามเสียงเรียกงึกงัก น้ำอยากซึมออกมาเต็มหัวบานไปหมด

"คิดถึงทิชาจังเลย ทิชารู้ไหม "

คุยไปมือก็รูดขึ้นลงไป

"ทิชาก็คิดถึงพี่ซัน พรุ่งนี้ก็ไม่ได้เจอกัน ทิชาคงเหงาแย่ "

เธออ้อนเค้า

"คนดีอยากเจอพี่ไหมคะ "

เธอท้าวคางพยักหน้าแทนคำตอบ มือขยับเร่งอย่างไว มุมนี้เห็นภาพชัด สวยมาก เค้าเร่งจังหวะ แล้วสาวมืออย่างรวดเร็ว

"ทิชา ทิชาคนดีของพี่"

เค้าจัดการตัวเองเสร็จแล้วเเค่มองผ่านจอ เธอยังทำได้ขนาดนี้ เธอสุดยอดมาก เค้าคิดในใจ

"พรุ่งนี้ออกมาเจอกันนะคะ พี่คิดถึงทนไม่ไหวแล้ว" เค้าบอกเธอตามตรง สาวน้อยไม่ตอบแต่ยิ้มหวานให้เค้าดูแทน คืนนี้เค้าคงฝันดี