สมาชิกกลุ่มดาร์คทุกคนกำลังกลั้นหัวเราะกันคิกคักราวกับเด็กซึ่งขัดกับใบหน้าเข้มน่าเกรงขามนั้นโดยสิ้นเชิง เมื่อทุกคนได้เห็นฟรังโกผ่านจอขนาดใหญ่ โดยฝีมือแดเนียลที่เชื่อมต่อจากสมาร์ทโฟนตนเองให้เพื่อนๆทกคนเห็นความบื้อของไอ้เสือร้ายที่เลี่ยงจะตอบคำถามแดเนียลแถมเปลี่ยนเรื่องคุยไปหลายครั้งหลายครา
“นั่นมึงขับรถไปไหนน่ะไอ้แฟรงค์ กูถามก่อน”
“ไอ้สัสเดลมึงเปิดกล้องก่อนสิ!”
“ฮ่าๆๆ มึงอยู่ในซุนดาลีใช่มั้ยตอนนี้”
“เออ”
“แม่งยอมบอกซะตั้งแต่แรกก็จบแล้วมั้ย”
ทุกคนตบเข่าฉาดใหญ่พร้อมหลุดขำกันเกรียวกราวจนความแตกเข้าจนได้
“ออ ไอ้เชี่ย พวกมึงอยู่กันครบสินะ ไอ้แดเนียลมึง!”
“มีแววจะได้เมียตามไอ้อันดรียมาติดๆนะมึง” ราฟเอลแซวทำเขาลอบยิ้มเขิน
“ไอ้บ้า” ปากปฏิเสธแต่ในใจคิดไปถึงตอนแต่งงานแล้ว
“เออวันก่อนแม่งเห็นแอบถ่ายรูปวิวสวนดอกกุหลาบที่บ้านกูด้วย สงสัยคงคิดถึงสาวโรสหนัก” อันเดรียเผาต่อ
“เชี่ย พูดมาก เดี
