ร่างบางเบียดเสียดผู้คนเพื่อยื่นมือออกรับแข่งกับอีกหลายสิบมือคล้ายแฟนเพลงยื่นมือรอการสัมผัสศิลปินที่ตนคลั่งไคล้ แต่ความเป็นจริงมันหดหู่ใจว่านั้นมาก เพราะทุกคนต้องการสิ่งของเหล่านี้เพื่อประทังชีวิตในสภาะที่ผู้คนแร้นแค้นหนัก
“อุ๊ย”
ดวงตากลมโตเบิกกว้างเมื่อถุงผ้าขนาดใหญ่ถูกยัดใส่มือเล็กนั้นเกือบหล่น ดีที่เธอรีบโอบรับไว้ทัน
“ขอบคุณค่ะ” เธอโค้งศีรษะงกๆเงิ่นๆเตรียมจะเดินออกไปแต่แล้วมือใหญ่รีบคว้าท่อนแขนเล็กไว้
หมั่บ
เธอเกือบจะสลัดมือนั้นทิ้งออกเพราะคิดว่ามีคนมาแย่งถุง แต่เมื่อมือใหญ่กระชากดึงเธอเข้าหา ซารีนเงยหน้าขึ้นมองชายร่างสูงใหญ่สวมแว่นดำสนิท ทว่าใบหน้าและเคราจางๆนั้นเธอจำได้แม้จะไม่เจอนานแรมปีก็ตาม
และใบหน้าหล่อเข้มนั้นโน้มลงมาหาเธอ
“..คุณ! คุณเมแกน” เธอทักทายเสียงใสคลี่ยิ้มดีใจเปิดเผยที่ได้พบชายผู้มีพระคุณกับเธอเหลือล้น
“ชู่วว ฟังนะ อีกไม่กี่วันที่นี่จะลุกเป็นไฟเหมือนปีที่แล้ว เช
