ชายาจอมป่วน

ตอนที่ 4 ฮองเฮาผู้ส่งเสริมเพื่อน

ทั้งสองหันมากระซิบกระซาบกันด้วยความสนุกสนานและทุกอย่างตกอยู่ในสายตาของบุรุษสองพระองค์ที่มองรอยยิ้มงดงามนั้นด้วยความหลงไหล ฮ่องเต้นั้นมองเมียรักที่ยิ้มมีความสุขอย่างสุขใจ ไม่ต่างจากองค์ไท่จื่อเหยี่ยเหรินที่เผลอมองนางกำนัลคนงามที่ยิ้มหวานราวกับนางผึ้งหากบอกว่าฮองเฮางามจนล่มบ้านล่มเมืองได้ นางกำนัลเสี่ยวลี่ก็คงมิได้ต่างกันนักเพียงแต่ความงามของนางนั้นอ่อนหวานกว่า ส่วนฮองเฮาดูยั่วยวน แต่ก็ไม่สามารถบอกได้เลยว่าผู้ใดงดงามกว่ากัน

“เดี๋ยว!! ลี่เอ๋อร์ เอาหล่ะๆ เจิ้นยอมยกตำหนักนั้นให้สหายเจ้า เสด็จพี่จะว่าอะไรหรือไม่” ฮ่องเต้ถามพี่ชายเพราะรู้ดีว่าพี่ชายพระองค์นั้นชอบอยู่อย่างสงบ และตำหนักที่ฮองเฮาขอนั้นเป็นตำหนักที่อยู่ติดกับตำหนักเทียนจินของเสด็จพี่เหยี่ยเหริน

“หากเจ้าต้องการพี่ก็ไม่ขัด” พระองค์ปลายตาไปมองเสี่ยวอิงเล็กน้อยก่อนจะหยิบเอาแก้วน้ำชาขึ้นมาจิบอย่างไม่สนใจผู้ใดอีก

“ขอบพระทัยเพคะ พี่เหยี่ยเหริน เสี่ยงอิงมาขอบพระทัยพี่เหยี่ยเหรินสิ” ฮองเฮาดันเพื่อนไปข้างๆ พี่ชายที่ตนนั้นตั้งใจเป็นแม่สื่อแม่ชักให้เพื่อนไปทำความเคารพและขอบคุณในเวลาเดียวกัน ด้านอีกฝ่ายก็รู้งานรีบเดินเข้าไปด้านข้างบุรุษรูปงามก่อนจะย่อกายทำความเคารพ

“ของพระทัยเพคะ” เสี่ยวอิงเอ่ยน้ำเสียงอ่อนหวานก่อนจะช้อนตาขึ้นมองบุรุษรูปงามใกล้ๆ ด้วยใจที่เต้นระรัวราวกับมีคนมาตีกลองในนั้น

“อืม” องค์ไท่จื่อเหยี่ยเหรินรับคำเพียงเท่านั้น อย่างสุดแสนจะรำคาญสายตาหวานเชื่อมที่สตรีงดงามคนนี้ส่งมาให้พระองค์เสียจริงช่างเป็นสตรีที่มิรู้จักระวังกริยา

“เออ พี่เหยี่ยเหรินเสี่ยวอิงทำความเคารพนานแล้วนะเพคะ” ฮองเฮาเอ่ยเตือนองค์ไท่จ่่ือเมื่อเห็นว่าพระองค์ไม่่ยอมบอกให้เพื่อนลุกขึ้นเสียที

“ลุกขึ้นเถอะ ตามสบาย” พระองค์ตรัสเสียงราบเรียบอย่างไม่สนใจใบหน้างดงามปานล่มเมืองของเสี่ยวอิงที่งอง้ำได้น่าเอ็นดูนัก ช่างเป็นสตรีที่ประหลาดเสียจริง กล้ามาทำหน้าตาเช่นนี้ใส่พระองค์ได้เช่นไร อย่างมิกลัวหัวหลุดออกจากบ่า

“ขอบพระทัยเพคะ” เสียงหวานดั่งระฆังแก้วพูดเสียงใส พยายามเก็บความไม่พอใจเอาไว้ // ให้ได้เป็นผัวก่อนเถอะ อิงอิงคนนี้จะเอาคืนให้เข็ดเลย

“เอาละๆ และที่ลี่เอ๋อร์กับเสี่ยวอิงมาวันนี้นอกจากเรื่องตำหนัก ก็ยังมีอีกเรื่องเพคะ ลี่เอ๋อร์จะขอออกไปตรวจกิจการร้านเหล้าเพคะ” ฮองเฮาหันหน้าไปส่งสายตาออดอ้อนฮ่องเต้ที่ส่งสายตาดุดันกลับมาทันที จนร่างงามสะดุ้งไปนิดๆ

“เจิ้นไปด้วย” ฮ่องเต้ดึงเอาร่างเมียรักเข้ามานั่งบนตักอย่างไม่อายสายตาของอีกสองคนที่มองมาอย่างเหนื่อยหน่ายใจกับความหวานฉ่ำของทั้งคู่ เสี่ยวอิงกรอกตาไปมาก่อนจะไปสบเข้ากับสายตาดุดันขององค์ไท่จื่อที่มองมาแบบพอดี // ดุจริงพ่อคุณ อย่างอื่นให้มันดุด้วยแล้วกัน เสี่ยวอิงได้แต่แอบบ่นคนที่ตนแอบปลื้มในใจ