หญิงสาวมาถึงที่คฤหาสน์หลังงามนี้แต่เช้ามืด เพราะไม่อยากรบกวนผู้ใหญ่ในบ้านหลังนี้ก่อนจะฝากขนมไว้กับแม่ครัวของที่นี่ เธอได้รับเงินกลับมาประมาณห้าพันบาท ทั้งที่จริงๆ ค่าขนมไม่ได้แพงเท่านี้ แต่คุณนายก็ยังใจดีฝากแม่ครัวมาบอกว่า ‘ให้เป็นค่าเสียเวลา’ เพราะเธอต้องตื่นแต่เช้าเอาขนมมาส่ง ซึ่งนั่นก็ทำให้หญิงสาวปลื้มในความมีน้ำใจของคุณนายเป็นอย่างมาก ถึงแม้เธอจะยังไม่เคยเจอท่านตัวเป็นๆ ก็ตาม
“หืม สวนกุหลาบเหรอนี่”
ระหว่างที่พริมพิกากำลังจะเดินออกจากบ้านหลังนี้ สายตาก็เหลือบไปเจอกับสวนกุหลาบที่อยู่บริเวณด้านหลังบ้าน จริงๆ เธอก็ไม่อยากเสียมารยาท แต่แค่ขอเข้าไปชมสวนกุหลาบสักครู่ คิดว่าคงไม่เป็นอะไร
“สวยจังเลย แม่ต้องชอบแน่ๆ”
หญิงสาวอมยิ้มเมื่อนึกถึงแม่ที่ล่วงลับไปแล้ว เพราะท่านเองก็ชอบดอกกุหลาบเหมือนกัน โดยเฉพาะดอกกุหลาบสีชมพู เรียกได้ว่าถ้าเจอสวนกุหลาบ หรือร้านขายดอกไม้ที่ไหน สองแม่ลูกจะต้องพากันไ
