TATTO04:ไม่อยากเจอ
1028 คำ
TATTO 04
************************************
“เรานี่ก็โหดก็เหมือนกันนะเนี่ย แบบนี้เซอร์มันคงกลัวเมียแน่ๆ เลย”
“พี่เกมส์ก็พูดไปนะคะ ตอนนี้หนูยังไม่ได้เป็นอะไรกับเพื่อนของพี่เลย แค่หน้าหนูเขายังไม่อยากจะมองด้วยซ้ำ”
“พี่เองก็อยากจะให้มันเปิดใจให้เราเหมือนกันนะ เพราะเท่าที่เห็นการตามจีบของเราแล้ว พี่คิดว่าเราคงไม่ได้จะมาหลอกเซอร์มันหรอก”
“ทำไมพี่เกมส์พูดแบบนี้ล่ะคะ มีคนเคยหลอกพี่เซอร์ด้วยเหรอ?”
“อืม ก็แฟนเก่ามันนั่นแหละ ตอนนั้นมัน...”
“ไอ้เกมส์!!!”
ยังไม่ทันที่พี่เกมส์จะได้เล่าเรื่องพี่เซอร์ให้ฉันฟังก็มีเสียงเรียกชื่อพี่เกมส์ขึ้นมาเสียงดัง ทำให้เราสองคนหันไปมองที่มาของฉันก็เห็นว่าเป็นพี่เซอร์ที่เดินเข้ามา
เขามองหน้าฉันสลับกับมองหน้าพี่เกมส์ ทำให้ฉันรีบเขยิบออกห่างจากพี่เกมส์ทันที เพราะกลัวว่าเขาจะเข้าใจผิดคิดว่าฉันกับเพื่อนของเขากำลังทำอะไรกันอยู่
“กูบอกว่าถ้าจะออกมาให้ปลุกกูด้วยไง กูมีนัดสักให้ลูกค้านะเว้ย”
“ก็เห็นมึงแม่งดื่มหนักไงเลยไม่อยากปลุก อีกอย่างมึงก็ไลน์มาบอกกูเองว่าจะเข้าช้้าไม่ใช่ไง?”
“ตอนนั้นกูน่าจะมึนๆ น่ะก็เลยทักไปบอกแบบนั้น”
“เออ เพราะงั้นก็ไม่ใช่ความผิดของกูหรือเปล่าที่ไม่ปลุกมึงน่ะ”
“แล้วนี่มาทำอะไร?”
คนตรงหน้าละสายตาจากพี่เกมส์แล้วหันมามองหน้าฉันที่ยืนอยู่ข้างเพื่อนของเขา ไม่เห็นต้องถามเลยเพราะที่ฉันมาที่นี่ก็เพื่อที่จะมาหาเขาคนเดียวเลยนะ
นี่ก็มาหาแทบทุกวันไม่มีวันไหนเลยที่ฉันจะไม่มาหาเขาอ่ะ และสายตาของพี่เซอร์ที่มองหน้าฉันตอนนี้มันบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าเขาไม่ได้อยากเจอหน้าฉันเท่าไหร่
นี่ก็เกินไปหน่อยมั้ยล่ะ
แค่เห็นหน้าก็ไม่พอใจเลยเหรอ ฉันก็ยืนของฉันเงียบๆ ยังไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไรกับเขาด้วยซ้ำ ไม่ต้องทำหน้ารำคาญกันขนาดนี้ก็ได้มั้ง
“น้องซื้อน้ำเต้าหู้มาให้น่ะ แล้วก็มาหามึงด้วย”
“มาหาทำไม พี่ก็บอกเราแล้วไงว่าพี่ไม่อยากเจอ”
“เซอร์มึงก็พูดดีๆ กับน้องไม่ได้หรือไงวะ แม่งเจอหน้าน้องทีไรก็เย็นชาเลยนะ”
“ก็ไม่ได้อยากไงและบอกหลายครั้งแล้วว่าไม่ต้องมา”
“พี่เซอร์ไม่อยากเจอหนู แต่ว่าหนูอยากเจอพี่นี่คะ”
ฉันตอบกลับไปทันทีทำเหมือนว่าเมื่อกี้ตัวเองไม่ได้ยินที่เขาบอกว่าไม่อยากเจอฉัน
ฉันจะบอกอะไรให้นะว่าถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นน่ะก็คงเลิกตามเขาไปนานแล้วล่ะ เพราะการที่ถูกไล่ถูกต่อว่าทุกวัน
ไหนจะสายตาที่ดูเหมือนไม่ได้อยากจะเจอเราสักเท่าไหร่น่ะมันทำให้น้อยใจได้เหมือนกันนะ และฉันก็เจอแทบทุกวันเลยด้วย
ตอนแรกก็น้อยใจเหมือนกันนะและร้องไห้เกือบทุกวันด้วยที่พี่เซอร์เขาต่อว่าฉันและทำเหมือนไม่อยากเจอฉัน
แต่พอเจอบ่อยเข้ามันก็เลยกลายเป็นความเคยชิน และฉันก็ถือคติที่ว่าด้านได้อายอดไง
เพราะงั้นแล้วฉันจะต้องด้านและต้องได้เท่านั้น ไหนๆ ก็ถูกพี่เซอร์ด่าว่าแรดแล้วฉันก็ต้องใช้ความแรดให้มันความคุ้มค่าหน่อยสิ
เดี๋ยวความแรดของฉันมันน้อยใจที่ฉันไม่เอามันออกมาใช้เลย
“ยิ่งพี่ไม่อยากเจอหนู หนูก็จะมาให้พี่เจอหน้าหนูทุกวันไปเลยค่ะ”
“ก็ถ้าเราทำแบบนั้นมันก็จะยิ่งทำให้พี่รำคาญเราไงโนรา”
“อยากให้พี่เซอร์ไปส่งจังเลยค่ะ”
ฉันเลือกที่จะเปลี่ยนเรื่อง เพราะถ้ายังคุยเรื่องเมื่อกี้กันอยู่ก็อาจจะทำให้เขาไม่พอใจฉันก็ได้ไง
ฉันเลยเลือกที่จะไม่พูดเรื่องนั้นแล้วส่งเสียงอ้อนเพื่ออยากให้เขาไปส่งถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้อยากไปส่งฉันก็ตามเถอะ
“ที่มาหาแต่เช้าแบบนี้เพราะอยากจะให้ช่างสักไปส่งมหาลัยมากๆ เลยล่ะค่ะ”
“มาทางไหนก็กลับไปทางนั้นเหอะ”
“ให้พี่ไปส่งก็ได้นะ ช่วงนี้พี่ว่างพอดีเลย”
พี่เกมส์พูดขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นว่าพี่เซอร์ปฏิเสธที่จะไม่ไปส่งฉัน จริงๆ ฉันก็รู้อยู่แล้วล่ะว่ายังไงพี่เซอร์ก็คงไม่ไปส่งฉันหรอก
เพราะทุกครั้งที่ฉันมาหาเขาแล้วขอให้เขาไปส่งเขาก็มักจะปฏิเสธฉันตลอดเลย และฉันเองก็ชินไปแล้วเหมือนกันที่เขาจะไม่ไปส่ง
ฉันยิ้มให้พี่เกมส์แต่ยังไม่ทันจะได้พูดอะไรพี่เซอร์ก็พูดแทรกขึ้นมาก่อน
“มึงน่ะอยู่เฝ้าร้านกับกู ไม่ต้องออกไปไหน”
“ก็แค่ไปส่งโนราแป๊บเดียวหรือเปล่าล่ะ มหาลัยน้องใกล้แค่นี้เอง”
“กูบอกไม่ให้มึงไปไงไอ้สัส”
“ไม่เป็นไรค่ะพี่เกมส์หนูไปเองก็ได้ สงสัยพี่เซอร์คงหวงเพื่อนตัวเองมั้งคะ”
ฉันอดที่จะพูดแขวะเขาไม่ได้ ฉันก็ไม่ได้จะให้พี่เกมส์ไปส่งหรอก เพราะฉันไม่อยากรบกวนการทำงานของเขา
แต่พอเห็นพี่เซอร์ทำท่าเหมือนจะหวงเพื่อนมากขนาดนี้ก็อดหมั้นไส้ไม่ได้
ฉันเดินเข้าไปใกล้พี่เซอร์แล้วยื่นหน้าเข้าไปกระซิบข้างหูเขาเบาๆ เพื่อให้เขาได้ยินแค่คนเดียว
“ตอนเย็นจะมาอ่อยใหม่นะคะผัวขา”
- ผู้เขียน
