สิงห์หลโยกหัวคนตัวเล็กที่ทำหน้าหงอย เสียงอ่อย ๆ ส่งผลให้เขาไม่อยากดุต่อ อย่างไรเสียวีณาก็อายุยังน้อย ขาดการยั้งคิดไปบ้างก็ไม่ใช่เรื่องผิดใหญ่หลวงอะไร
“ต่อไปอย่าทำแบบนี้อีกเข้าใจมั้ยเด็กดื้อ มาให้ฉันลงโทษสิ ฉันถึงจะหายโกรธ” เขาแกล้งหญิงสาว ก่อนริมฝีปากหนาโน้มไปจูบสาวน้อยอย่างโหยหา เพราะยุ่งจากงานเลยไม่ได้มาหาหล่อนเสียหลายวัน ดูแล้วสาวน้อยคงจะไม่ได้นอนอีกตามเคยเพราะเขาอยากตักตวงเอาความสุขจากหล่อนครั้งแล้วครั้งเล่า ราวกับอยากมานานทั้งท่วงท่าต่าง ๆ เขางัดมาใช้จนหมด
“สวยมากวีณา ฉันไม่เคยเจอใครสวยเท่าเธอมาก่อน”
เสียงทุ้มพร่ำชมดูดกลืนยอดปทุมถันอยากตะกละตะกลาม
“ซี๊ด ๆ เบาหน่อยค่ะพ่อเลี้ยงหนูเจ็บ” เสียงหวานบอกเขาเสียงกระเส่า
“เด็กดื้อ ต้องลงโทษ อ๊า” แค่ได้กลิ่นตัวหล่อนเขาก็แทบจะคลั่งอยู่แล้ว ไม่รู้ใครกันแน่ที่โดนลงทัณฑ์
มือหนาถอดกางเกงก้มลงชิมเกสรดอกไม้แสนหวานที่เคยลิ้มลองมาแล้ว เขารู้ดีว่
