พ่อเลี้ยงสิงห์หลพาวีณาเมียสาวมาที่บ้านท้ายไร่ ที่ในอดีตอาทิตย์ไหนว่าง ๆ เขามักจะพาหล่อนมาที่นี่เพื่อพักผ่อนบ่อย ๆ ทุกอย่างในบ้านถูกจัดเตรียมเอาไว้เรียบร้อย ทั้งทำความสะอาดและอาหารที่จัดไว้ในครัวมากมายตามที่พ่อเลี้ยงหนุ่มได้โทรสั่งไอ้จอบให้จัดหาเอามา พ่อเลี้ยงสิงห์หลพาร่างบางเข้ามานั่งในบ้าน
“จำที่นี่ได้มั้ย ฉันพาหนูมาที่นี่บ่อย ๆ เวลาหนูว่าง”
พ่อเลี้ยงรั้งเมียสาวให้นั่งลงบนตักแกร่งพร้อมกับกดรีโมตให้หน้าจอฉายภาพหนังที่เขาได้เตรียมเอาไว้
“ไม่ หนูจำไม่ได้ แค่รู้สึกคุ้น ๆ แค่นั้น” หญิงสาวบอกไปตามความเป็นจริงหล่อนรู้สึกคุ้นเคยกับบ้านหลังนี้มาก แม้ว่าจะพยายามนึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก
“แค่นี้ก็ดีแล้ว เดี๋ยวฉันจะช่วยหนูรื้อฟื้นมันเอง” คนเจ้าเล่ห์กระซิบข้างแก้มนวลเนียนของหญิงสาวและหอมแก้มนั้นอย่างโหยหา
‘อ๊ะ ๆ ๆ ๆ ๆ ที่รัก อ๊ะ ๆ ๆ’ เสียงจากโทรทัศน์ดึงความสนใจจากหญิงสาวที่กำลังนั่งอยู่ ตากลมมองด้วย
