32
คมน์เดินทางกลับมาที่บ้านในเวลาสิบเอ็ดโมงห้าสิบห้านาที พอมาถึงเขาได้พบกับแขกที่ไม่อยากจะเชื้อเชิญเข้ามาในบ้าน นั่งกวนบาทาอยู่บนโซฟารับแขก
“คุณคมน์มาแล้วตั้ม”
รุจิเรศบอกเพื่อนชายที่นั่งอยู่ข้างกายเธอ เจ้าของบ้านเดินลงส้นเข้ามาในห้องรับแขก กระแทกตัวลงนั่งติดกับร่างของกระต่ายน้อย ไม่เพียงเท่านั้นยังโอบไหล่ของเธอแสดงความเป็นเจ้าของเต็มที่
“มานั่งเบียดกันทำไมครับ ไปนั่งตรงโน้นสิครับที่ว่างมีตั้งเยอะแยะ”
น้ำเสียงดุๆ เอ่ยบอกแขกผู้มาเยือน ประสงค์ขยับร่างกายมานั่งโซฟาตัวเดี่ยวทันที ท่าทางจะหึงหวงเพื่อนของเขาไม่ใช่เล่น ไม่รู้คิดผิดหรือคิดถูกที่ชวนเธอไปเที่ยว
“สวัสดีครับ ผมชื่อประสงค์ชื่อเล่นชื่อตั้ม เป็นเพื่อนของหนูนาครับ” ประสงค์แนะนำตัวเองเสร็จสรรพ
“หวัดดี” เจ้าของบ้านทักทายตอบกลับด้วยน้ำเสียงห้วนๆ ไม่เป็นมิตรเท่าที่ควร
“ผมจะมารับหนูนาไปเที่ยวครับ” ประสงค์รีบบอกจุดประสงค์ที่ตัวเองมาที
