23

1041 คำ

23 คมน์เดินทางมาที่คอนโดของเขาทันทีที่ส่งรุจิเรศถึงบ้านแล้ว โดยให้เหตุผลที่เขาต้องออกไปข้างนอกและไม่กลับบ้านในคืนนี้ว่า ต้องไปรับลูกค้าที่เดินทางมาจากต่างประเทศที่สนามบินสุวรรณภูมิตอนห้าทุ่มครึ่ง แล้วต้องพาไปพักผ่อนที่โรงแรมอีก ซึ่งเขาอาจจะต้องอยู่พูดคุยกับลูกค้า เขาจึงคิดว่านอนที่โรงแรมน่าจะดีที่สุด รุจิเรศไม่ว่าอะไรเพราะคิดว่าเป็นเรื่องงานของคมน์ แค่เขาบอกเธอว่าคืนนี้ไม่กลับบ้าน แค่นี้เธอก็ดีใจแล้วเพราะนั่นเท่ากับว่าเขาให้เกียรติเธอ ที่สำคัญเธอจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงเขาด้วย อังคณาเดินปรี่มาหาร่างสูงทันทีที่เขาเดินเข้ามาในห้อง เธอโผกอดรัดร่างของเขาราวกับงูที่รัดร่างเหยื่อ คมน์โน้มใบหน้าลงต่ำอย่างรู้ใจ สาววัยสามสิบแปดกะรัตผู้เจนจัดในคาวโลกีย์ประกบจูบปากหนาหยักสวยของเขาทันที ปลายลิ้นเล็กตวัดแลกรัดลิ้นหนาอย่างกระหายในรสสวาท ต่างกับชายหนุ่มที่ตกอยู่ในอาการคล้อยตามด้วยความจำยอม ไหลไปตามน้ำ ทั้ง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม