20
“คุณคมน์คะ”
รุจิเรศเรียกชายหนุ่มที่ยืนหันหลังให้เธอเสียงค่อนข้างดัง พร้อมพงศ์และครอบครัวถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกที่เห็นรุจิเรศกลับมาทันเวลาพอดี พร้อมพงศ์รู้ทันทีเลยว่าลูกสาวคนเล็กของเขาไปไหนมาเป็นวันๆ ที่แท้ก็ไปอยู่บ้านจักรภพนี่เอง รุจิเรศเดินมาหยุดตรงหน้าคมน์ ก่อนจะแนะนำตัวชายหนุ่มที่เดินเข้ามาพร้อมเธอ
“คุณคมน์คะ พี่โอค่ะ พี่โออยู่ข้างๆ บ้านของคุณพ่อค่ะ พี่โอคะ คุณคมน์ค่ะ”
รุจิเรศแนะนำให้คมน์กับจักรภพรู้จักกัน สองหนุ่มประสานสายตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร ไม่มีความเป็นมิตรในสายตาของกันและกัน
“สวัสดีครับคุณคมน์” จักรภพทักทายทำความรู้จักก่อน
“หวัดดี” คมน์ตอบรับเสียงห้วน ปรายตามองตุ๊กตากระต่ายสีขาวขนปุยที่อยู่ในก้อมแขนของรุจิเรศนิ่ง ก่อนจะเลยไปมองถุงกระดาษที่อยู่ในมือของจักรภพ เขาไม่พูดอะไร ไม่แสดงกิริยาอะไรไปมากกว่านี้
“กลับบ้านเถอะ เดี๋ยวรถติด” คมน์หันไปพูดกับสาวร่างเล็ก
“ค่ะ คุณค
