18
“เมื่อไหร่ล่ะ เมื่อไหร่ที่อังจะได้เป็นอิสระ?”
“ไม่เกินหนึ่งเดือนค่ะ รับรองว่าไม่เกินหนึ่งเดือนทุกอย่างจะเรียบร้อย”
“นานเกินไป เวลาที่ผมรอคอยอังยี่สิบกว่าปีถือว่านานมากแล้ว ผมไม่อยากรออีกต่อไป หนึ่งเดือนที่อังพูดเหมือนหนึ่งปีของผมเลย อย่าทรมานผมเลยนะอังแค่นี้ผมก็จะตายอยู่แล้ว”
เขาทำสีหน้าและน้ำเสียงเหมือนจะเป็นจะตายอย่างที่พูดจริงๆ อีกฝ่ายระบายยิ้มออกมา หัวใจอิ่มเอิบอย่างบอกไม่ถูก ไม่คิดว่าคมน์จะยังรักมั่นอยู่กับเธอ ช่างเป็นผู้ชายที่หาได้ยากนักในสังคมปัจจุบัน อย่างนี้ต้องทำให้รักให้หลงมากขึ้น เขาจะได้ไม่มีวันหลุดจาบ่วงเสน่ห์ของเธอ
“เอาอย่างนี้นะคะ คุณปิติจะเดินทางไปเมืองนอกหนึ่งอาทิตย์ ระหว่างที่คุณปิติไม่อยู่อังจะมาอยู่กับคมน์ที่บ้านนะคะ คมน์จะได้หายเหงา หายว้าเหว่ พอคุณปิติกลับมาอังจะบอกเลิกคุณปิติทันที แล้วย้ายมาอยู่กับคมน์อย่างถาวร ดีมั้ยคะ” เธอบอกแผนการให้เขาฟัง คมน์สมใจยิ่ง
