“ผู้หญิงอะไร กินเลอะได้น่ารักชะมัด”
เสียงเปรยซึ่งดังเข้าหูทำให้คนที่กำลังก้มหน้าก้มตาจัดการกับของอร่อยที่วางเรียงรายอยู่ตรงหน้าชะงักกึก ก่อนจะช้อนนัยน์ตากลมโตมองคนที่กำลังนั่งมองเธอกินอย่างมีความสุข วินาทีถัดมาร่างอรชรอ้อนแอ้นก็ต้องแข็งทื่อ เมื่ออีกฝ่ายหยิบทิชชู่มาเช็ดมุมปากและข้างแก้มให้อย่างอ่อนโยน
“ฮื้อ…พอแล้วค่ะ ฉันเช็ดเองได้” เธอทำเสียงอู้อี้ประท้วง แต่แก้มแดงแจ๋
“ก็ผัวอยากเช็ดให้ อยากเอาใจเมีย กลัวเมียไม่รัก” ได้ทีพ่อเจ้าประคุณก็หยอดคำหวานออดอ้อนชุดใหญ่ เล่นเอาสาวเจ้าหัวใจสะท้าน
“คนบ้า! อย่าพูดอย่างนี้นะ” บุปผชาติปรามเสียงสั่นระริก ถ้อยคำของเขากำลังจะทำให้คนไม่เคยมีความรักหลงระเริงพอๆ กับเป็นบ้า หัวใจเต้นโครมคราม
“พูดความจริงยังมาว่ากันอีก”
“ถ้าคุณยังไม่เลิก ฉันจะกลับ” คนกลัวใจตัวเองเริ่มใช้ไม้แข็ง ทำให้พ่อตัวโตที่ไม่เคยโดนใครสั่งเม้มปากแน่นด้วยความไม่พอใจ แต่ก็ยอมลงใ
