“บ้า! อย่ามาพูดพล่อยๆ นะ…สยอง” เธอรู้เท่าทันหรอกนะว่าเขาแค่หยอกเล่นเพื่อความสนุกสนาน เหมือนหมาหยอกไก่อะไรประมาณนั้น ซึ่งมันก็คงจะเป็นการหาอะไรทำแก้เบื่อสำหรับหนุ่มเจ้าสำราญเท่านั้น คนอย่างเขาน่ะเหรอจะมาสนใจผู้หญิงจำพวกที่ผู้ชายไม่อยากจะแลเช่นเธอ เพราะฉะนั้นเธอจะต้องพึงระลึกไว้เสมอว่าตนคือใครและเขาคือใคร อย่าได้ไปหลงคารมของเขาเป็นอันขาด บุปผชาติได้แต่ย้ำเตือนตัวเองไม่ให้หวั่นไหวไปกับการกระเซ้าเย้าแหย่ของเขา ทว่าตอนนี้หัวใจดวงน้อยก็ชักจะเอนไหวซะแล้ว “เอ้า…พูดจริงยังหาว่าพูดเล่นอีกนะคนเรา” พอเห็นท่าทางไม่เชื่อเขาก็ต้องรีบออกปากย้ำชัดในสิ่งที่ตัวเองแสดงออก ว่าเขาไม่ได้พูดเล่นๆ แต่คิดจะจีบเธออย่างจริงจังและจริงใจ “อย่างคุณไม่ใช่สเปกฉันหรอก” แววตาแน่วแน่บวกกับน้ำเสียงฉะฉานของเขาทำเอาใจของบุปผชาติเต้นไม่เป็นจังหวะขึ้นมาเสียดื้อๆ รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ อย่างไรชอบกล เมื่อสัมผัสได้ว่าเขาดูจริงจังอย่า