ตอน ม.5 เทอม 2 ก่อนสอบปลายภาค
ช่วงเที่ยงคิริมาก็รีบวิ่งขึ้นบันไดดาดฟ้าด้วยท่าทางร้อนรนกระวนกระวายใจ หลังจากได้ยินเสียงซุบซิบว่าแม่ของพงษ์สวัสดิ์มาหาที่โรงเรียน เขาพูดคุยกับแม่ไม่กี่คำ ก่อนจะวิ่งร้องไห้ขึ้นไปบนดาดฟ้า คราแรกที่ได้ยินนั้นบอกตามตรงว่าคิริมาไม่อยากจะเชื่อเลยด้วยซ้ำ คนหยิ่งทระนงอย่างเขาเนี่ยนะจะร้องไห้ให้คนอื่นเห็น แต่ความเป็นห่วงที่มีไม่น้อยนั้นก็ทำให้เธอทนไม่ไหวจำต้องเอ่ยปากถามไถ่อีกสามหนุ่มที่เหลือ ซึ่งก็ได้คำตอบว่าตอนนี้ที่บ้านของพงษ์สวัสดิ์กำลังแย่ แม่กับพ่อกำลังจะแยกทางกัน ได้ฟังเพียงเท่านั้นเธอก็รีบวางช้อนส้อม แล้วลุกขึ้นวิ่งไปยังดาดฟ้า
เจ้าของสีหน้ากระวนกระวายใจซอยเท้าก้าวพ้นประตูดาดฟ้า ขณะสอดส่ายสายตาหาเขา ทว่าเท้าบอบบางกลับชะงักกึกในวินาทีที่เหลือบไปเห็นว่าใต้ต้นไม้ที่ถูกจัดเป็นสวนหย่อมเล็กๆ มีคนสองคนกำลังนั่งกอดกันอยู่ ฝ่ายชายคือคนที่เธอกำลังตามหาด
