“เก่งนะเราไอ้ตัวเล็ก” หลังจากส่งคนเจ็บขึ้นรถพยาบาลฉุกเฉินเรียบร้อยแล้ว คิริมาก็หันไปให้รางวัลในการทำความดีของปรเมศด้วยการชมด้วยรอยยิ้มจริงใจ เพราะรู้ดีว่าน้องชายเธอนั้นชอบให้พี่สาวชมมาตั้งแต่สมัยเด็กๆ ซึ่งนั่นก็ทำให้อีกฝ่ายถึงกับฉีกยิ้มกว้างและยักคิ้วให้
“ก็เก่งเหมือนตัวใหญ่นั่นแหละ” สุดหล่อของบ้านไม่วายหยอดคืนบ้าง
สองพี่น้องส่งยิ้มให้แก่กัน นัยน์ตาเปี่ยมไปด้วยความสุข การช่วยเหลือคนอื่นโดยไม่หวังผลตอบแทนเป็นอะไรที่อิ่มเอิบไปถึงหัวใจ จากนั้นทั้งคู่ก็พากันเดินกลับมายังรถของตัวเองที่จอดไว้ริมฟุตปาธ
“เมศชอบตัวใหญ่ในลุคสุดสตรองแบบนี้ที่สุด ขับรถซิ่งประหนึ่งผู้ชายอกสามศอกไม่พอ ยังใจดีอนุเคราะห์คนเจ็บยากไร้อีก ผู้หญิงอะไรน่ารักชะมัด”
น้ำคำสรรเสริญเยินยอที่อยู่ๆ ปรเมศก็โพล่งขึ้นทำให้คิริมาถึงกับโหนกแก้มแดงระเรื่อ มือที่กำลังจะเปิดประตูรถค้างเติ่ง ก่อนจะหันไปยิ้มหวานให้น้องชาย จากนั้นทั้งค
