ไม่รังเกียจ

617 คำ
"เด็กเสิร์ฟ?" "ค่ะ" "โธ่ไลลา หนูเป็นเด็กที่น่าเเถมขยันอีก" "คุณแม่ไม่รังเกียจหนูเหรอค่ะ" "ทำไมแม่ต้องรังเกียจไลลาด้วย"ฉันยิ้มอย่างดีใจเพราะไม่คิดว่าเเม่ของคิมเขาจะคิดแบบนี้ "กว่าแม่จะมีทุกอย่างได้ แม่ก็เคยผ่านความลำบากมาเหมือนกัน" "ไลลาไม่ต้องกลัวว่าเเม่จะรังเกียจไลลาน่ะ คิมรักใครแม่ก็รักด้วย" "ค่ะ" "คุยอะไรกันหน่ะเเม่" "ไม่บอกความลับจ้ะ" "คุยไรกัน"ผมหันไปถามไลลา "ความลับค่ะ"หึ เข้าขากันจริงๆ แต่ก็ดี2ปีที่เธออยู่บ้านผมจะได้มีความสุข "ไลลาแม่กลับก่อนนะจ้ะ คิมไปส่งน้องดีๆล่ะ" "คร้าบบบบบ" "สวัสดีค่ะคุณแม่" "จ้ะ" "ไปกันเถอะ"ทานข้าวเสร็จผมขับรถไปส่งไลลาที่บ้านของเธอ "คุณเขาไปในบ้านฉันหน่อยได้ไหม ยายฉันอยากเห็นหน้าคุณหน่ะ" "อืม"ผมเดินตามเธอเข้ามาในบ้านของเธอเห็นยายเธอกำลังจัดโต๊ะและมีผลไม้วางอยู่เต็มไปหมด "ยายไลมาแล้วจ้ะ" "นี้คุณคิมค่ะ" "สวัสดีครับคุณยาย" "สวัสดีจ้ะ มานั่งทานผลไม้ก่อนสิจ้ะ" "ครับ" "พี่ไลลลล....ไหนแฟนพี่เหรออออ"ผมได้ยินเสียเด็กผู้ชายกำลังวิ่งมาจากชั้นบนด้วยความดีอกดีใจ "ลาสใจเย็นๆสิเดียวก็ล้มกันพอดี" "ก็ผมอยากเห็นแฟนพี่นี้" "นั้นไง" "ว่าไงไอ่ตัวเล็ก" "นี่เหรอแฟนพี่ ไม่เห็นจะหล่อเลย"คำพูดของเด็กนั้นทำผมปรี๊ดดดขึ้นมาเลยเเต่ผมต้องเก็บอาการไว้ครับ "ผมล้อเล่นครับ พี่หน่ะหล่อที่สุดเลยหล่อกว่าพี่กาย100ๆเท่าเลยครับ" "ลาสส!!!!"เธอหันไปดุน้องของเธอ ว่าเเต่คนชื่อกายนี้ใครกัน "พี่ชื่อไรเหรอครับ" "ชื่อคิม แล้วเราล่ะ" "ผมลาสครับ แต่เอ๊ะพี่มีตาสีฟ้าเหมือนพี่ไลลาเลย เนื้อคู่กันแน่ๆเลยครับ" "55555ลาสพอได้เเล้วอย่าไปกวนคุณคิมเขา" "เรียกคิมเฉยๆก็ได้ครับคุณยาย"ผมหันไปบอกกับคุณยาย "จ้ะคิม "หลังจากทำความรู้จักกันสักพักผมรู้สึกชอบคุณยายกับลาสอยากบอกไม่ถูกเลย "เอออ....นั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ" "ใช่คุณมันดึกเเล้วรีบกลับเถอะ"ทำไมเธอถึงรีบไล่ผมจัง "เอ๋.....เเต่มันดึกเเล้วหรือพี่นอนที่นี้ดี"ผมหันไปถามลาส "ดีคร้าบบบบบบ พี่คิมนอนที่นี้น่าาาาๆ" "อย่าไปกวนพี่เขาเลยลาส" "55555ผมกลับก่อนนะครับคุณยาย พี่กลับก่อนนะลาส" "จ้ะ" "คร้าบบบบบ"หลังจากผมลาคุณยายกับลาสไลลาก็เดินออกมาส่งผม "ขอบคุณนะ ที่ทำให้เเม่ฉันชอบเธอ" "ขอบคุณเหมือนกันค่ะที่ทำให้ยายฉันชอบคุณ"เราทั้ง2คนมองหน้ากันเเล้วยิ้มให้กัน "เออ...คุณรีบกลับเถอะค่ะ ขับรถดีๆนะคะ"เหมือนเธอได้สติเเล้วรีบเปลี่ยนเรื่องทันที "55555โอเค นั้นผมกลับก่อนนะ" "เจ้าสาวของผม"ผมโน้มตัวลงไปกระซิบข้างหูเธอ จนได้ยินเสียงหัวใจเต้น ตึก ตึก สงสัยเธอคงจะเขินผม "เออออ......" "55555ผมไปล่ะ" "ค่ะ"หลังจากนั้นผมขึ้นรถเเล้วขับบออกจากบ้านเธอทันที เเต่เอาจริงๆดูๆเเล้วเธอก็น่ารักเหมือนกันนะ ถึงจะดูเป็นเด็กน้อยเถอะ แต่ยังไงผมก็ไม่มีวันหลงรักเมียที่ผมจ้างมาเด็ดขาด เพราะอะไรนั้นเหรอ เพราะผมคือมาเฟียสุดหล่อสุดชิคยังไงล่ะจะให้หลงรักเด็กน้อยเเบบนี้คงเสียลุคผมเเน่เลยว่าไหมครับ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม