งานเเต่ง
901 คำ
"สวัสดีครับคุณยาย"ผมเดินเข้าไปทักทายคุณยายที่กำลังจัดอาหารอยู่
"สวัสดีจ้ะ นั่งก่อนสิลูก"
"ครับ"
"ลาสไปเอาให้พี่เขาสิลูก"
"ครับ"
"คุณคิมค่ะ คุณคิมทานได้ใช่ไหม่ค่ะ ถ้าคุณทานไม่ได้รีบบอกฉันเลยนะคะ"เธอมากระซิบบอกผม
"ทำไมฉันจะทานไม่ได้"
"ตามสบายเลยนะ"
"อ้าวเเล้วยายไม่กินเหรอครับ"
"ไม่จ้ะ ยายทำให้คิมกับไลนั้นเเหละ"
"คุณยายก็มาทานด้วยกันสิครับ"ผมเดินไปประคองคุณยายเเล้วลากเก้าอี้ให้คุณยายนั่ง
"ขอบคุณจ้ะ"
ผมก้มมองอาหารที่คุณยายทำเอาจริงๆ หน้าตตามันดูดีมากๆและที่สำคัญมันเป็นอาหารสไตล์ไทยโบราณเหมือนกับอาหารที่เขาเสิร์ฟในราชวัง
"เอออ.....นี่คุณยายทำทั้งหมดเหรอครับ"
"ใช่จ้ะ คิมทานไม่ได้เหรอจ้ะ"
"ทานได้ครับ เเต่ผมเเค่.....แปลกใจเฉยๆครับ"
"อ่อพอดียายเคยเป็นแม่ครัวในวังหลวงอะจ้ะ"
"อ่อครับ"พูดจบผมตักเเกงนพเก้าเข้าปากคำเเรกมันอร่อยมากจริงๆครับ ขนาดผมไปทานร้านชื่อดังมายังไม่อร่อยขนาดนี้
"หืมมมม"มันอร่อยจริงๆ
"เป็นไงบ้างจ้ะ"
"อร่อยมากๆเลยครับคุณยาย"
"อร่อยก็กินเยอะๆเลยนะ"
"ครับ"
"เป็นแบบนี้พี่คิมต้องมากินข้าวบ้านผมบ่อยๆเเล้วสิครับ"ลาสพูดขึ้นด้วยอารมณ์ที่ดีอกดีใจ
"ได้เหรอ พี่มาได้เหรอ"
"ได้สิครับใช่ไหมครับพี่ไล"
"เอออ....."
"มาบ่อยๆเลยนนะคิมยายจะได้ทำแกงอร่อยๆทุกวันเลย"
"ได้ครับผมจะมาบ่อยๆเลยครับ"หลังจากทานข้าวกันเสร็จผมก็ขอตัวกลับบบ้านทันที
"ขับรถดีๆนะคะคุณคิม"
"ห้ะ!!!!อะไรนะ"
"ฉันบอกว่าขับรถดีๆนะคะ"
"อะไรผมไม่ค่อยได้ยินเลย"ผมโน้มตัวลงไป
"ขับรถดีๆนะคะ"เธอเขย่งเท้าเเล้วกระซิบข้างหูผม
".........."ผมพูดไม่ออกจริงๆเลยครับ
"คุณคิม คุณคิม"
"อะ อือออ"
"เป็นอะไรค่ะ"
"ป่าวฉันกลับก่อนนะเเล้วเจอกัน"ผมรีบขึ้นรถทันที
"เป็นอะไรของเขาเนี่ยยย"
"ไอ่เด็กบ้า"ผมสบถออกมาก็จริงนะหนิครับชอบทำให้ผมใจเต้นเเรงอยู่เรื่อยเลย เเละหลังจากผมได้มาทานข้าวกับครอบครัวไลลาผมยิ่งสนิทกับคุณยายและลาสมากขึ้น ทำให้คุณยายชอบโทรมาชวนผมให้ทานข้าวบ่อย
2 อาทิตย์ผ่านไป และเเล้ววันนี้ก็มาถึงงานเเต่งงาน
"ยาย นี่ชุดยายจ้ะ ส่วนนี้ของลาสนะ"
"โธ่.....คงเเพงน่าดูเลยนะ"
"คุณแม่ของคุณคิมท่านสั่งตตัดให้ยายค่ะ"
"ชอบไหมค่ะ"คุณแม่เดินเข้ามาพอดี
"สวัสดีค่ะคุณเเม่"
"สวัสดีค่ะคุณผู้...."ยายกำลังจะยกมือไหว้คุณเเม่ของคุณคิม
"โธ่....คุณยายอย่าทำแบบนี้สิจ้ะ"
"ขอบคุณนะคะสำหรับชุดสวยๆ"ยายฉันพูดพร้อมน้ำตาไหลออกมา
"ขอบคุณครับคุณป้า"เจ้าลาสมันพูดขึ้นมา
"โธ่....ฉันรู้เเล้วไลลามีนิสัยติดใคร"
"คุณยายไม่ต้องร้องนะจ้ะ ตอนนี้เราเเป็นครอบครัวเดียวกันเเล้ว"คุณแม่พูดขึ้นพร้อมกับกอดคุณยายกับลาสไว้
"เป็นเด็กดีน่าาา"
"ครับคุณป้า"
"คุณยายไปเปลี่ยนชุดเถอะจ้ะ"
"ค่ะคุณผู้หญิง"
"เรียกโสภาก็ได้จ้ะคุณยาย"ยายฉันยิ้มกว้างทันทีเขาไม่เคยเจอใครที่ใจดีขนาดนี้มาก่อน
"ส่วนว่าที่ลูกสาวของเเม่มานี่มา"คุณแม่จับมือของฉันไปนั่งที่โซฟาเเล้วยื่นกล่องๆนึงให้
"อะไรค่ะคุณแม่"
"เปิดดูสิจ้ะ"ฉันเปิดดูข้างในเป็นสร้อยเพชรที่สวยมาก
"สวยจังเลยค่ะ เหมาะกับคุณแม่มากเลยค่ะ"
"ไม่ใช่ของเเม่ มันเป็นของหนู"ฉันตกใจมากไม่คิดว่าจะเป็นของฉันจริงๆ
"ไลรับไว้ไม่ได้จริงๆค่ะ คุณแม่ให้ไลมาเยอะเเล้วค่ะ"
"ไลยังไม่ได้เลยนะ นั้นของคุณยายกับบของน้องของไลหนิ"
"เเค่นั้นก็เกินพอเเล้วค่ะ"คุณเเม่ททำหน้าเสียใจทันที เขาก้มลงเช็ดน้ำตา
"คุณแม่เป็นอะไรค่ะ"
"ปะ ป่าวว แม่เเค่เสียใจคนอุส่าตั้งใจเอามาให้มันเป็นของเเม่รู้ไหมเเม่อยากให้สะไภ้ของเเม่ใส่ของที่เเม่รัก"
"เอออออ....ก็ได้ค่ะ แต่หลังจากจบงานไลขอฝากไว้กับคุณแม่นะคะ"
"........."ท่านเงียบ
"นะคะ ไลกลัวไลทำหายค่ะ ยิ่งของมีค่าอีก"
"ก็ได้จ้ะ มาเร็วเเม่ใส่ให้"หลังจากคุณแม่ใส่สร้อยคอให้ฉันก็มีคนมาตามพอดี
"เจ้าบ่าวมาถึงเเล้วค่ะ"
"จ้ะเดียวฉันลงไป ไหนหันมาดูสิ"
"โห้สวยมากก ลูกสาวแม่สวยจริงๆ"
"ขอบคุณค่ะ"
"เดียวเเม่ไปรอด้านล่างนะ"
"ค่ะ"
"โธ่หลานยายสวยจริงๆ สวยมากๆ"
"ขอบคุณค่ะยาย"
"เป็นไงพี่สวยไหม ลาส ลาส"
"ห้ะ ....ว่าไงครับ อ่อ พี่สาวของผมสวยที่สุดในโลกเลยครับ"
"5555ปากหวานจริงๆ"ฉันยบายเเละลาสยืนกอดกัน3คนฉันไม่ได้เห็นยายมีความสุขเเบบนี้มานานเเล้ว
"เราลงไปข้างล่างกันเถอะ"ฉันยายเเละลาสกำลังเดินไปที่จัดงานเเต่มีผู้หญิงรอยืนอยู่หน้าห้องของฉันเธอใส่ชุดสีดำ
"เธอ!!!! เธอออ!!!"
- ผู้เขียน
