ขอโทษ

1166 คำ
ฉันตบหน้าเขาอย่างเเรง ถึงเขาจะจ้างฉันเเต่ไม่ใช่เขาจะดูถูกฉันยังไงก็ได้ "เห้ย"เสียงเพื่อนของพี่คิมอุทานขึ้นมา "นี่เธอกล้าตบฉันเหรอ" "ใช่ ก็คุณดูถูกฉันหนิ" "ถึงฉันคุณจะจ้างฉันไม่ได้เเปลว่าคุณจะว่าอะไรฉันก็ได้หนิ" "ใจเย็นกันก่อนนะ"คุณเอ็กพูดขึ้นมา "มึงก็หยุดได้เเล้วไอ่คิม"คุณริทพยายามทำให้พี่คิมใจเย็น "ไม่...."เขาพูดจบเเล้วดึงเเขนฉันลากเข้าในบ้านของเขาทันที "ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉันนน" "ไม่!!!!!!" "ฉันเจ็บบบนะคุณคิม" "บอกว่าไม่ไง ฟรึ่บบ"เขาผลักฉันลงบนเตียง "โอ้ยยยย" "คุณคิมคุณจะทำอะไรหน่ะ"เขาเริ่มจะปลดกระดุมตัวเอง "ฉันจะทำโทษเธอ!!!!"เขาผลักฉันลงเเละขึ้นคร่อมฉันไว้ "คุณอย่านะคะ" "เงียบได้ไหม"เขาเริ่มก้มลงมาตรงซอกคอฉัน "คะคุณคิมม ฮืออ ปล่อยฉันไปเถอะนะคะ"เขาหยุดทันทีหลังจากเขาเห็นฉันร้องไห้ "เอออ.....ฉันขอโทษฉันไม่ได้ตั้งใจ" "ฮืออ..." "ฉันขอโทษ"พูดจบเขาก็เดินออกจากห้องไปทันที คิม ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายเธอจริงๆผมคุมสติตัวเองไม่อยู่ "โธ่...เว้ยยยยย"ผมลงมาจากห้องนอนของผมเเล้วมานั่งอยู่ตรงสระว่ายน้ำเพื่อระงับสติตัวเอง "เฮ้ออออ เธอคงโกรธฉันมากสินะไลลา"ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะครับ "อ้าวลูกทำไมมานั่งตรงนี้ล่ะ" "แม่...." "แม่คิดว่าเรา2คนเข้าห้องหอเเล้วส่ะอีก" "ป่าวครับ" "ก็เห็นพากันขึ้นไปก็คิดว่า...." "แล้วทำไมหน้าตาเป็นอย่างนั้นทะเลาะกับน้องเหรอ" "เอออ....นิดหน่อยครับ" "เป็นสามีภรรยากันเเล้วทะเลาะเรื่องอะไรควรปรับความเข้าใจกัน เข้าใจไหม" "ครับ" "แล้วยิ่งวันนี้วันเเต่งงานอีกใครเขาทะเลาะกันล่ะ" "............" "คิดดีๆล่ะ" "ครับบ"เเม่พูดจบก็เข้ามากอดผมเเล้วเดินออกไป ผมนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยสักพักก็หันไปดูนาฬิกา ตี 2 ครับ โอเคนั้นผมขึ้นไปขอโทษเธออีกรอบเเล้วนอนดีกว่า "ไลลา....."ผมเปิดประตูเข้ามาเเต่กลับไม่เจอเธอเลยลองเดินไปห้องของคุณยายดู เก็นเธอคุณยายเเละลาสนอนกอดกันอยู่ "หลับเเล้วเหรอ"เห้ออเธอหลับเเล้วครับ คงเหนื่อยด้วยเเหละ แต่พอเห็นเธอในมุมนี้เธอดูเป็นผู้หญิงที่รักยายเเละน้องมากเลยครับ สงสัยคงจะผ่านอะไรมาเยอะ นั้นผมไปนอนดีกว่า รุ่งเช้า "ห้าววววว.....กี่โมงเเล้วเนี่ยยยย"ผมหันมามองนาฬิกาเห้ยยยนี่มันเที่ยงเเล้ว ผมรีบอาบน้ำเเต่งตัวลงมาทันที "อ้าวคุณคิมม" "พี่น้อยเห็นไลลาไหมครับ" "อ่อคุณไลออกไปตั้งเเต่เช้าเเล้วค่ะ เห็นบอกว่าจะไปส่งยาย"ห้ะไปส่งยายไหนบอกยายจะมาอยู่ที่นี้ด้วย "อ้าวไหนบอกจะมาอยู่ที่นี้" "อ่อ เขาเกรงใจแม่พยายามพูดแล้วเเต่คุณยายเกรงใจเลยขอกลับไปอยู่บ้าน"เเม่ผมเดินลงมาพอดี "อ่อครับบ...." "แล้วเเกไม่ไปตามน้องเหรอห่ะ ยืนเฉยอยู่ได้"เออจริงด้วยย แต่เธอคงโกรธผมอยู่แหละ "ครับ"ผมรีบขับรถไปหาไลลาทันที พอถึงหน้าบ้านของเธอก็เห็นรถคันนึงจอดอยู่หน้าบ้าน "รถคันนี้คุ้นๆจังเเหะ"ผมพยายามนึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก "พี่หมอ!!!!!" ผมรีบเดินเข้าไปดูในบ้านเห็นพี่หมอนั่งคุยกับคุณยายและไลลาอยู่ หึยิ้มเเย้มเชียวนะ "อ้าวคิม เข้ามาสิลูก" "ครับคุณยาย" "หึ ไม่คิดจะปลุกกันบ้างเลยยนะ" "ก็คุณ..." "เอออ....พี่คิมหลับอยู่หนิค่ะ" "แล้วเธอไปกวนอะไรพี่หมอเขารึป่าว"ผมหันไปดุเธอ "ปะ..." "อย่าไปดุน้องเลยคิมพี่อาสามาส่งหนะ"ผมไม่ได้ถามพี่ซักหน่อยชิ "อ่อครับพี่หมอ" "เออ....คิมทานอะไรมาหรือยังลูกเดียวยายไปทำให้กิน" "เรียบร้อยเเล้วครับยาย ขอบคุณมากครับ" "พี่เก่งทานนอะไรมายังค่ะ" "อะแฮ่มมม..."นี่ขนาดผมนั่งอยู่ด้วยนะเนี่ยยย เธอยังกล้าทำถึงขนาดนี้ นี่มันยั่วโมโหชัดๆ "เออ....พี่ทานเรียบร้อยเเล้วครับ" "หิวจังเลยยยโว้ยย"ผมพูดขึ้นด้วยท่าทางที่น่าหงุดหงิด "ชิ......เมื่อกี้ยายถามเเล้วนิ"เธอหันมาถามผม "ผมแค่บ่นเฉยๆ" "เอออ.....พี่กลับก่อนดีกว่า" "ผมกลับก่อนนะครับยาย" "จ้ะ ขับรถดีๆนะ" "ขับรถดีๆนะคะพี่เก่ง"เเม้ยิ้มหวานเชียวนะที่กับผมเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อกันสุดๆ "ค้าบบบบ พี่กลับก่อนนะคิม" "ครับ" "หึ...พี่เก่งขับรถดีๆนะคะ จะอ้วก" "ทำไมค่ะ มีปัญหาอะไรป่าวค่ะ" "ป๊าววววว...." "แล้วคุณมาทำไมค่ะ" "ก็....มารับเธอไง" "........" "เออ.....คุณแม่สั่งให้มารับหนะ"ก็คุรแม่สั่งผมจริงๆหนิ "อ่อ ฉันกลับเองได้ค่ะ คุณกลับไปก่อนเถอะค่ะ" "ไล!!!!! พูดกับพี่เขาเเบบนั้นได้ยังไง" "เออ...ขอโทษค่ะยาย" "ไปๆ!!!กลับไปได้เเล้วยายจะนอน" "ยาย..." "เดียวลาสดูยายเองครับ" "ดีมากน้องรัก" "ครับพี่ชาย" "กลับได้เเล้วสิ" "ฉันมะ...."เธอเหมือนจะปฏิเสธอีกเเล้ว "กลับเถอะไลยายอยู่ได้ ไลอย่างอแงสิเราคุยกันเเล้วนะ" ".....คะ...ค่ะ"หลังจากนนั้นไลลาก็ขึ้นรถมากับผม ระหว่างทางเงียบมากเธอไม่พูดไม่จาสักคำ "เออออ....เธอกินไรยัง"ผมหันไปถามเธอ "กินเเล้วค่ะ" "เออ....เเล้ววันนี้จะทำอะไรบ้าง"บ้าอะไรเนี่ยยย ผมไม่รู้จะพูดอะไรกับเธอจริงๆครับไม่รู้จะชวนคุยยังไง "คุณสั่งฉันมาเลยค่ะ ฉันจะทำทุกอย่างที่คุณสั่ง"เธอเป็นอะไรของเธอ ทำไมถึงพูดจาเเบบนั้น "เป็นอะไรของเธอ" "คุณจ้างฉันมาเเล้วหนิ เอาให้คุ้มสิคะ"ผมอึ้งกับคำพูดเธอจริงๆเธอคงโกรธผมอยู่แหละ "ไลลา......" "..........." "คือ....ผมขอโทษ...ผมไม่ได้ตั้งใจ" "........" "ผมสัญญาจะไม่ทำอะไรแบบนั้นอีก" ".........." "นะ......" "ช่างมันเถอะค่ะ" "ไม่ได้สิ เธอต้องพูดก่อนว่าไม่โกรธฉัน" "........." "นะๆๆๆ" "โอเคฉันไม่ได้โกรธคุณพอใจยังค่ะ" "อืมมม....เเค่นี้ก็พอเเล้ว"ผมขับรถมาส่งเธอที่บ้านเเล้วกะว่าจะเข้าบริษัทสักนิด "เดียวผมกลับมานะ" "ค่ะ"เธอไม่รอให้ผมขับรถไปเธอเดินเข้าบ้านทันที สงสัยจะโกรธอยู่เเหละ บริษัทคิมหันต์ "สวัสดีค่ะคุณคิม" "อืม"เลขาผมเข้ามาทักทายผม "กาเเฟหรือชาดีค่ะ" "ไม่ต้องผมเข้ามาตรวจงานเดียวผมก็ไปเเล้ว"คือผมว่าจะไปนั่งเล่นกับพวกไอ่ริทไอ่เอ็กนั้นเเหละครับ "จะรีบไปไหนค่ะ" "พลอย!!!!"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม