ไม่ยอม

1258 คำ
หลังจากกินข้าวที่โรงอาหารที่โรงพยาบาลเสร็จไลลาก็บอกให้คิมกลับบ้านเพราะมันเริ่มจะดึกเเล้ว "เห้อออยู่ต่อเลยไหมมมมอย่าปล่อยให้ตัวฉันไปป"อยู่ๆ คิมก็ร้อง เพลงขึ้นมา "พี่คิมม....เดียวพรุ่งนี้ก็เจอกันเเล้วค่ะ" "เเต่พี่อยากอยู่กับไลหนิ" "ไม่ได้ค่ะ" "พี่คิมขับรถดีๆ นะคะ"ไลลาลงมาส่งคิมด้านล่าง ".........😐" "เป็นอะไรไปค่ะ" "ก็พี่อยากอยู่เฝ้ายายกับไลหนิ ให้พี่อยู่ด้วยไม่ได้เหรอหืมม" "พี่คิมมม...พี่คิมต้องไปทำงานอีกนะคะ" "เห้อออ.....เสียใจจัง อยากอยู่เเต่เขาไม่ให้อยู่" "โอ้ๆ ....."ไลลาเข้าไปกอดเเขนคิม "พี่คิมก็ต้องรีบกลับบ้านไงค่ะเเล้วพรุ่งนี้จะได้มาหาไลเร็วๆ" "ก็ได้....." "😊" "พี่ไปก่อนนะ" "ค่ะ ขับรถดีๆ นะคะ" "เเค่นี้เองเหรอ เห้อไม่มีเเรงขับรถกลับบ้านเลย" "จุ้บ ขับรถดีๆ นะคะ"ไลลาวิ่งมาจุ้บเเก้มคิมเเล้วรีบวิ่งไปทันที "....55555แสบจริงๆ" ไลลารีบวิ่งขึ้นมายังห้องของยายเธอจับเเก้มเธอเเล้วอมยิ้ม "ทำอะไรของเราว่ะเนี่ยยย"เธอเขินจนหน้าเเดงจนยายกับลาสที่เเอบดูยิ้มตามไปด้วย บ้านคิม "อะเเฮ่มมมมเดินยิ้มเเย้มมาเชียววววเหมือนไม่ได้ไปโรงพยาบาล"เเม่ของคิมพูดพลางกับอมยิ้ม "ก็คนมันมีความสุขหนิเเม่ หู้วววๆ" "ก็ดี แล้วยายเป็นไงบ้าง" "ก็เดียวจะเริ่มฉายเเสงเเละทำคีโมเเล้วครับบ" "อ่อ คงต้องอยู่โรงพยาบาลอีกนานเลยสิ"แม่คิมทำหน้าเศร้าๆ "ใช่ครับ เเต่คุณแม่มีอะไรป่าว" "ป่าวหนะเเม่สงสารยายหนะเเม่รู้สึกยายเป็นคนดีเป็นคนเก่งสามารถเลี้ยงเด็ก2คนให้ออกมาดีเเบบนี้ได้" "ใช่ครับเดียวผมขึ้นไปนอนก่อนนะครับ"คิมพูดจบเขาเดินขึ้นห้อง "เดียวสิ เเม่ยังคุยไม่จบบ" "ล๊า ลา ลัล ลา" "หึอารมณ์ดีจริงๆ"รุ่งเช้าตื่นมาคิมรีบขับรถไปหาไลที่โรงพยาบาล ทันที "ไลจ้าาาา"คิมเดินมาอย่างอารมณ์ดีเเต่พอเปิดประตูเข้ามากลับ ไม่เจอใคร เขาพยายามโทรหาไลลาเเต่เธอก็ไม่รับ "ไปไหนกันหมดน่าาา" "อ๊าา...มาพอดีไลพี่ซื้อขนมมาฝะ....."คนที่เปิดประตูมาเป็นหมอเก่งเดินเข้ามาพร้อมไลลา "อ้าวพี่คิมมาเเล้วเหรอค่ะ" "อ้าวคิมมาเเต่เช้าเลย" "ชิ พี่โทรหาทำไมไม่รับ" "อ่อ....พอดีไลลืมโทรศัพท์ไว้อะค่ะ" "อ่อ แล้วกินอะไรยังพี่ซื้อมาเยอะเลย" "ยังเลยค่ะกำลังหิวอยู่พอดีเลย"ไลมองไปยังของที่คิมซื้อมาเยอะ จนต้องต่อโต๊ะ2ตัว "โห้...พี่คิมเยอะเกินไปไหมค่ะเนี่ยย" "ไม่นะ" "พี่เก่งมากินด้วยกันสิค่ะ" "เหอะ😒" "ไลกินคนเดียวไม่หมดหรอกค่ะ อีกอย่างยายต้องงดอาหารอยู่ด้วยส่วนลาสไปโรงเรียน"เธอทำ หน้าอ้อนใส่กับคิมเพราะเธอรู้ว่าคิมไม่พอใจ "เอออ...นั้นพี่ไม่เกรงใจเเล้วนะ"เก่งเดินเข้ามานั่งร่วมโต๊ะกับคิม เเละไลลา "อะไลลองกินอันนี้ดูสิ"คิมพยายามป้อนโจ๊กให้กับไลลา "อื้มมมม อร่อยจริงด้วยยย" "เอออ....คิมไม่กินอะไรเหรอน้ำเต้าหู้เอาไหมเดียวพี่เเกะให้"หมอเก่งพูดพลางหยิบถุงน้ำเต้าหู้มาเเกะ "ไม่ได้ค่ะพี่เก่งพี่คิมเเพ้ถั่วค่ะ"ไลลาตกใจเธอรีบห้ามหมอเก่งเอาไว้ "อ่อ....พี่ขอโทษพี่ไม่รู้" "เหอะไม่เป็นไรครับ"สักพักเสียงโทรศัพท์ของคิมดังขึ้น "อืมเดียวฉันรีบไป" "มีอะไรป่าวค่ะ" "พอดีเกิดเรื่องที่บริษัทนิดหน่อยอ่ะ" "อ่อ..พี่คิมรีบไปเถอะค่ะ" "อืมเดียวพี่รีบกลับมานะ" "ค่ะ" "จุ้บ" "😳"คิมจุ้บหน้าผากต่อหน้าหมอเก่งทำให้ไลลาเขินจนทำอะไรไม่ถูก [ไม่ได้ครับผมต้องทำตัวเป้นเจ้าของหน่อยต่อให้ผมกับไลลาเเต่งงานกันเเล้วก็เถอะ] เลขาของผมโทรมาหาผมบอกว่าพลอยเธอมาหาผม เธอขู่ว่าถ้าผมไม่กลับเธอจะไปหาผมที่โรงพยาบาลซึ่งเเน่นอนผมไม่อยากให้เป็นแบบนั้น "อยู่ในห้องค่ะ" "มีอะไร ฉันบอกเธอชัดเเล้วนะ" "เฮียย จะถีบหัวส่งพลอยแบบนี้ไม่ได้นะคะ พลอยไม่ยอม" "ฟึ่บอย่าเข้ามานะคะ"อยู่ๆ พลอยเธอก็หยิบมีดขึ้นมาเเล้วจี้ไปที่ข้อมือตัวเอง "ใจเย็นๆ สิพลอย ไม่ถึงต้องทำขนาดนี้เลย"ผมพยายามจะเข้าไปห้ามเธอ "อย่าเข้ามานะคะ พลอยทำจริงๆ ด้วย" "พลอยยเชื่อเฮียพอเถอะพลอยอยากได้อะไรพลอยบอกเฮียได้เลย"ผมพยายามหลอกล่อเธอ "ปัง....."อยู่ๆ ก็มีเสียงเปิดประตูเข้ามา ใช่ครับแม่ผมเอง "แม่!!!!!" "มาก็ดีเเล้วค่ะ ลูกชายคุณแม่...." "กรีดเลย เอาเลยสิ เอาให้ถึงเส้นเลือดไปเลยจะได้ตายๆ ไป"ผมอึ้งกับคำพูดของแม่ ผมจริงๆ "แม่!!!" "แกหยุด เดียวฉันจัดการกับนางนี่เอง" "ไหนล่ะกรีดสิไม่กรีดเดียวฉันกรีดให้"เเม่ผมพยายามเข้าไปเเย่ง มีดจากเธอ จนเธอกลัวตจนต้องโยนมีดทิ้งไป "หึ ไม่กล้าล่ะสิ" "คุณแม่!!!!!" "ใครเเม่เธอลูกฉันมีเเค่คิมหันต์กับไลลาเท่านั้นส่วนเเกออกไปจากห้องลูกชายของฉันได้เเล้ว" "พลอยไม่กลับเพราะคุณแม่ถึงทำให้พี่คิมเป็นเเบบนี้ถ้าคุณไม่บังคับให้พี่คิมเเต่งงานพี่คิมคงไม่ต้องจ้างมันมาเป็นเมียหรอกค่ะ!!!!" ผมตายเเน่ๆ เเม่ผมต้องโกรธผมเเน่ๆ "พลอย!!!!พอได้เเล้วไอ่สิงเอาพลอยออกไป"ผมเลยสั่งให้สิงพายพลอยออกไปไม่อยากให้เรื่องใหญ่ไปมากกว่านี้ "ครับนายย" "แม่เจ็บตรงไหนบ้างรึป่าวครับ"ผมเดินเข้าไปประคองเเม่ "ไม่!!!!" "แม่ไม่กลัวเหรอเขามีมีดนะอีกอย่างถ้าเกิดพลอยเขาฆ่าตัวตายขึ้นมาจริงๆ จะทำยังไง" "หึ ยังห่วงยัยนั้นอีกนะ" "ป่าวครับผมห่วงเเม่นั้นแหละ" "ก็เพราะเเกนั้นแหละถ้าเกิดเเกไม่เจ้าชู้ไม่นอนกับผู้หญิงไปทั่วคงไม่มีเรื่องเเบบนี้!!!!"ก็จริงของเเม่5555ผมไม่เถียงก็ได้ครับบบบ "ขอโทษครับบบบจะไม่มีเรื่องเเบบนี้เกิดขึ้นอีกเเล้วครับผมจะรักเดียวใจเดียวครับบบบ"ผมพูดอย่างภูมิใจมีเมียน่ารักเเสนดีขนาดนี้ จะให้เจ้าชู้อีกได้ไงละครับบบบ "ก็ดี แต่เดียว...เเกมีเรื่องอะไรจะคุยกับเเม่อีกไหม" "มะ ไม่ มีคะครับบ.."ซวยเเล้วไงล่ะ "บอกมาา!!!ฉันเคยถามเเกเเล้วหนิใช่ไหม"ใช่ครับผมจำได้แม่เคยถามผมก่อนผมจะจัดงานเเล้วครับบ "อึกก...." "ดะได้ครับ" "คือมันเป็นเเบบนี้ครับ"ผมเล่าเรื่องทุกอย่างให้กับเเม่ฟังรวมทั้งเงิน10ที่ผมประมูล ตอนนั้นผมคิดว่าผมต้องตายแน่นอนเลยครับ เพราะผมเอาเงินมาประมูลแบบนี้เเต่แม่ผมกลับได้เเต่อมยิ้ม เเละนั่งฟังต่ออย่างตั้งใจผมก็เล่าความจริงทุกเรื่องเเละรวมถึง เรื่องที่ผมกับไลลาบอกชอบกันเเละกัน "จบยัง" "จบเเล้วครับบ" "ดี จบดีหนิฉันได้โล่งอก" "แล้วคุณแม่ไม่ว่าผมเหรอครับที่ผมประมูลไป10ล้าน" "ไม่ เพราะเเกเลือกลูกสะไภ้ถูกใจฉัน" "เห้อออ....ผมก็โล่งอกก" "แต่!!!!แกต้องมีหลานให้ฉันให้ได้!!!!" "รับทราบครับบบบผมมมม😁" "หึ..ดีมาก😏"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม