เด็กก็รักเป็นครับพี่

แรกพบสบตา (2)

"รุ่นพี่แบบท้องชนกันน่ะสิไอ้เวร กูไม่เห็นพวกรุ่นพี่จตุรมิตรสักคนตั้งแต่นั่งมา"

"สมัยประถมหรือเปล่า เพื่อนเราก็ไม่ใช่คนเจ้าชู้" เดโคว่ายิ้มๆ เล่นเอาเจนทัตถึงกับกับกลอกเป็นเลขแปด

"มึงก็ไปไกลเกินพี่เดค คนอย่างไอ้มิณทร์มันไม่จำคนนานขนาดนั้นหรอก เดี๋ยวมึงคอยชมนะว่าใครจะหายหัวก่อนระหว่างไอ้แมทกับไอ้มิณทร์ สภาพนี้แม่งเจอหญิงชัวร์"

ไอ้ไม่เจ้าชู้น่ะเขาไม่เถียงหรอก แต่เพื่อนเขามันรูปร่างหน้าตาดีกรีคิ้วท์บอย นอกจากคิวถ่ายแบบแล้วสาวน้อยสาวใหญ่กระเทยเก้งกวางก็เรียงแถวเข้ามาประเคนอยู่ทุกวี่ทุกวัน เรียกได้ว่าถ้าไม่นับเรื่องไม่ได้คบใครจริงจังมันก็ไม่เคยอดอยากปากแห้งเลย

ถึงจะไม่เรียกว่าเจ้าชู้เล่นกับใจคนไปทั่ว แต่คนอย่างไอ้มิณทร์สาวเยอะจนต้องยืมนิ้วมือนิ้วตีนเพื่อนทั้งกลุ่มมานับเลยเชียวแหละ

ส่วนเจ้าตัวที่เป็นประเด็นให้เพื่อนได้นินทาอยู่เมื่อครู่ตอนนี้กลับย้ายตัวเองมาอยู่อีกฟากของร้าน ดวงตาคมของชายหนุ่มหน้าไทยผิวแทนมองไปที่โต๊ะหนึ่งซึ่งมีผู้หญิงนั่งอยู่เต็มโต๊ะ หนึ่งในนั้นเป็นคนที่เขาเล็งมาตั้งแต่เมื่อครู่

ล็อคเป้าหมายแล้วก็เดินดุ่มๆ เข้าไปหารุ่นพี่ซึ่งเคยรู้จักกันเพราะฝ่ายหญิงเคยเป็นแฟนกับพี่ชายเขา เรารู้จักกันมาตั้งแต่ตอนนั้น และเพราะเขาเองก็เป็นน้องชายที่ดีจึงยังติดต่อพูดคุยและช่วยเหลือกันอยู่บ้างเป็นครั้งคราว

แน่นอนว่าผู้หญิงที่ว่าไม่ใช่เป้าหมาย

“พี่กีต้าร์ หวัดดีพี่” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นท่ามกลางเสียงเพลงและเสียงพูดคุยภายในร้าน แต่แม้จะเอ่ยสวัสดีอดีตว่าที่พี่สะใภ้ ทว่าสายตาของเขากลับจับจ้องไปที่พี่สาวขาวอวบที่ยืนอยู่ข้างๆ

แล้วสาวเจ้าเองก็ดูเหมือนว่าจะรู้ตัวด้วย

“อ้าวมิณทร์ มาไงเนี่ย”

กิรตาหันกลับมาด้วยความประหลาดใจ ดวงตาสวยมองน้องชายอดีตแฟนหัวจรดเท้า ในใจคิดว่าเธอจะเจอไอ้เด็กนี่ทุกครั้งที่ออกเที่ยวไม่ได้ไหม แล้วเจอทีก็มีแต่คนเข้าหาพาให้อีกีต้าร์ต้องเป็นแม่สื่อแม่เล้าให้อยู่ร่ำไป

แต่รอบนี้ทำไมมันยิ้มหวานตาเยิ้มเป็นพิเศษ แถมตาก็คอยแต่จะมองไปอีกฝั่งอยู่ได้

“มากับเพื่อนน่ะ พี่คนนั้นใครเหรอ ผมชอบ”

"มาถึงแกก็ไม่อ้อมให้ฉันเลยนะไอ้เด็กนี่” แต่พอมองตามสายตาแล้วเจอคุณแม่คนสวยยืนยิ้มอายๆ อยู่ก็ถึงบางอ้อ เธอหันกลับมาหาพร้อมจิกตาใส่มันหนึ่งที

ก่อนจะรั้งแขนล่ำเหมือนแขนกออริลล่านั่นให้เดินตามมายืนคุยอีกโต๊ะที่ยังว่างอยู่ มาหาเธอทีไรมันก็มีแต่เรื่องใครจะเอากับจะเอาใครสิน่า

“เพื่อนพี่เหรอพี่ต้าร์” ด้านมิณทร์ในตอนนี้เขาเหมือนมองไม่เห็นเพื่อนรุ่นพี่คนอื่นที่ยืนอยู่เต็มโต๊ะและกำลังให้ความสนใจตัวเองเลยแม้แต่น้อย เพราะสายตามันเอาแต่จะมองเธอที่ยังไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อ

แม้แต่คนที่กำลังขอความช่วยเหลืออยู่อย่างพี่กีต้าร์ก็ยังแทบไม่ได้มองหน้าเลยด้วยซ้ำ เพราะละสายตาไม่ได้จริงๆ

“เบาหน่อยค่ะมึง มองเหมือนจะแดกเขาอยู่ละ”

ก็จะไม่ให้อยากกินได้ไงในเมื่อเธอตรงสเปคเขาแบบสุดๆ ทั้งใบหน้าที่สวยเหมือนตุ๊กตา ทั้งผิวขาวเหมือนไข่ปอก และที่สำคัญรูปร่างที่หนุบหนับน่าบีบไปหมด

ความชอบเขามันเป็นแบบนี้ มิณทร์ไม่เหมือนไอ้พวกเพื่อนตัวดีที่ชอบแบบตัวเล็กๆ ผอมบางปลิวลมเหมือนซินซิน ไม่ก็หุ่นนางแบบไปเลยเหมือนซิดนีย์หรอก สำหรับเขาต้องแบบมีเนื้อมีหนัง มีแก้มให้หอมมีเนื้อให้งับแบบนี้สิถึงจะดี

แล้วพี่คนสวยตรงหน้าเขานี่คือติ๊กถูกทุกข้อ แถมเพิ่มมาด้วยยิ้มสวยอีก ดูท่าทางเธอเหมือนจะเป็นคนใจดี เรียกได้ว่าติ๊กถูกเพิ่มอีกหลายข้อแบบที่เรียกได้ว่าเป็นผู้หญิงในฝัน

“เขามีแฟนยังวะพี่ ผมคุยได้ไหม” แต่จะชอบอย่างเดียวไม่ดูตาม้าตาเรือก็คงจะไม่ได้ ยังไงก็ต้องถามให้รู้เรื่องก่อนว่าสาวเจ้าโสดหรือเปล่า โสดแล้วก็ยังต้องถามอีกว่าเธอสนใจจะทำความรู้จักกันไหม หากไม่สนต่อให้ชอบให้ตายเขาก็จะไม่เข้าหาให้อึดอัดกัน

“ยังโสดอยู่ แต่ลูกหนึ่งนะชั้นบอกไว้ก่อน” ด้านกิรตามองไปมองเพื่อนสลับน้องชายอดีตแฟนแล้วก็พอจะอ่านสถานการณ์ได้

มิลินดาดูจะสนใจไอ้เด็กโข่งนี่อยู่บ้าง ถึงอย่างนั้นในฐานะแม่สื่อแม่ชักที่รู้จักทั้งสองคนก็ยังต้องบอกกำกับเอาไว้ก่อน ถึงจะรู้ว่ามิณทร์มันชอบผู้หญิงแก่กว่าก็เถอะ แต่ประเด็นพวกนี้มันอ่อนไหว

“ผมไม่ติดพี่ก็รู้” แคร์ไม่แคร์เธอก็ถือว่าได้บอกให้รับรู้แล้ว บางทีการเป็นสะพานเชื่อมให้คนได้กันมันก็เป็นดาบสองคมสำหรับคนเพื่อนเยอะอย่างเธอเหมือนกัน ตอนยังรักกันก็ดี พอตีกันขึ้นมาอีแม่สื่อก็ไม่เป็นอันได้ทำงาน

“เออ ไม่ติดก็ไม่ติด ชั้นถือว่าชั้นบอกแล้วนะ”

“แนะนำให้รู้จักหน่อยสิพี่ต้าร์ แต่อย่าเพิ่งบอกเขานะว่าผมยังเรียนอยู่ เดี๋ยวพี่เขาไม่เอาผมพอดี” นี่ไง แค่เริ่มมันก็เอาซะละ

“ฉันไม่โกหกให้แกหรอกนะยะ แต่จะเลี่ยงๆ ให้แล้วกัน ที่เหลือจัดการเองนะฉันไม่เกี่ยว แล้วก็…มิลินมันเป็นคนดีมากๆ นะ มันอาจจะไม่ติดเรื่องวันไนท์ แต่อย่าไปทำเหี้ยกับมันเข้าใจไหม”

“เออน่า ผมเคยทำเหี้ยกับใครหรือไงล่ะ”

“ก็ดักไว้ก่อนไง ใครจะไปรู้วะ ปกติมีแต่ต้องถามแกว่าเอาไหม ไม่ใช่ถามคนอื่นแทนแกแบบนี้ แกเคยเข้าหาใครก่อนที่ไหนมีแต่สนองคนที่เข้าหา” กิรตามองจิกน้องชายอดีตแฟนที่ตั้งแต่ต้นจนจบแม้ปากจะคุยกับเธอแต่ตามองมิลินดาไม่หยุด

หญิงสาวถอนหายใจก่อนจะเดินกลับไปที่โต๊ะ เพื่อนที่ยืนอยู่รอบโต๊ะเองก็มองมาอย่างอยากรู้เช่นกัน แค่กวาดตาแว้บเดียวกิรตาก็มองออกแล้วว่าแม่ป้าทั้งหลายอยากกินไอ้เด็กตัวสูงนี่มาก

ก็เรื่องปกติที่เกิดขึ้นบ่อยๆ จนน่าเบื่อแหละนะ จะว่าไปในสายตาของเธอเองมิณทร์มันก็เป็นผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่ง แถมสูงล่ำผิวแทนหน้าไทยคมเข้มขวัญใจสาวแก่แม่ม่าย แล้วยังชอบผู้หญิงอายุเยอะกว่าอีก

แต่เสียใจด้วย เพราะเด็กมันชอบคุณแม่ลูกหนึ่งขาวอวบหน้าลูกครึ่งค่ะ พวกผอมเพรียวน่ะถึงจะเคยมีได้แอ้มกันอยู่บ้าง แต่คืนนี้ไอ้เด็กยักษ์นี่มันไม่แลหรอก

“มิลิน รุ่นน้องฉันอยากทำความรู้จักแกน่ะ คนนี้นิสัยดีนะ ฉันเคยคบกับพี่ชายเขามาก่อน อยากลองคุยดูไหม ถ้าไม่ก็ไม่เป็นไรนะน้องมันไม่ใช่คนเข้าใจอะไรยาก” พอได้บอกแล้วคนเป็นแม่สื่อก็พลันร่ายยาว

อย่างที่บอกว่าพอเป็นมิณทร์ปกติเธอต้องเป็นคนคอยถามว่าจะเอาผู้หญิงที่เข้าหาไหม พอคืนนี้ต้องมาถามแทนก็กลายเป็นกังวลไปต่างๆ นานา แถมคนที่ต้องถามให้ก็เป็นเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนานเป็นปีแล้วด้วยอีก

“เราโอเคนะกีต้าร์ คุยได้ น้องเขาก็น่ารักดี” ทว่าพอได้เห็นรอยยิ้มหวานของเพื่อนกิรตาก็พลันเบาใจ ดูท่าทางคุณแม่คนสวยก็จะถูกใจไอ้เด็กยักษ์นี่อยู่มาก

เห็นอย่างนั้นหญิงสาวจึงสลับที่ให้เพื่อนมายืนที่ของตัวเองใกล้กันกับมิณทร์ที่ยืนอยู่อีกฝั่ง หลังจากนั้นเพื่อนทั้งโต๊ะที่หมดหวังได้แอ้มน้องสุดหล่อแล้วก็พากันกลับไปชนแก้วเฮฮาเหมือนเดิม

“ผมชื่อมิณทร์นะครับ พี่ชื่ออะไรเหรอ”

“พี่ชื่อมิลินค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ”

“เช่นกันครับ”

นัยหนึ่งก็คือกินย้อมใจที่เพิ่งอกหักดังเป๊าะ เพราะเด็กมันมองพี่มิลินเขาตาไม่กระพริบ พอพี่เขาไปยืนใกล้มันก็ถือโอกาสโอบเอวเลยไม่รีรอ มีเพียงแม่สื่อจำเป็นเมื่อครู่อย่างกิรตาที่หันกลับไปมองเป็นพักๆ

บางทีเธอก็คิดว่าไอ้เด็กนี่มันไปใจร้อนมาจากไหน ไม่เคยเห็นออกตัวแรงอย่างนี้เลยสักครั้ง สงสัยชอบมากจริงๆ