Day After Night

1712 คำ
ตอนเช้า อากาศภายในห้องนอนขนาดเล็กนั้นค่อนข้างหนาวเย็นเนื่องจากเครื่องปรับอากาศที่เปิดเอาไว้ถึงยี่สิบสององศา ใต้ผ้าห่มสีน้ำเงินผืนหนามีสองร่างกำลังนอนซุกกันอย่างอบอุ่น ร่างหนึ่งเป็นของชายหนุ่มตัวสูงใหญ่วัยยี่สิบเอ็ดปี ส่วนอีกร่างคือคุณแม่ยังสาวอายุสามสิบสองปี สองร่างน้อยกอดก่ายกันอย่างไว้เนื้อเชื่อใจเหมือนคนที่อยู่กันมานานปี เวลาผ่านไปประมาณหนึ่งหลังแสงอาทิตย์เริ่มส่องลอดผ้าม่านเข้ามา เปลือกตาสีคาราเมลก็ขยับอย่างเกียจคร้าน เจ้าของเรือนผมสั้นสีดำออกจะยุ่งเหยิงเล็กน้อยเริ่มขยับกายยามที่เปลือกตาเปิดออกเผยให้เห็นแก้วตาสีน้ำตาลเข้มเกือบดำที่ซุกซ่อนอยู่เบื้องหลัง มิณทร์นอนกระพริบตาอยู่แบบนั้นชั่วครู่ก่อนจะเหลือบมองคนที่ตัวเองกำลังนอนกอดต่างหมอน หญิงสาวตัวนุ่มนิ่มผิวเนื้ออุ่นที่อยู่ในอ้อมกอดของเขาในขณะนี้ พี่มิลินผู้ซึ่งเป็นเจ้าของห้องที่เราทั้งคู่นอนหลับอย่างเป็นสุขมาตลอดทั้งคืน เธออยู่ในชุดนอนแขนยาวขายาวลวดลายน่ารัก ส่วนเขาที่ตัวใหญ่จนใส่เสื้อผ้าตัวไหนไม่ได้เลยก็ใส่เสื้อคลุมนอน อันที่จริงเขานอนแก้ผ้าก็ได้แต่พี่คนสวยคงไม่สะดวกใจเท่าไหร่ กลิ่นหอมของเธอทำเอาต้องก้มลงไปซุกไซร้อย่างเผลอไผล ไม่นานเธอก็ตื่นขึ้นมาบ้างเพราะถูกรบกวน "อือ...ตื่นเช้าจัง" "แปลกที่น่ะครับ" มิณทร์ตอบกลับ ยิ่งเห็นว่าเธอตื่นแล้วก็ยิ่งซุกซอกคอขาวแบบไม่เกรงใจ เขาทั้งกอดทั้งหอมทั้งดมจนหญิงสาวต้องย่นคอหนีด้วยความจั้กกะจี้ "พอแล้วค่ะ เมื่อคืนก็ทำทั้งคืนยังไม่พออีกหรือไงคะ" มิลินดาถามยิ้มๆ พลางผลักใบหน้าของชายหนุ่มออกไปเบาๆ ทว่าแรงผลักเพียงเท่านั้นไม่อาจทำให้คนอย่างมิณทร์สลดได้ แถมยิ่งจะกลายเป็นได้โอกาสในการออดอ้อนเธออีกด้วย “ทำไมต้องพอล่ะครับ กับพี่ผมพอไม่ได้หรอก” มือหนาสอดเข้าไปในเสื้อนอนของเธอ สัมผัสเต้านมนิ่มที่ซุกซ่อนอยู่ด้านในได้อย่างง่ายดายเพราะเธอไม่ได้สวมเสื้อชั้นใน มือจับแล้วใบหน้าก็เคลื่อนเข้าไปคลอเคลีย ทั้งซุกทั้งไซร้ซอกคอหอม บางคราวมิลินดาก็รู้สึกเหมือนเห็นเด็กหนุ่มมีหูหางงอกออกมาก็ไม่ปาน อันที่จริงตอนที่เจอกันเมื่อคืนเธอก็ว่าสัมผัสได้บ้างแล้ว แต่ตื่นมาตอนเช้ามิณทร์ขี้อ้อนกว่านั้นอีก “ตอหนวดเธอทิ่มพี่” ทว่าแม้จะถูกใจแต่ความปวดแสบก็ยังเล่นงานหญิงสาวอยู่ เธอร้องห้ามเพราะรู้สึกระคายผิว ส่วนชายหนุ่มนั้นพอได้ยินก็ผละออกมาทันที “แดงหมดแล้ว” ดวงตาคมมองรอยแดงที่ขึ้นเป็นปื้นบนลำคอขาวตาเป็นมัน ครั้นจะเข้าไปจูบซับก็ไม่ได้อีกเพราะกลัวตอหนวดจะไปโดนผิวเธอเข้า สุดท้ายจึงได้แต่ใช้มือลูบเบาๆ แล้วกดจูบที่ริมฝีปากแทน มิณทร์จดเอาไว้ในใจว่าหากเขาได้มีโอกาสพบเธออีกคราวหน้าจะโกนหนวดและพกมีดโกนมาด้วย จะได้ไม่ทำร้ายผิวสวยๆ ของพี่มิลินให้เป็นรอยแบบนี้ ถึงอย่างนั้นห้ามตัวเองได้ไม่นานเด็กหน่มก็พลันเผลอเอาหัวมุดเสื้อเธออยู่ดี พี่คนสวยตัวหอมขนาดนี้เขาอดใจไม่ได้หรอก ทำได้แค่ระวังไม่ให้หนวดโดนเธอมากจนเกินไปก็เท่านั้น “อ๊ะ มิณทร์ อย่าเพิ่งสิคะ” กายสวยสะดุ้งเฮือกเมื่ออยู่ๆ หัวนมก็ถูกครอบลงมาด้วยริมฝีปากอุ่น ลิ้นร้อนชื้นแลบเลียปานนมสีน้ำตาลอ่อนแผ่วเบานำพาความเสียวซ่านมาให้อย่างมากล้น ยิ่งบวกกันมืออีกข้างที่ฟอนเฟ้นมันอยู่ก็ยิ่งจุดความปราถนาให้เกิดขึ้นในใจของหญิงสาวที่ไม่ได้ลิ้มรสสวาทของบุรุษเพศมานานปีได้เป็นอย่างดี “อื้อออ เธอ…อยากเหรอคะ” ราวกับเสียงที่ดังลงมาจากสวรรค์ มิณทร์รีบโผล่หน้าออกจากใต้เสื้อนอนของหญิงสาว เขารีบพะยักหน้ารัวๆ ตอบคำถามของเธอ ดวงตาคมสบกับหญิงสาวอายุมากกว่าก่อนกระพริบปริบๆ อันที่จริงถ้าเธอบอกว่าไม่เขาก็จะไม่ทำหรอก แต่หากเธอแพ้ลูกอ้อนมันก็อีกเรื่อง เขาพร้อมงัดออกมาใช้เพื่อให้ตัวเองได้เชยชมร่างกายหอมหวานของเธอแบบทุกที่ทุกเวลาอยู่แล้ว “พี่สวยมากขนาดนี้นี่ครับ” “พี่แก่แล้วนะคะ เธอจะมาหักโหมอย่างนี้ไม่กลัวพี่ตายหรือไง” ทว่าสิ่งที่ทรมานใจเขามากที่สุดในการเอาตัวไปมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงอายุมากกว่าหลายๆ ปีคงมีแต่เรื่องนี้ อย่าว่าพี่มิลินที่เห็นอยู่ทนโท่ว่าสวยไปหมดทั้งตัวเลย พี่ผู้หญิงคนอื่นที่เคยผ่านๆ มากเขาไม่เห็นว่าใครจะไม่สวยสักคน แต่ละคนยิ่งผ่านสามสิบไปก็ยิ่งสวยหยาดเยิ้ม นอกจากความสวยก็ยังมีวุฒิภาวะที่น่าชื่นชมแบบคนที่ผ่านประสบการณ์มามาก ทว่าเรื่องน่าเศร้าก็คือแม้พวกเธอจะสวยรวยเก่งขนาดไหน แต่สังคมก็ยังกดความมั่นใจของพวกเธออยู่วันยังค่ำ เขาไม่เห็นเข้าใจเลย แล้วเนี่ย…พี่มิลินมาบอกว่าตัวเองแก่ ฟังแล้วอยากจับตัวมาเขย่าแรงๆ เขย่าแล้วเขาก็จะตะโกนให้เสียงมันดังก้องไปไกลว่าเธอสวยแค่ไหน “พี่มินลินหันไปดูกระจกสิครับ” คิดได้แบบนั้นมิณทร์จึงได้ทำการอุ้มย้ายตัวเธอมานอนอีกด้าน ซึ่งมันอยู่ใกล้กระจกที่ติดอยู่กับประตูตู้เสื้อผ้าแบบเลื่อน เขาบังคับให้เธอมองกระจกบานใหญ่ที่ส่องสะท้อนเงาตั้งแต่หัวจรดเท้าของทั้งสองคน “พี่มองแล้วบอกผม ว่าตอนนี้ระหว่างใบหน้าของเราสองคน ใครแก่กว่ากัน” “...ก็ต้องพี่อยู่แล้ว พี่อายุสามสิบสองแล้วนะคะ” “อายุพี่เพิ่งผ่านสามสิบมาสองปีเองไม่ได้อายุเจ็ดสิบเสียหน่อย แล้วดูสิหน้าผมแก่กว่าพี่เสียอีก พี่เลิกพูดว่าตัวเองแกเลยนะครับเพราะหน้าพี่เหมือนเด็กอายุยี่สิบต้นๆ ด้วยซ้ำ” ท่าทางที่ดูจริงใจแบบสุดๆ ตอนที่พูดนั้นทำเอาใบหน้าของหญิงสาวร้อนผ่าว คนที่โดนลดทอนความมั่นใจมาตลอดเพราะหุ่นไม่ตรงบิวตี้แตนดาร์ดอย่างเธอ คนที่ไม่ทันได้ใช้ชีวิตวัยรุ่นก็ต้องมารับผิดชอบภารกิจอันใหญ่หลวงจากการเป็นแม่ ไม่แปลกที่เธอจะโตกว่าอายุไปมาก และไม่แปลกที่เธอจะสูญเสียความมั่นใจเพราะเจอมาหนักจริงๆ ใช่ว่ามิลินดาจะไม่ตระหนักในข้อนี้ เธอได้ยินคำชมจากลูกชายทุกวันว่าแม่สวยแค่ไหน ได้ยินคำพูดดีๆ จากน้องสาวทุกครั้งที่เจอกันว่าเธอยังแซ่บมากเพียงใด ไหนจะเพื่อนดีๆ อย่างกิรตาอีก ทว่าแม้จะเป็นแบบนี้แต่ด้วยสังคมที่ต้องเจอทุกวันมาหลายปีก็ทำให้หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะเผลอไปและมีความคิดแบบนี้อยู่บ่อยๆ “เธอชมพี่เกินไปแล้วค่ะ” และไม่ว่าเด็กหนุ่มที่เจอกันครั้งแรกจะพูดจริงหรือแค่พูดเอาใจเพื่อที่จะเอาอีกรอบ แต่เธอก็มองว่าอย่างน้อยมันก็เป็นยาบำรุงหัวใจดีๆ ที่จะเข้ามาทำให้ความสุขในชีวิตเพิ่มขึ้น เพราะแบบนั้นจึงไม่ได้ผลักไสเขาออก เธอปล่อยร่างกายให้ดื่มด่ำไปกับสัมผัสอุ่นร้อนจากฝ่ามือหนา ปล่อยให้แผ่นหลังสัมผัสได้กับความแน่นหนั่นของกล้ามหน้าอกและหน้าท้อง ยอมให้เขาจับตัวหันกลับไปอีกทาง เธอเงยหน้าให้เขาป้อนจูบลึกล้ำ ปล่อยให้เขาสอดมือเข้ามาในกางเกงแล้วสัมผัสจุดสงวนที่โดนกระทำมาเมื่อคืนจนรู้สึกระบมเล็กน้อย “ยังเจ็บอยู่ไหมครับ” “นิดหน่อยค่ะ” เพราะต่อให้เขาจะเตรียมตัวให้เป็นอย่างดี แต่การต้องมาเอากับผู้ชายที่ไอ้นั่นใหญ่ขนาดนี้มันช่วยไม่ได้ที่ร่างกายจะปรับไม่ทัน “เมื่อคืนผมเช็คแล้วไม่ได้มีฉีกขาดภายนอก คงเป็นเพราะขยายกระทันหันก็เลยระคายเคืองน่ะครับ เดี๋ยวผมช่วยปลอบให้นะ” ว่าจบเด็กหนุ่มก็ถดตัวลงมาด้านล่าง ก่อนจะเริ่มถอดกางเกงขาวที่เธอสวมอยู่ออก มือหนาจับต้นขาขาวอวบสองข้างแยกออกจากกัน มองสำรวจแบบที่ไม่กลัวว่าเธอจะเคอะเขินเลยสักนิด “แดงนิดหน่อยครับ ไม่ได้บวมอะไร” เขาว่าพลางกลืนน้ำลายแล้วโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ ในใจอยากจะกรีดร้องแต่กลัวว่าเธอจะคิดว่าตัวเองเป็นพวกโรคจิต สุดท้ายจึงได้แต่ปล่อยให้ความกระหายมันปรากฏขึ้นบนดวงตา “มันก็ไม่ได้เจ็บขนาดนั้นหรอก ก็คงแค่ระคายเคืองอย่างที่เธอว่านั่นแหละ” เฝ้ามองใบหน้าแดงซ่านและดวงตาสวยที่หลบไปมองอย่างอื่น “งั้นผมทำอีกได้ใช่ไหมครับ” “ก็ทำสิคะ พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ ไม่งั้นจะถามว่าเธออยากเหรอทำไม” บางทีเขาก็ตั้งคำถามกับตัวเองว่าเธอน่ารักขนาดนี้ได้ยังไง มันเป็นเพราะเขาหลงรูปลักษณ์ของเธอหรือเปล่า เพราะคนเรามันจะน่ารักไปเสียทุกส่วนแม้กระทั่งนิสัยมันจะเป็นไปได้เหรอ หลังจากนี้เขาจะหาวิธีให้ตัวเองติดต่อกับเธออีกแน่ เจอผู้หญิงแบบพี่มิลินขืนปล่อยให้หลุดมือไปเขาคงโง่บรม
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม