จากนั้นทั้งสองป้าหลานต่างพากันขับรถไปที่บ้านเฟื่องฟ้าหลังงาม ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านของคุณเอมอร ใช้เวลาเดินทางแค่ยี่สิบนาทีเท่านั้นก็ถึง วิภาที่มาเปิดประตูให้พอเห็นเป็นณดนย์เท่านั้น ก็แสดงสีหน้าท่าทางดีใจที่ได้เจอดารารูปหล่อขวัญใจตัวเอง
“เชิญขึ้นบ้านเลยค่ะ"
ณดนย์เดินขึ้นบ้านพลางมองตัวบันไดขัดเป็นมันวับอย่างถูกใจนักหนา ตัวเขาเคยเข้าฉากละครย้อนยุคเก่าๆ แต่สถานที่ที่ถ่ายทำนั้นก็ยังไม่ทำให้รู้สึกเข้าถึงอารมณ์ ได้เท่าสถานที่ที่เขากำลังเหยียบย่างอยู่ในขณะนี้
“ดนย์จะเดินไปไหนล่ะลูก”
เสียงเรียกของผู้เป็นป้าทำให้ดาราหนุ่มถึงชะงักเท้า เบื้องหน้าที่เขายืนอยู่เป็นบานเฟี้ยมทำจากไม้สักพร้อมกระจกลวดลายแกะสลักอย่างสวยงาม กั้นระหว่างห้องรับแขกและด้านในที่เขาคาดว่าน่าจะเป็นส่วนของห้องนอน
“จะเดินเข้าห้องนอนสาวเลยเหรอลูก”
คุณเอมอรรีบเดินมาจูงมือหลานชายออกมาจากตรงที่เจ้าตัวยืน และพามานั่งตรงชุดรับแขกรอเจ้า
