Chapter 16
เกลียดเธอ...
แต่อยากมาหามีอะไรไหม (2)
ตะวันวาดผ่อนลมหายใจเบาๆ อย่างโล่งอก เพราะกว่าเขาจะฝ่ารถติดเข้ามาในซอยที่จำได้แม่นยำแม้จะมาแค่ครั้งเดียว เวลาก็เกือบจะมืดค่ำแล้ว ที่จริงเขาก็ออกจากไซด์งานช้าไปนิดเพราะติดเคลียร์เอกสาร เวลาที่จะมาถึงหอพักของวาดจันทร์จึงเคลื่อนตาม...มันออกจะเสี่ยงอยู่มากทีเดียวกับการที่มาแล้วอาจไม่เจอ ไม่แน่ว่าเธออาจย้ายหนีเขาไปแล้วก็ได้ คิดพลางมองหาที่จอดตั้งแต่ยังไม่ถึงซอยหน้าหอพัก เขากลัวเข้าไปแล้วไม่มีที่จอดเพราะคนเริ่มเลิกงาน แน่นอนว่าจะต้องแย่งชิงที่จอดรถโดยที่ไม่เสียเงินค่าเช่ากันแบบใครเร็วกว่าก็ได้ไป
เขาขับหาที่จอดมาเรื่อยๆ จนถึงหน้าหอพักของวาดจันทร์ เห็นมีคนยืนออรอซื้ออะไรบางอย่างกันอย่างเนืองแน่น จำได้ว่าที่มาวันนั้นยังไม่มีอะไรมาตั้งขาย หรือไม่ร้านเหล่านี้อาจขายเฉพาะตอนเย็น...ในจังหวะนั้นเองที่สายตามองข้างทางยามขับผ่านอย่างใช้ความเร็วไม่มาก เท้าข
