Chapter 15
คนที่ไว้ใจ สุดท้ายร้ายที่สุด (1)
'เธอทำกับฉันแบบนี้เหรอใบตอง...ทำไม...’
วังวนเดิมกลับมาอีกครั้ง วิสกี้แก้วที่สองถูกกรอกลงคอเพื่อใช้มันลืมความเศร้าเสียใจที่อัดแน่นอยู่ในอก...เขารู้สึกได้ ความเสียใจครั้งนี้มันมากกว่าเมื่อคราวภรรยาหอบผ้าหนี ความเศร้าใจกับความสูญเสียทำให้เขาจำต้องดื่มเพื่อลืมในสิ่งที่วาดจันทร์ได้ทำลงไป
"เธอฆ่าลูกของเราได้ลงคอ เธอทำลงไปได้ยังไง..."
เขาพร่ำเพ้อกับแสงเดือนและหมู่ดาวพราวระยับ นอกม่านกระจกดำมืดคือแสงไฟหลากสียามราตรีกาล ณ ห้องที่กั้นแบ่งพื้นที่เอาไว้นอนนับดาวยามเหงา ผนังเป็นแผ่นกระจกใสรอบทิศทางสูงจรดเพดานสีเทาควันบุหรี่ ที่นี่มีกล้องดูดาวอยู่หนึ่งตัว มีชุดม้านั่งสีดำตามความชอบส่วนตัวของเจ้าของห้อง...ในค่ำคืนนี้ห้องสีขรึมอาบไล้ด้วยแสงไฟนวลตา เมื่อเจ้าของห้องเหนื่อยล้าเกินกว่าจะเจอหน้าใคร เขาเลือกที่จะไม่กลับบ้าน โดยแวะฝากฝังร่างซุกกายภายใต้ความเหงาใจท
