โต้ง : นอนยัง
มิริน : ... (อ่านแล้ว) ...
โต้ง : มิริน
มิริน :... (อ่านแล้ว) ...
โต้ง : ตอบผัวหน่อยสิครับ
มิริน : โต้ง!!
โต้ง : เนะ จำได้ด้วย น่ารักจัง
มิริน : ไปเอาเบอร์มาจากไหน
โต้ง : น้องเรซให้มา
มิริน : บังคับเรซล่ะสิ
โต้ง : รู้ใจผัวซะจริง
มิริน : โต้ง!!
โต้ง : ครับ
มิริน : ง่วงแล้ว
โต้ง : ฝันดีครับ
มิริน : อืม
โต้ง : แค่เนี้ย!
มิริน : ฝันดีค่ะ
เพียงแค่นี้ก็ทำให้ผมนอนหลับฝันหวานทั้งคืนแล้วล่ะ ผมหันไปคว้าเอาแขนของราเรซมากอดพลางนึกไปว่ามันคือมิริน พร้อมกับพรมจูบเบาที่ต้นแขนของราเรซ
“หนักล่ะ มึง” ราเรซบ่น พร้อมกับดันหน้าผมให้ออกห่างจากแขนของมัน
ตุบ!!
“โอ๊ย!! ไอ้เชี้ยโต้ง” เมื่อมันไม่ให้ผมกอดแขน ผมก็เลยถีบมันหนีซะเลย ก่อนจะหันมาอีกฝั่งแล้วนึกถึงใบหน้าของมิรินต่อ...
เช้าวันรุ่งขึ้น....
เมื่ออาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันกันเรียบร้อยแล้ว ผมกับเพื่อนๆ ก็พากันเดินไปที่โรงอาหารของโ
