หลังจากที่เธอเปิดใจคุยกับท่านประธานอัคนีอยู่หลายชั่วโมง จนท้องฟ้ามืดสนิท ใบข้าวจึงขอตัวกลับ โดยมีคนของท่านประธานอัคนีขับมาส่งที่เพนต์เฮาส์หรูของเจคอบ
ใบข้าวรู้สึกอุ่นใจ เมื่อมีคนที่พร้อมจะซัพพอร์ทและอยู่ข้างเธอมากขึ้น ท่านประธานอัคนีไม่ได้ห้ามให้เธอทำตามหัวใจตัวเอง แต่ท่านจะคอยดูอย่ห่างๆ และจะไม่เข้ามายุ่ง จนกว่าเธอต้องการความช่วยเหลือจริงๆ เพียงแค่นี้เธอก็รู้สึกขอบคุณมากแล้ว
ทันทีที่เปิดประตูเข้ามา ภาพที่เห็นคือหนุ่มลูกครึ่งนั่งจิบไวน์อยู่ที่โซฟาห้องรับแขก ท่าทางสงบกลับดูมีเสน่ห์ยิ่งกว่าตอนไหน ทำใบข้าวเผลอมองอยู่นาน จนอีกฝ่ายหันมามองเธอจึงรู้สึกตัว
"ไปไหนมา"
เสียงทุ้มเอ่ยถามเรียบนิ่ง ต่างจากดวงตาสีอำพันที่เข้มขึ้นอย่างน่ากลัว
"ไปพบท่านประธานอัคนีมาค่ะ"
แก้วไวน์ที่กำลังยกขึ้นแตะริมฝีปากหนาหยุดชะงัก สายตาคมตวัดมองร่างบางอย่างเอาเรื่อง
"มีเรื่องอะไร! ทำไมต้องไปหามัน ไอ้คีย์มันพูดอะ
