บทที่ 15 ยังไงแกก็ต้องรายงานฉัน!

1156 คำ

แสงแดดยามเช้าส่องกระทบเข้ามา ทำให้ใบข้าวลืมตาตื่น ก่อนมองไปรอบๆ ห้อง ไม่พบร่างสูง ไอเย็นที่อยู่ตรงหน้าผาก ทำให้มือบางยกขึ้นสัมผัม ก็พบว่าเป็นแผ่นเจลเย็นแปะอยู่ "ตื่นแล้วหรอ?" ร่างสูงเดินเข้ามาในห้องนอนที่ไม่ได้ปิดประตู "ฉันนอนหลับไปนานแค่ไหนคะ?" "แค่วันเดียว" ร่างสูงนั่งลงข้างๆ พร้อมแกะแผ่นเจลออกอย่างเบามือ ก่อนวางมือหนาบนหน้าฝากกลมมนของเธอเพื่อวัดไข้ "ไม่มีไข้ กินข้าวเลยมั้ยจะได้กินยา ฉันทำโจ๊กไว้ให้" "แล้วเรื่องงานล่ะคะ? คุณต้องไปตรวจงานที่โรงแรมไม่ใช่หรอคะ" ใบข้าวเอ่ยถามอย่างกังวล เพราะเธอขาดงานไปหนึ่งวัน กลัวงานของเขาจะสะดุด "ไม่สบาย ยังจะห่วงงาน" ใบข้าวที่ได้ยินแบบนั้น เอือมมือไปหยิบไอแพตขึ้นมาเพื่อจะดูงานที่ตัวเองพลาดไป แต่มือหนากลับไวกว่า คว้าไอแพตของเธอโยนทิ้งลงโซฟา ทำใบข้าวอ้าปากเหวอ "ไม่ต้องทำ งานมันไม่ไปไหนหรอก" "แต่อาจจะมีงานด่วนเข้ามาก็ได้นะคะ ไหนจะเรื่องงานที่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม