บทที่ 26 กูว่ามึงมีเรื่องต้องคุยกับกู

1263 คำ

ใบข้าวมองบุคคลที่มาใหม่ท่าทีระวัง ไม่คิดว่าจะเจอเขาที่นี้ เพราะเท่าที่รู้จักนิสัยของผู้ชายคนนี้ ไม่น่าอยู่ที่งานแบบนี้ได้ นอกจากถูกบังคับให้มา "ไม่เจอตั้งนาน สวยจนจำไม่ได้เลยนะครับ" ธันวาเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าใบข้าว ยืนมือมาหมายจะสัมผัสตัวหญิงสาว แต่อีกคนรู้ทัน รีบเบี่ยงตัวหลบทันที "แต่นายดูไม่เปลี่ยนเลยนะ ทั้งนิสัยแล้วก็คำพูด ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน เลือดแม่มันคงจะแรงสินะ" ธันวาที่ได้ฟังคำพูดแดกดันของคนที่มีสถานะเป็นพี่สาวต่างมารดา กลับยิ้มชอบใจ เพราะเขาถูกใจที่เธอชอบพูดจาแบบนี้ เหมือนแมวที่ชอบขู่เวลาที่ทำอะไรเราไม่ได้ "แต่ผมชอบที่พี่เป็นแบบนี้นะ ร้อนแรงดี ผมชอบ" คำพูดแฝงความหมายนัยทำคนฟังอย่างสองสาวรู้สึกแขยะแขยง "พี่ข้าว ลมหนาวว่าเรากลับเข้าข้างในกันดีกว่าค่ะ" ลมหนาวที่เห็นท่าไม่ดี จูงมือของอีกคนจะพากลับเข้างาน แต่กลับถูกธันวาขวางทางไว้ "ถ้าเธออยากเข้าไปก็ไปคนเดียว ฉันมีเรื่องจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม