แกร๊ก~
อินทัชเปิดประตูเข้ามาหลังจากโดนกรบอกให้ถ่ายเดี่ยวต่ออีกเซต สายตานายแบบหนุ่มปรายมองออสตินซึ่งกำลังนั่งเล่นโทรศัพท์รอใครบางคนอยู่โซฟา
"ไม่นึกว่าจะเจอคุณชายออสตินที่นี่"
เสียงอินทัชทำให้ชายหนุ่มละสายตาจากโทรศัพท์มองเจ้าของประโยคเมื่อสักครู่ด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง แววตาสีเข้มที่เคยใช้โปรยเสน่ห์ให้สาวๆ หลงใหล บัดนี้เย็นชายากจะคาดเดาความรู้สึกแล้วพลอยทำให้นายแบบหนุ่มเสียวสันหลังวาบ
"ดูเหมือนมึงจะมีปัญหากับกูนะ"
"ก็แค่ทักทายรุ่นน้อง แปลกตรงไหน? "
"หึ" ออสตินกระตุกยิ้มมุมปากพร้อมกับส่งเสียงออกมาในลำคอสั้นๆ
"เมื่อกี้กูเห็นนะว่ามึงกับพระพายทำอะไรกัน"
"...." ประโยคนั้นทำให้ออสตินช้อนสายตาขึ้นมองอินทัช แววตาเขาดูไม่กังวลหรือตื่นเต้นกับสิ่งที่นายแบบหนุ่มเอ่ยมา แม้สิ่งที่อีกฝ่ายพูดคือเรื่องจริงก็ตาม
"มึงคงไม่อยากให้คลิปนี้เผยแพร่ออกไปทำลายชื่อเสียงมึงและพระพายหรอกใช่ไหม"
"นี่เรียกว่าขู่อยู่เหรอ? " ออสตินพูดแล้วกลั้วหัวเราะออกมา "ตลกดีเหมือนกันนิ"
"กูจะลบคลิปนี้ทิ้งก็ต่อเมื่อมึงเลิกยุ่งกับพระพาย ตกลงไหม"
"กลัวว่ะ กูโคตรกลัวเลย"
"นี่มึงว่ากูพูดเล่นเหรอ ได้! งั้นมึงดูนี่" นายแบบหนุ่มชูโทรศัพท์ที่กำลังเล่นวิดีโอบทรักอันเร่าร้อนของออสตินและพระพาย "ถ้าคลิปนี้หลุดออกไป คนที่จะเสียหายมากที่สุดคงเป็นพระพาย ทางที่ดีมึงเลิกยุ่งกับพระพายเพื่อรักษาชื่อเสียงเธอไว้ดีกว่านะ"
"ขอโทษที่ต้องทำให้ฝันของมึงสลาย ถึงมึงไม่ลบคลิป กูก็มีวิธีของกูที่ทำให้มึง...ยอมลบคลิป"
"เสียใจด้วยว่ะ ถ้ามึงไม่เลิกยุ่งกับพระพายกูคงไม่ยอมลบคลิป ถ้าคลิปนี้หลุดออกไป อย่าลืมนะว่าสาเหตุมันมาจากมึง"
"มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่กล้ามาเป็นศัตรูกับกู"
"นี่มึงไม่รู้สึกอะไรหน่อยเหรอ ทั้งที่มีคนแอบถ่ายคลิปมึงกับพระพายตอนกำลังแสดงบทรักกันอยู่"
"แล้วมึงจะให้กูรู้สึกอะไร กลัว อาย หรือว่าดีใจกันล่ะ"
"เหอะ! มึงไม่ละอายใจบ้างเหรอ มึงกำลังทำให้พระพายเสียชื่อเสียงนะ"
"คนที่ควรละอายใจ เป็นมึงมากกว่า ทำเหมือนตัวเองไม่เคยเอากับคนอื่นนอกสถานที่อย่างนั้นแหละ" เขาเห็นอินทัชมีอะไรกับคนอื่นในผับมาหลายครั้งแล้ว เพียงแค่ไม่พูด ประวัติมันก็ไม่ได้ดีไปกว่าเขาหรอก
"...."
"ทางที่ดีมึงควรเป็นฝ่ายเลิกยุ่งกับพระพายดีกว่า เพื่อความปลอดภัยของตัวมึงเอง"
"ทำไมกูต้องทำแบบนั้นด้วยวะ ในเมื่อกูมองพระพายมานานแล้ว" อินทัชทิ้งท้ายแล้วเดินออกไป
ออสตินมองตามนายแบบหนุ่มซึ่งหายเข้าไปในห้องน้ำแล้วแสยะยิ้มบนใบหน้า ก่อนจะล้วงโทรศัพท์ออกมาต่อสายหาใครบางคน คนที่คิดจะแตะต้องของของเขา...ไม่ตายดีทุกคน
(ครับนาย)
"กูมีงานให้มึงทำ...ช่วยสั่งสอนคนปากดีให้กูที ไม่ต้องเอาถึงตายแค่ให้จำเอาไว้ว่าอย่ามาเล่นกับคนอย่างกู"
พระพายเปิดประตูห้องน้ำออกมาแล้วปรายตาไปยังออสตินซึ่งยืนคุยโทรศัพท์อยู่ เธอไม่ได้จับประเด็นว่าเขาคุยอะไรเพราะไม่ใช่เรื่องของเธอ
"ช่วยใส่สร้อยให้หน่อยได้ไหม"
"เอามาสิ" เธอยื่นสร้อยตัวเองให้ออสตินใส่ให้แล้วประทับริมฝีปากลงแก้มเขาเป็นการขอบคุณ การกระทำของเธอสร้างความแปลกใจให้กับชายหนุ่มไม่น้อย "อะไรเข้าสิงเธอให้ทำแบบนี้"
"แค่อยากทำตัวดีๆ กับนายบ้าง ฉันอยากให้นายใจดีกับฉัน"
"...."
"ต่อไปนี้นายจะใจดีกับฉันได้ไหม"
"ฉันใจดีได้ถ้าเธอทำตัวดีๆ เชื่อฟัง ไม่อวดดีเหมือนที่ผ่านมา"
"อืม ฉันจะพยายามทำ" เธอระบายยิ้ม การเปลี่ยนไปของพระพายทำเอาชายหนุ่มเริ่มทำตัวไม่ถูก ก่อนหน้านี้เธอยังปีกกล้าขาแข็งกับเขาอยู่เลย พอตอนนี้กลับเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือราวกับไม่ใช่คนเดิม
ทั้งสองคนเดินออกจากห้องแต่งตัวพร้อมกัน ในขณะที่ริชชี่เดินตรงมาหาพระพาย มองออสตินสลับกับนางแบบสาวด้วยความแปลกใจ เพราะเธอเพิ่งมาถึงเลยไม่รู้เรื่องอะไร ได้ยินก็แต่ทีมงานในกองจับกลุ่มเมาท์มอยกัน
"ทำไมสองคนนี้ถึงมาด้วยกันได้" ริชชี่เอ่ยถามแล้วมองพระพายและออสตินอย่างจับผิด "นี่อย่าบอกนะว่าที่เขาเมาท์กันคือเรื่องจริง"
"เราสองคนไม่ได้คบกันค่ะ" เธอตอบออกไป ก่อนที่พี่ริชชี่จะเข้าใจผิด
"ปกติฉันไม่เคยเห็นนายเที่ยวตามเฝ้าผู้หญิงแบบนี้นะ" ออสตินเจ้าชู้ เป็นเสือผู้หญิง แถมยังไม่เคยตามผู้หญิงแบบนี้ เธอได้ยินทีมงานบอกว่ามานั่งเฝ้าพระพายถ่ายงานตั้งแต่บ่ายสองถึงสี่โมงเย็น เลยทำให้เธออดสงสัยไม่ได้ว่าสองคนนี้แอบมีซัมติงอะไรกันหรือเปล่า
"ไปกันเถอะ" ออสตินคว้ามือพระพายให้เดินตามเพราะไม่อยากตอบคำถามของริชชี่ "ขึ้นรถ ฉันมีธุระสำคัญต้องไปทำก่อน"
"เช็กของผิดกฎหมายน่ะเหรอธุระสำคัญ" เขาทำเมินไม่ตอบคำถาม เธอเอื้อมมือเปิดประตูรถหรูแล้วพาตัวเองเข้าไปนั่งเรียบร้อย "นายไม่เคยตามเฝ้าผู้หญิงอย่างที่พี่ริชชี่พูดจริงเหรอ"
"อยากรู้ทำไม"
"อยากรู้ว่าฉันเป็นผู้หญิงคนแรก ที่นายตามเฝ้ารึเปล่า"
"คำตอบมันก็อยู่ในคำถามของเธอแล้วไง" หัวใจพระพายสั่นไหวกับสิ่งที่ได้ยิน เธอลอบยิ้มมุมปากเล็กๆ การที่ออสตินทำเหมือนเธอเป็นคนพิเศษมันก็ดีอยู่อย่างหนึ่งนะ มันทำให้รู้ว่าเธอนั้นสำคัญกับเขาอีกทั้งยังง่ายต่อการทำให้เขา...ตกหลุมรักเธอ
เมื่อไหร่ที่เขาตกหลุมรักเธอ เวลานั้นจะเป็นการแก้แค้นเอาคืนในสิ่งที่เขาทำกับเธอและพี่ชายเธอ
"นายกำลังทำให้ฉันกลายเป็นคนพิเศษอยู่รึเปล่า"
"ไม่ได้พิเศษอะไรแค่สิ่งที่เธอได้ คนอื่นไม่เคยได้"
"หึ ก็เรียกว่าคนพิเศษนั่นแหละ"
"...." ออสตินเงียบ สายตาทอดมองถนนตรงหน้า
"นายเคยมีแฟนไหม"
"เคย"
"มีแฟนมาแล้วกี่คน"
"คนเดียว"
"คะ...คนเดียว? " เธออึ้งไม่น้อยกับคำตอบของเขา อย่างเขาเนี่ยนะเคยมีแฟนแค่คนเดียว ตอนแรกคิดว่าเสือผู้หญิงอย่างเขาคงมีแฟนมาแล้วนับไม่ถ้วน พอได้ยินคำตอบจากปากเขาจริงๆ กลับผิดคาดที่คิดไว้
"อืม ถ้านับคนที่นอนด้วยก็เยอะ"
"ดูนายภูมิใจกับมันมากนะอันหลังเนี่ย"
"หึ" เขาระบายยิ้มบนมุมปาก ชีวิตนี้เขาเคยมีแฟนมาแล้วแค่หนึ่งคนและเขาเป็นคนซื่อสัตย์ต่อความรักมาก แต่ทว่าความรักกลับไม่เคยเห็นความซื่อสัตย์ที่เขามีแล้วทำไมเขาถึงต้องคอยซื่อสัตย์และเชื่อว่ารักแท้มีอยู่จริง ความรักนี่แหละที่เป็นตัวสร้างกำแพงหัวใจเขาขึ้นมา