9 | ทำตามคำสั่ง NC+++
1885 คำ
เธอกลับมาคอนโดมิเนียมตัวเองหลังจากเลิกเรียน ตอนนี้เป็นเวลาเกือบห้าโมงเย็น ซึ่งเธอต้องรีบเคลียร์ทุกอย่างเพื่อไปหาออสตินตอนหกโมงเย็น
ดวงตาคู่สวยกลมโตมองบางคนที่กำลังนั่งก้มหน้ามองพื้นอยู่โซฟา ก่อนเขาจะค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมา เธอเบิกตาโพลงอย่างความตกใจรีบปรี่เข้าไปหาพี่ชายด้วยความเป็นห่วง
"พี่เพลิง ออสตินทำกับพี่ถึงขนาดนี้เลยเหรอ" พระพายเอ่ยถามเสียงสั่น ใบหน้าพระเพลิงเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำและบาดแผลตรงโหนกแก้ม คิ้วแตก ตอนที่เขาเอาคลิปพี่ชายเธอให้ดูวันนั้น สภาพไม่ได้แย่ขนาดนี้
"ออสตินมันทำอะไรพายรึเปล่า"
"พี่ห่วงตัวเองก่อนเถอะ อย่าเพิ่งห่วงพาย"
"ตอบพี่มา!" พระเพลิงจับข้อมือน้องสาวข้างที่กำลังสัมผัสแผลตัวเองแล้วตวาดเสียงถาม "มันทำอะไรพาย!"
"เดี๋ยวพายเอายาแก้ปวดให้กินนะ" เธอเมินคำถามพี่ชาย บิดข้อมือออกจากการเกาะกุม แต่ทว่าพระเพลิงกลับไม่ยอมปล่อย
"มันทำเรื่องเลวๆ กับพายใช่ไหม"
"...." คราวนี้พระพายนิ่งเงียบ ประโยคนั้นจากปากพี่ชายทำให้ภาพในอดีตที่ออสตินเคยกระทำกับตัวเอง ฉายเข้ามาในหัวอีกครั้ง
พระเพลิงขบกรามแน่นด้วยความโกรธแค้น แม้ไม่มีคำตอบจากปากอีกฝ่าย แต่ทว่าความเงียบมันได้ตอบทุกอย่างแทนแล้ว
"ไอ้เหี้ยออสติน! มึงไม่ตายดีแน่!"
"พี่เพลิง จะไปไหน" เธอคว้าท่อนแขนพี่ชายในตอนเขาผลุนผลันจะเดินออกไป แววตามองคนตรงหน้าอย่างสั่นระริก
"พี่จะไปฆ่ามัน!"
"ไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ"
"แต่มันรังแกข่มเหงพาย!"
"พายยอมเขาเอง เขาไม่ได้รังแกพาย"
"...." พระเพลิงนิ่งอึ้งไปชั่วขณะในสิ่งที่ได้ยิน เขาทำใจมาแล้วระดับหนึ่งแล้วหลังจากได้ยินออสตินบอกว่าพระพายยอมรับผิดแทน นั่นแปลว่าน้องสาวเขายอมนอนกับมันเพื่อแลกกับชีวิตเขา "ทำแบบนี้ทำไม"
"พายมีทางเลือกอื่นด้วยเหรอคะ"
"พายไม่รู้จักมันดีด้วยซ้ำแล้วพาย...โธ่เว้ย!" พระเพลิงโกรธจนตัวสั่น เหวี่ยงหมัดหนักๆ ใส่ผนังห้องเต็มแรงจนเกิดเป็นรอยบุบ ทั้งตัวชาวาบเมื่อความเจ็บปวดเริ่มทำงานแต่มันคงน้อยกว่า...เจ็บตรงหัวใจ
ผวัะ!
"พี่เพลิง! ทะ...ทำร้ายตัวเองทำไม" เธอเข้าไปถามพี่ชายด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ มือเล็กจับมือพระเพลิงมาดูด้วยความเป็นห่วง
"พี่ขอโทษ"
"ขอโทษเรื่องอะไรคะ"
"ขอโทษที่ปกป้องพายไม่ได้ ทุกอย่างมันเกิดจากพี่ทั้งนั้น ถ้าพี่ไม่เข้าไปยุ่งกับการพนันตั้งแต่แรก พายคงมีความสุขมากกว่านี้"
"...."
"พี่ขอโทษอึก..ขอโทษจริงๆ" พระเพลิงก้มหน้าร้องไห้ด้วยความรู้สึกผิด เขาเป็นพี่ชายพระพายแต่กลับปกป้องอะไรน้องสาวตัวเองไม่ได้
"ตอนเด็กๆ พี่เพลิงปกป้องจากพวกที่ชอบมารังแกพาย เวลาพายร้องไห้พี่เพลิงชอบเข้ามากอดแล้วปลอบใจ เวลาฝนตกฟ้าร้องพี่เพลิงเอาอ้อมกอดอุ่นๆ มาให้ช่วยเยียวยาความกลัวให้ เวลาพายล้มพี่เพลิงจะเอายามาทาแล้วเป่าให้"
"...."
"พี่เพลิงทำเพื่อพายมาเยอะมาก ครั้งนี้พายทำเพื่อพี่เพลิงบ้างจะเป็นอะไร อะไรที่พายสามารถปกป้องพี่ชายตัวเองได้ พายก็พร้อมจะทำ"
"พระพาย..."
"สลับปกป้องกันบ้าง ไม่เห็นเป็นอะไรเลย" เธอยิ้มแล้วเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้พระเพลิง เขาทำเพื่อเธอมาเยอะมาก "จำได้ไหมคะว่าครั้งหนึ่งพายเกือบโดนรถชนแต่ว่ามีพี่เพลิงเข้ามาช่วย ทำให้คนที่ต้องไปนอนโรงพยาบาลแทนคือพี่เพลิง"
"ครั้งนี้พี่ก็ควรปกป้องพาย พายจะมาปกป้องพี่ทำไม"
"บอกแล้วไงคะ อะไรที่พายสามารถทำเพื่อพี่ชายพายได้ พายก็จะทำ"
"ออสตินมันเลว มันไม่ใช่คนที่พายควรเข้าไปยุ่ง พายรู้จักมันน้อยไปด้วยซ้ำ"
"พายรู้ว่าไม่ควรเข้าไปยุ่งกับเขา แต่พายไม่มีทางเลือกอื่่นแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ พายดูแลตัวเองได้"
"แต่พี่..."
"เขาทำอะไรไว้ สักวันสิ่งที่เขาทำมันจะย้อนกลับไปทำร้ายตัวเขาเอง" เธอเชื่อว่าสักวันเขาจะได้รับบทเรียนราคาแพงอย่างแน่นอนไม่ช้าก็เร็ว
@คาสิโน
เธอเปิดประตูรถยนต์ส่วนตัว ก้าวขาลงมาหลังจากมาถึงจุดหมาย นัยน์ตาสีน้ำตาลมองคาสิโนหรูอย่างตกตะลึง แม้เคยได้ยินชื่อที่นี่แต่กลับไม่คิดว่ามันจะใหญ่โตราวกับโรงแรมระดับห้าดาวขนาดนี้
"มีบัตรไหม"
"บัตร?" เธอเลิกคิ้วสูงด้วยความมึนงง หลังจากชายชุดดำตรงหน้าถามหาบางอย่าง
"ใช่ ที่นี่ต้องมีบัตรสมาชิกถึงจะเข้าได้ ถ้ายังไม่มีรบกวนช่วยกรอกสมัครผ่านเว็บไซต์ รอสามวันแล้วเอาข้อความที่ถูกส่งผ่านเอสเอ็มเอสมายืนยันเพื่อรับบัตรสมาชิก" ไม่อยากเชื่อว่าที่นี่จะรับเฉพาะสมาชิกเท่านั้น ตอนแรกคิดว่าใครจะมาใช้บริการก็ได้
"ฉันมาหาออสติน"
"เธอชื่ออะไร"
"พระพาย"
"ถ้าอย่างนั้นตามฉันมาทางนี้"
เธอทำหน้างงเล็กน้อย อะไรจะง่ายดายขนาดนี้แค่ชายชุดดำได้ยินชื่อเธอพวกเขาก็ให้เธอผ่านเข้ามา เธอไม่ติดใจอะไรมากนัก เป้าหมายเดียวของเธอคือออสติน
"นายรออยู่ข้างใน"
"ขอบใจนะ" เธอมองประตูไม้แกะสลักตรงหน้าพร้อมกับความตื่นเต้นไม่ต่างจากวันแรกที่ไปหาเขาอยู่เพนท์เฮาส์
แอดด
พระพายเปิดประตูเข้ามา ดวงตากลมโตเบิกโพลงทันทีเมื่อก้าวเข้ามายืนภายในห้อง ภาพหญิงสาวคนหนึ่งแต่งตัวน้อยชิ้นกำลังนั่งคร่อมตักออสติน นัวเนียกันอยู่
ทำไมเธอต้องมาเห็นภาพอะไรแบบนี้เหมือนตอนเจอเขาอยู่ผับด้วย
"เรียกฉันมาดูหนังสดเหรอ?" เธอเอ่ยถามพลางแค่นยิ้มออกมา เสียงของเธอทำให้ทั้งคู่หยุดการกระทำลง
"เธอออกไปได้แล้ว" ออสตินออกคำสั่งกับคนบนตัก หญิงสาวทำหน้าเสียดายแต่ต้องจำยอม จังหวะที่เดินผ่านพระพายได้ตวัดสายตาไม่พอใจให้
"นายมีธุระอะไรกับฉัน"
"มาทำหน้าที่ของเธอซะ" เขาปลดปมผ้าขนหนูออก เผยให้เห็นแก่นกายลำใหญ่ที่กำลังชันโด่อยู่
"พรุ่งนี้ฉันมีเรียนเช้า ขอวันหลังได้ไหม"
"เธอก็รู้ว่าเธอมีแค่ตัวเลือกเดียว"
"แต่ฉัน..."
"ฉันจะไม่พูดซ้ำ"
พระพายปล่อยกระเป๋าสะพายลงพื้นเรียบ ก่อนจะเดินตรงเข้าไปหาออสตินแล้วนั่งลงพื้นเย็นเฉียบ สายตามองแก่นกายขนาดใหญ่ด้วยหัวใจที่เต้นรัว พลางเม้มริมฝีปากตัวเองเป็นเส้นตรง
ใช่...เธอมีเพียงตัวเลือกเดียวเท่านั้น
"อย่าทำอะไรชักช้าขัดใจฉัน"
"...." เธอค่อยๆ เอื้อมมือจับแก่นกายตรงหน้า วินาทีที่มือสัมผัสสิ่งนั้นพลันให้หัวใจเธอสั่นกระตุกอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ริมฝีปากอวบอิ่มเริ่มครอบลงส่วนหัวเห็ดบานหยักแล้วขยับศีรษะตัวเองขึ้นลงเป็นจังหวะ
"อ๊า~ อย่างนั้นแหละ"
พระพายวางสองมือไว้หน้าขาแกร่ง ปรนเปรอความสุขให้ออสตินผ่านริมฝีปากชุ่มชื้น เธอดูดเม้มเบาๆ ตามลำโคนที่โอบล้อมด้วยเส้นเลือดมากมาย ยอมรับว่าตื่นเต้นและรู้สึกวาบหวิวเมื่อได้ลองทำอะไรแบบนี้
ชายหนุ่มมองดูการกระทำหญิงสาวพลางเอื้อมมือไปรวบผมยาวสลวยดูเกะกะสายตาเป็นหางม้าแล้วออกแรงขยับศีรษะพระพาย ความเสียวสะท้านที่ถูกกระตุ้นทำให้น้ำสีในเริ่มไหลซึมออกมาผ่านรูเล็กๆ ตรงหัวเห็ดบานหยัก
"ซี๊ดด~ เสียวฉิบ"
"อึก อ๊อก อ๊อก อ๊อก" ออสตินกดศีรษะพระพายค้างไว้จนหญิงสาวเริ่มหายใจไม่ออก เพราะความยาวได้เข้ามาถึงลำคอของเธอ ในที่สุดชายหนุ่มได้ปล่อยเธอเป็นอิสระ
ริมฝีปากอวบอิ่มเปื้อนเปรอะไปด้วยน้ำสีใสจากการกระทำเมื่อสักครู่ ออสตินเลื่อนมือตัวเองมาชักรูดแก่นกาย ช้อนสายตามองพระพายแล้วพูดขึ้น
"ถอดทุกอย่างบนร่างกายเธอออกให้หมด"
"...." เธอทำตามอย่างไม่มีทางเลือก อาภรณ์ที่สวมใส่ถูกถอดออกจนร่างกายเปลือยเปล่าต่อสายตาเสือหิวกระหาย
"คงไม่ต้องให้ฉันบอกว่าควรทำอะไรต่อจากนี้"
"...." ดวงตาคู่สวยมองแก่นกายขนาดใหญ่พร้อมกับเม้มริมฝีปากเข้าหากัน เธอค่อยๆ นั่งลงตักออสตินโดยมีสิ่งนั้นของเขาคอยสอดเข้ามาในร่องสวาท เธอจิกเล็บลงไหล่แกร่งเมื่อความเจ็บปวดเริ่มทำงาน
"ขยับ"
"ฉะ...ฉันเจ็บ"
"หรือจะให้ฉันขยับเอง?"
พระพายเริ่มขยับตัวขึ้นลงตามคำสั่งออสติน ลมหายใจอุ่นเป่ารดต้นคอหญิงสาว แล้วเป็นจังหวะเดียวกันที่ริมฝีปากหยักดูดดุนลงเนื้อสีขาวเนียนพานทำให้หัวใจดวงน้อยสั่นไหวในวินาทีนั้น
"อ๊ะ...อ๊า~" ความเจ็บปวดในคราแรกได้เปลี่ยนเป็นเสียวซ่านครอบงำร่างเล็กบนตักชายหนุ่ม สายตาคมกริบมองใบหน้าบิดเบี้ยวคนตัวเล็กพลางยกยิ้มพอใจที่เธอเริ่มมีอารมณ์ร่วม
"ครางชื่อฉันออกมา"
"อะ...ออสติน อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ~"
"เสียวรึยัง"
หญิงสาวไม่ตอบพร้อมหลบสายตาชายหนุ่ม ออสตินประคองเอวคอดกิ่วแล้วสวนกระแทกแก่นกายใส่ร่องสวาท ทำเอาพระพายถึงกับครางเสียงหลงไม่เป็นภาษาทันที
ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!
"อ๊ะๆๆๆ ออสตินอึก...ระ..เร็วๆ เกินไปอ๊ะๆๆๆ"
"เร้าใจดีออก"
"อ๊ะๆๆๆ"
พระพายถูกจัดแจงให้นอนราบโซฟา ออสตินจับเรียวขาสวยข้างหนึ่งวางพาดไหล่ตัวเอง ส่วนอีกข้างแยกไปอีกทาง เสียงเนื้อกระทบกันได้กลับมาดังระงมทั่วห้องหรูอีกกครั้ง หญิงสาวใต้ร่างบิดเร่าร่างกายพร้อมกับครางร้องไม่เป็นภาษาด้วยความทรมาน
"ซี๊ดด~ เสียวหัวฉิบ" ชายหนุ่มสบถคำหยาบออกมาเมื่อความเสียวสะท้านได้ครอบงำร่างกำยำ หน้าอกใหญ่ซึ่งกระเพื่อมไปมาทำให้เขาอดก้มลงดูดกินไม่ได้
แก่นกายขนาดใหญ่เสียดสีไปกับเนื้อนุ่มภายในจนโดนจุดกระสันของหญิงสาว นิ้วหัวแม่มือบดคลึงปุ่มกระสันสีสดตรงหน้าเพื่อกระตุ้นให้เธอปล่อยน้ำหล่อลื่นออกมา
"ออสติน ไม่ไหมละ...แล้ว อ๊ะๆๆๆ อร้าย!!"
"หึ เสร็จเร็วดีนิรอบนี้"
ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!!
เขายังคงสอบสะโพกอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งตัวเองกำลังเสร็จสุขสม น้ำรักสีขาวขุ่นถูกปลดปล่อยออกมา คนใต้ร่างรู้ทันทีว่าชายหนุ่มปล่อยในตัวของตนเอง
"อ๊า!!!"
"นะ...นายปล่อยในอีกแล้วเหรอ!"
"ถุงยางหมดพอดี"
"นายจงใจปล่อยในตัวฉันต่างหาก!"
"ถ้ารู้แล้วก็เลิกพูดมาก ขึ้นมาขย่มให้ฉัน"
"แก..."
หมับ!
"อย่าทำอะไรที่มันสิ้นคิด ฉันไม่ได้ใจดีด้วยตลอด" ออสตินคว้าข้อมือเล็กที่ง้างออกเตรียมตวัดใส่แก้มตัวเองไว้ได้ทัน สายตาคมกริบแสดงออกชัดเจนว่าไม่พอใจกับการกระทำพระพาย
- ผู้เขียน
