กลิ่นหอมของครีมอาบน้ำฟุ้งผสมอยู่ในอากาศ เฮเว่นออกมาพร้อมผ้าขนหนูสีขาวสะอาดพันรอบเอวชิ้นเดียว ร่างสูงเต็มไปด้วยมัดกล้ามแข็งแรง แน่นไปเสียทุกสัดส่วนจนบางบริเวณเห็นเส้นเลือดเส้นเอ็นนูนขึ้นชัด
นิมอดทนรอด้วยอาการเซ็งๆ ราวครึ่งชั่วโมง คิดว่าจะได้คุยธุระกันเสียที แต่เฮเว่นยังอ้อยอิ่งไดร์ผมอย่างใจเย็น นิมจึงทำได้แค่มองค้อนกอดหมอนข้างรอต่อไป ยังไงวันนี้เขาต้องเคลียร์กันให้รู้เรื่อง
ผ่านไปอีก20นาที หลังจากไดร์ผมจนแห้ง เฮเว่นก็ชะโลมโลชั่นสูตรกลางคืนเพื่อดูแลผิวกายดังที่เคยทำเป็นปกติ แต่คนร่วมห้องกลับไม่เห็นเป็นปกติด้วย เพราะบอสหนุ่มดันปลดปราการเดียวออกจากกาย หันบั้นท้ายแน่นๆ ย้ายไปทางซ้ายทีขวาที ก้อนเนื้ออันนั้นยังพอทน แต่งูใหญ่ที่โตงเตงอยู่ด้านหน้าเนี่ยสิ ทำเอานิมขนลุกเกรียวไปทั้งตัว ไอ้บ้าเอ๊ย
“อย่างน้อยก็ใส่บ๊อกเซอร์ด้วยสิวะ ไอ้โรคจิตเนี่ย” ชายหนุ่มยกหมอนขึ้นมาปิดสายตาจากภาพอุจาด
“ก็มันไม่เท่ห
