“ขอบใจมากนะนิม ข้าไม่รู้จะขอบคุณเอ็งยังไงดี” ตองกุมเล่มบัญชีธนาคาร ที่เพิ่งจะได้มาสดๆร้อนๆ มือไม้สั่น
“แค่แสนเดียว ไม่ได้มากมายอะไรหรอก เอาไว้เป็นค่าคลอดค่านมหลาน” นิมบอก ตองมองเขาทำหน้าตะลึง
“ตั้งแสนเลยนะนิม ชาตินี้ข้ายังไม่รู้เลยว่าจะมีเงินเก็บมากขนาดนี้ได้ยังไง เอ็งว่าไม่เยอะหรอ”
“เออๆ ก็นั่นแหละ แอบมันให้ดีล่ะ ถ้าไอ้หนูรู้ รับรอง ไม่ให้เหลือสักแดง” ชายหนุ่มว่าเตือน
“ข้าไม่ให้มันรู้หรอก ทนมานานละ ไอ้ผัวเฮงซวย ส่วนเงินเนี่ย ข้าจะเอาไปทำทุนขายข้าวแกงหลังคลอด” ตองก้มมองดูท้องโตๆ ของตัวเอง ก่อนนี้เธอไม่เคยคิดถึงอนาคต เป็นแค่ผู้หญิงใจแตกที่ชีวิตลอยไปลอยมาไม่มีหลัก จนมาพลาดมีลูกนี่ล่ะ หัวคิดจึงได้เปลี่ยนเป็นผู้เป็นคนกับเขาบ้าง
“ขอบใจอีกครั้งนะนิม ข้าจะไม่ลืมบุญคุณเอ็งเลย” ตองมองชายหนุ่มด้วยความซาบซึ้งใจ
ญาติรึก็ไม่ใช่ แถมใส่ใจอนาคตเธอกับลูกยิ่งกว่าผัวตัวเองอีก รู้อย่างนี้ไม่น่าพลาดกับไอ
