“ริต้าา!!! อย่า!!!!”
ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก เพราะเสียงละเมอของคนที่นอนอยู่ข้างล่าง สีหน้าของเขาดูไม่ดีเลย ร่างกายกำยำที่นอนบิดไปมา เขาต้องทรมารมากๆแน่
“พี่มูน ตื่นนะคะ”
ดวงตาดุของเขามองมาที่ฉัน จนฉันตกใจ
“พี่ไม่เป็นอะไรแล้วนะคะ พี่แค่ฝัน” ฉันซุกตัวลงในอ้อมแขนใหญ่ แล้วโอบกอดศีรษะของเขาไว้ที่อก เหมือนกับที่ฉันเคยทำกับน้องๆ เพราะมันช่วยได้ทุกที
“รู้ตัวไหม ว่าตัวเองขี้อ่อยแค่ไหน มีที่ไหนมานอนให้กอดแบบนี้”
“มันจะทำให้พี่ฝันดีขึ้นไหมคะ น้องๆฉันถ้าฝันร้ายก็จะมานอนให้กอดแบบนี้เสมอเลย คืนนี้จะยอมเป็นหมอนข้างให้”
“เราไปเที่ยวกัน ตามสัญญาไงถ้าหายจะพาไป ต่อไปฉันอาจจะยุ่งจนไม่ไม่มีเวลาพาเธอไป” เสียงจากคนตัวใหญ่พูดขึ้นมาเบา ๆ
“อื้อออออออ หยุดงับหน้าอกฉันก่อน พี่มูนขาาาา หยุดก่อน”
“ทำโทษที่ตัวเองขี้อ่อยไง จะได้รู้ว่ามาทำให้อยากแล้วมันรู้สึกยังไง”
มือใหญ่สอดเข้าใต้เสื้อเพื่อสัมผัสเนินอกนุ่ม
