ตอนที่ไม่มีชื่อ
1758 คำ
enjoy reading
ภายในมหาวิทยาลัยชื่อดังทางโซนภาคอีสานคลอเคล้าไปด้วยเสียงเด็กปีหนึ่งที่กำลังรวมกลุ่มเพื่อเข้าร่วมการรับน้อง วันนี้เป็นวันที่รุ่นพี่นัดเพื่อรวมกลุ่มเป็นวันแรก เสือหรือที่อาจารย์เรียกกันติดปากว่า เสือดุ เดินเข้ามาในลานว้างพร้อมกับกลุ่มเพื่อนที่เขาเล่าขานกันว่าดุทั้งกลุ่ม ส่วนคำว่าดุนั้นไม่รู้ว่าได้มาจากที่พวกพี่ชอบดุ หรือว่าเยดุกันแน่อันนี้ก็ไม่แน่ใจ
เด็กปีหนึ่งที่กำลังส่งเสียงคุยกันจอแจหยุดลงเมื่อเห็นว่ารุ่นพี่ได้มายืนตรงหน้าแถวแล้ว เสือมองเด็กๆ แล้วทำมือให้นั่งลงแล้วเงียบๆ พี่ปีสองรีบเข้ามาจัดระเบียบน้องอย่างด่วนจี๋เพราะกลัวว่ารุ่นพี่จะตำหนิเอา
"วันนี้มีใครไม่ได้เอากางเกงมาเปลี่ยน แล้วใส่ทรงเอไหมครับน้องผู้หญิง"เสือถามรุ่นน้องที่นั่งกับพื้น มีน้องผู้หญิงบางคนที่ยกมือขึ้นว่าตนไม่ได้เอามา เสือให้ปีสองแจกผ้าคลุมให้น้องๆ เพื่อให้นั่งได้สะดวก
"ได้ครบกันแล้วใช่ไหม"
"ครบค่ะ!"
"เอาล่ะวันนี้เรามาเจอกันวันแรก พี่ชื่อเสือเป็นประธานรุ่น ต่อไปนี้พี่ต้องดูแลพวกเราใครมีปัญหาอะไรตรงไหนมาปรึกษาพี่ได้"
"เรื่องเงินได้ไหมครับ!"น้องผู้ชายคนหนึ่งยกมือขึ้นถาม
"ร้อยละยี่มึงเอาไหมล่ะ"เสือตอบกลับไปทำเอาเด็กๆ ขำกันยกใหญ่ ใครว่าพี่เสือดุกันไม่จริงเลย ใจดีขนาดนี้ แสดงว่าไม่ใช่คนดุแต่น่าจะเยดุมากกว่าละมั้ง
"วันนี้ก็ไม่มีอะไรมากเพราะพี่ก็แค่อยากมารู้จักพวกเราแค่นั้น มีใครเข้ามาเรียนที่นี่เพราะเพื่อนชวนมาบ้าง"เด็กหลายคนยกมือตอบอย่างตรงไปตรงมา
"ถ้าตัดสินใจแล้วก็ไปให้สุด แต่ถ้ารู้ตัวว่ามันไม่ใช่ก็รีบคิดดีๆ วันนี้น่าจะมีการจับสายรหัส พี่จะไม่ให้พวกเราไปตามหาให้เสียเวลาเพราะทุกคนเข้ามาที่นี่เพื่อมาเรียนถูกต้องไหม!!"
"ครับ/ค่ะ!!!"
"เดี๋ยวปีสองเอาคำใบ้มาให้น้องแล้วเฉลยพี่รหัสเลย ปีสองมาครบใช่ไหม!!!"
"ไม่ครับ!"
"ใครหาย!!"เมื่อเสือพูดกับปีสองน้องๆ ถึงกับสะดุ้งเฮือก ตอนนี้พวกเขารู้แล้วว่าพี่เสือดุทำไมถึงชื่อเสือดุ
"หลานพี่เสือครับ!!!"คำตอบของปีสองทำเอาเสือกุมขมับ หลานรหัสของเขาที่มันขาดเรียนเป็นชีวิตจิตใจ เมื่อคืนมันไปดื่มกับพวกเขามา คุยกันเป็นดิบเป็นดีว่าต้องตื่นมาเรียนให้ได้ แต่พอมาวันนี้มันเสือกไม่มาเขาต้องจัดการกับมันยังไง
"เดี๋ยวกูจัดการมันเอง นอกนั้นไม่มีใช่ไหม"
"ไม่มีครับ"
"เออแจก!!"รุ่นพี่เดินตามแถวเพื่อให้น้องได้จับฉลาก
"ไอ้หมงอีกแล้วฮ่าๆๆ"ดิว เพื่อนในกลุ่มของเสือพูด กลุ่มของเขามีทั้งหมดสามคน อ่านไม่ผิดหรอกสามคน มีเขา ดิว และจิน
"กูจัดการมันเอง"เสือเอ่ยอย่างไม่ชอบใจ เขาไม่ชอบคนที่ไม่มีความรับผิดชอบ และตอนนี้เขาก็เหลือแค่ไอ้หมงคนเดียวเพราะน้องรหัสของเขานั้นออกไปตั้งแต่ปีสองแล้ว
"เอาหน่ามึง เดี๋ยวค่อยไปคุยกันนอกรอบอย่าเพิ่งโมโห"จินปรามเพื่อน เสือพยักหน้าเข้าใจ
"น้องคนนั้นแม่งน่ารักฉิบหาย"จู่ๆ ดิวก็โพล่งขึ้นมา เสือหันไปตามสายตาของเพื่อนก็เจอกับเด็กผู้หญิงที่นั่งอยู่ด้านหลัง ผิวขาวเนียนเหมือนไม่เคยต้องแสงแดดกระแทกตาจนละสายตาไม่ได้ จมูกโด่งเชิดรั้นเหมือนคนที่ดื้อเงียบ ริมฝีปากสีแดงสดแบบคนสุขภาพดีขยับยิ้มเมื่อเพื่อนข้างๆ ขอดูชื่อพี่รหัส
"นานๆ ทีสาขาเราจะมีของสวยๆ งามๆ แบบนี้เข้ามา กูจีบดีไหมวะ"ดิวเอ่ย เสือเดินหนีเพื่อนมายังหน้าแถวเมื่อปีสองแจกรายชื่อให้น้องๆ เสร็จแล้ว
"ได้รายชื่อกันทุกคนแล้วใช่ไหมครับ"
"ครับ/ค่ะ"
"ถ้าได้ครบแล้วก็เดินออกมาทีละคน พี่จะให้พี่รหัสมารับ"น้องปีหนึ่งลุกออกจากแถวทีละคนเพื่อประกาศว่าได้ชื่อใคร พี่รหัสเดินเข้ามารับน้องทีละคนจนเกือบจะหมด
"วี๊ด วิ่ว"เสียงเป่าปากจากพี่ๆ ดังขึ้นเมื่อคนที่ดิวหมายตาเอาไว้ลุกออกมาจากแถว
"เงียบ!!! เสียงดังหาพ่อพวกมึงรึไง!!!"เสียงเสือตวาดดังลั่นจนเสียงเงียบลง
"ชื่ออะไรครับ"ดิวถาม
"ชื่อเมลค่ะ"เสียงหวานตอบพร้อมกับยิ้มหวานทำเอาพี่ๆ และเพื่อนๆ ละลายกันเป็นแถบ
"ได้ชื่ออะไรครับ"จินถามทำลายความเพ้อฝันของหลายๆ คน
"พี่หมงค่ะ"เสียงหวานตอบ ดิวถึงกับตีแขนเพื่อนอย่างเสือ
"มึง น้องได้ไอ้หมง!"
"วันนี้หมงไม่มา ยินดีต้อนรับเข้าสายรหัสครับ"เสือบอกกับน้อง เมลมองหน้าคนเป็นพี่แล้วยกยิ้ม
"ฝากตัวด้วยนะคะ"
วันนี้เป็นวันที่เมลต้องมาเจอรุ่นพี่ปีสี่เป็นครั้งแรก เขาได้ยินข่าวลือเรื่องกลุ่มเสือดุมามากจนเริ่มกลัว เพราะตั้งแต่ที่เขามาที่จุดนัดเจอก็มีหลายๆ คนที่เอาแต่พูดเรื่องนี้ จู่ๆ เสียงพูดคุยก็เงียบลงไป เมลมองไปด้านหน้าที่มีพี่สามคนยืนอยู่
อ๋าทำใมหัวใจเขาเต้นแรงเหมือนจะหลุดออกมาแบบนี้
คนที่แนะนำตัวว่าเป็นพี่เสือนั้นดวงตาคมดุเหมือนเสือตัวโต รูปร่างสูงใหญ่ผิวเข้ม จมูกโด่งรับกับริมฝีปากหยักเข้ารูป อ๋าห่อหมกนั้นช่างยั่วตายั่วใจรุ่นน้องที่นั่งอยู่เหลือเกิน
"ดีจังไม่ต้องหาพี่รหัสให้ยาก"เพื่อนที่นั่งข้างๆ หันมากระซิบ เมลพยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย
"ได้ใครอ่ะ"เมลถามเพื่อน
"ได้คนชื่อนทีอ่ะ"จาวาบอกกับเพื่อน
"เราได้คนชื่อหมง"
"ชื่อแปลกแฮะ"จาวากับเมลต่างคนต่างมาจากต่างที่ เมลมาเรียนที่นี่คนเดียวส่วนจาวาก็มาคนเดียวทั้งสองจึงมาเป็นเพื่อนกัน
"ถึงคิวจาวาแล้วออกไปสิ"เมลบอกกับเพื่อน จาวาเดินออกไปด้านหน้าพร้อมกับพี่รหัสเข้ามารับ พี่นทีเป็นคนที่ค่อนข้างสุภาพแต่หล่อเหลา จาวาเป็นเพื่อนผู้ชายตัวเล็กที่ผิวขาวเนียน ถ้าจับแต่งหญิงคงน่ารักดีไม่หยอก
เมื่อถึงคิว เมลก็เดินออกไป เสียงแซวนั้นไม่สามารถทำอะไรเขาได้เพราะตอนนี้เขามองเพียงแค่คนที่ยืนต่อหน้าเขา พี่เสือดุ อยากรู้จริงๆ จะดุเหมือนชื่อหรือเปล่า
"ชื่ออะไรครับ"
"เมลค่ะ"
"ได้ชื่ออะไรครับ"
"พี่หมงค่ะ"เมลไม่ได้คาดหวังอะไรมากกับพี่รหัส เขาแค่อยากรู้ว่าพี่เสือเป็นปู่รหัสหรือตารหัสของใครต่างหาก
"วันนี้หมงไม่มา ยินดีต้อนรับเข้าสายรหัสครับ"เมลถึงกับตะลึงเมื่อรู้ว่าตนนั้นได้เป็นหลานรหัสของพี่เสือดุ คนตัวเล็กใจสั่นจนแทบหลุดออกจากอก
"ฝากตัวด้วยนะคะ"เมลช้อนตามองคนเป็นพี่แล้วเอาผมทัดหูข้างหนึ่งอย่างเขินอาย
เสือจ้องมองคนตรงหน้าแล้วกัดกรามแน่น ดูก็รู้ว่าเขากำลังโดนยั่ว ให้ตายเถอะ
ภายในบ้านหลังใหญ่ตกแต่งด้วยหินอ่อนทั้งหลังเพื่อบ่งบอกฐานะ เมลเดินเข้ามาด้านในก็เจอพ่อกับแม่ที่นั่งคุยกันอยู่ เมลเป็นลูกคนเล็กและเขามีพี่ชายหนึ่งคน พี่ชายเขาขี้หวงยิ่งกว่าอะไรดีดูแลเขาเหมือนกับเป็นสาวน้อยคนเดียวของบ้าน เพราะเขาถูกเลี้ยงมาอย่างสาวน้อยละมั้งเลยทำให้เขากลายมาเป็นสาวน้อยแบบนี้ ในตอนที่เขาอายุสิบแปดปีเขาก็ได้เข้ารับการผ่าตัดศัลยกรรมทรวงอก และเป็นการทำศัลยกรรมครั้งแรกในชีวิต
หากถามว่าพ่อกับแม่ไม่ว่าหรือ บ้านของเราไม่เคยก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของกันและกัน ใครอยากทำอะไรก็ทำแค่ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนก็พอ แต่มันก็มีเรื่องแปลกในหลายๆ เรื่อง ไม่ว่าจะขนาดตัวของเขาก็แม้กระทั่งทรวดทรงองค์เอวของเขาที่มันเหมือนผู้หญิงแบบนี้ เสียงของเขาก็ดันไม่แตกหนุ่มเหมือนคนอื่นเขาอีก
"คุณพ่อขา คุณแม่ขาเมลกลับมาแล้วค่ะ"เมลเข้าสวมกอดพ่อกับแม่ แก้มนิ่มถูกหอมข้างละฟอดจากบิดามารดา
"เป็นยังไงบ้างลูก"ปริมดาถามลูกน้อย
"สนุกมากค่ะ วันนี้ได้จับพี่รหัสด้วย"
"พี่รหัสหนูโอเคใช่ไหม"
"หนูยังไม่เห็นพี่รหัสเลยค่ะ เห็นแค่ปู่รหัส พี่เขาใจดีมากค่ะคุณพ่อ"
"ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดี"
"อ้าวเชนกลับมาแล้วเหรอลูก"พี่ชายคนโตของบ้านเดินเข้ามาพร้อมกับยกยิ้มให้น้องสาว เมลรีบเข้าไปกอดพี่ชายแน่นพร้อมกับยื่นแก้มให้พี่ชายหอมไปฟอดใหญ่
"พี่เชนกลับเร็วจัง"
"งานที่บริษัทหมดแล้วค่ะพี่เลยรีบกลับ"พี่เชนกับเมลอายุห่างกันตั้ง7ปีแหนะ
"งั้นวันนี้พี่เชนก็พาหนูไปซื้อเสื้อผ้าได้แล้วสิคะ"
"ได้สิคะ พี่ขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเราไปกัน"
"โอเคค่ะ งั้นหนูไปเปลี่ยนด้วย"พี่กับน้องแยกย้ายกันขึ้นบ้านเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า คนตัวเล็กที่กำลังเลือกชุดเป็นอันชะงัก
ติ้ง!!
เสียงแจ้งเตือนจากมือถือเครื่องบางดังขึ้น มือเรียวหยิบขึ้นมาดูก็ต้องอมยิ้มเมื่อเห็นว่ามีการเพิ่มเพื่อนจากใครบางคน
แชต
//พี่เสือหรือคะ//
//อืม มีอะไรปรึกษาได้//เสือ
//ทุกเรื่องเลยใช่ไหมคะ//
//ทุกเรื่อง//เสือ
//เมลไม่รู้จะใส่ชุดไหนดี พี่เสือช่วยเลือกหน่อยสิ//
เมลส่งรูปตัวเองที่มีเพียงเสื้อนักศึกษาติดกาย ส่วนล่างมีเพียงชั้นในตัวจิ๋วที่ปกปิดส่วนลับเอาไว้
//ดื้อ//เสือ
//ถ้าหนูดื้อก็ลงโทษหนูสิคะ//
#เสือดุ
- ผู้เขียน
