ตอนที่ 6
1135 คำ
ดาริกาพยายามควบคุมสุ้มเสียงให้เป็นปกติ เขินก็เขินอายก็อาย ใช้เวลาพูดคุยกับพี่สาวอยู่ครู่สั้นๆ นัดเจอกันที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งในสนามบินเชียงใหม่ พรุ่งนี้ดลญาร์จะมารับ
วันรุ่งขึ้น
ที่สนามบินในจังหวัดเชียงใหม่ ในทันทีที่ดาริกาเดินทางมาถึง สองพี่น้องโผเข้ากอดกันกลมด้วยความดีใจ เพราะว่านานมากแล้วที่ดลญาร์ไม่ได้เจอหน้าน้องสาว
“โห… โตเป็นสาวขึ้นเยอะเลยยัยดาว”
ดลญาร์คลายกอด ขยับห่างออกมา เพื่อที่จะมองน้องสาวให้ชัดๆ เจอกันครั้งนี้ดาริกาโตเป็นสาวและสวยขึ้นมาก
“ใช่… โตขึ้นมากจริงๆ ด้วย”
เคนนี่ที่เดินเข้ามาสมทบ รีบเอ่ยชมพลางทักทายน้องเมียแสนสวยที่เพิ่งมาถึง
สายตาของเคนนี่จับจ้องมองทรวงอกอวบใหญ่ สะโพกผาย เอวคอดรับกับช่วงขาเรียวยาว ผิวพรรณของดาริกาขาวราวกับหยวก หล่อนมีทรวดทรงองค์เอวชนิดที่ว่าสะกดใจชาย ผู้ชายที่เจอดาริกาจะต้องมองจนเหลียวหลัง… เคนนี่ก็ด้วย
“สวัสดีค่ะพี่เคนน์”
หญิงสาวผู้มาเยือน ยกมือไหว้สามีของพี่สาว ยอมรับว่ารู้สึกสะดุดตากับใบหน้าคมคร้ามหล่อเหลาของพี่เขย
ด้วยส่วนสูงเกินกว่าร้อยแปดสิบเซนติเมตร ทำให้เคนนี่ดูองอาจสมชายชาตรี เสื้อยืดสีขาวบางที่เขาสวมใส่กระชับเน้นรูปร่างจนเห็นกล้ามเนื้อตึงเต็ม ปั่นไหล่แน่นนูนไปด้วยมัดเนื้อ ร่างกายดูกำยำอย่างคนที่ชอบเข้ายิม
ออกกำลังกายเป็นประจำ
“นี่ถ้าไปเจอกันที่อื่น… บอกตรงๆ ว่าพี่คงจำดาวไม่ได้… ”
เคนนี่ยังตะลึงมองน้องเมียแสนสวย
“ขนาดนั้นเชียวหรือคะพี่เคนน์”
ดาริกายิ้มเขินๆ จู่ๆ ก็รู้สึกอายจนหน้าแดง เมื่อนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ตอนที่หล่อนจินตนาการวาบหวามถึงพี่เขยคนนี้โดยที่เขาไม่รู้ตัว
สายตาคมกริบเหมือนดวงตาของสัตว์นักล่าของเคนนี่ที่มองมา ทำให้ดาริการู้สึกสะท้านวูบไปทั้งร่าง ด้วยสังเกตเห็นประกายความเจ้าชู้ที่วูบไหววับวาวอยู่ในดวงตาคมของพี่เขยที่จ้องมองหล่อนไม่ลดละ
“ไปขึ้นรถกันเถอะยัยดาว… ”
ดาริกาเรียกพลางจูงมือน้องสาว
“เดี๋ยวพี่หิ้วให้”
เคนนี่ช่วยหิ้วกระเป๋าเดินทางสีชมพูใบใหญ่ เอาไปใส่ไว้ด้านหลังของรถกระบะขับเคลื่อนสี่ล้อสีดำคันใหญ่ พากันขึ้นรถแล้วขับออกมาจากสนามบิน ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงบ้านหลังใหญ่ ตั้งตระหง่านอยู่ท่ามกลางไร่องุ่นและไร่กาแฟทอดยาวไปถึงชายเขา
วันรุ่งขึ้น
ที่เทอเรสหน้าบ้าน
“อะไรนะ… เลื่อนมาเป็นพรุ่งนี้ คุณพระ! โอ๊ยทำไมมันกะทันหันแบบนี้ล่ะยัยเกด… บ้าไปแล้ว”
ดลญาร์อุทานลั่น ขณะกำลังยกโทรศัพท์มือถือขึ้นแนบหู คุยกับ ‘เกดสุดา’ ซึ่งเป็นหนึ่งในก๊วนเพื่อนสนิทสายบุญของหล่อน ที่วางแผนกันไว้ว่าจะไปถือศีลที่วัดป่าแห่งหนึ่งในจังหวัดสมุทรปราการ เป็นวัดที่มีอาณาบริเวณโดยรอบกว้างขวาง มีสระน้ำใหญ่ในบริเวณวัด มีกุฏิพระและแม่ชี แยกเป็นสัดส่วน สร้างเรียงรายรอบวัดมากกว่าร้อยหลัง และยังตั้งอยู่ติดริมทะเลซึ่งเป็นป่าโกงกาง
ปลายเดือนตุลาคมของทุกปี แก๊งสหายสายบุญของดลญาร์จะพากันไปบวชชีพราหมณ์ที่วัดแห่งนี้
“แกติดธุระอะไรหรือเปล่า?”
เกดสุดากรอกเสียงถามกลับมาด้วยความสงสัย
“ก็ช่วงนี้น้องสาวฉันมาอยู่ด้วย”
ดลญาร์ตอบไปตามความจริง ดาริกาที่ยืนอยู่ไม่ไกล ได้ยินทุกอย่างที่พี่สาวของหล่อนกำลังคุยกับเพื่อนสาวทางโทรศัพท์
ดาริการอจนได้จังหวะ หลังจากพี่สาวของหล่อนกดวางสาย ดาริกาจึงรีบกล่าวขึ้นว่า
“พี่ญาร์คะ… ไม่เป็นไรนะคะ… งั้นพรุ่งนี้ดาวกลับก่อนก็ได้ค่ะ ไว้รอพี่ญาร์ว่างดาวค่อยมาอีกทีดีไหมคะ”
ดาริการู้สึกเกรงใจพี่สาว ระหว่างที่สาวๆ กำลังสนทนากันอยู่นั้น พี่เขยรูปหล่อที่นั่งดื่มกาแฟอยู่ที่เทอเรสหน้าบ้านได้ยินเรื่องราวทั้งหมด จึงรีบแทรกขึ้นว่า
“ก็ไม่เป็นไรนะ… ญาร์ไม่อยู่แต่พี่เคนน์ก็อยู่ทั้งคนนี่นา ดาวจะอยู่ที่นี่รอพี่สาวกลับมาก็ได้นะ”
เคนนี่รีบออกความเห็น ดลญาร์เดินเข้ามาหาสามี
“นั่นสิคะ… ญาร์กำลังจะบอกว่าฝากพี่เคนน์ช่วยดูแลยัยดาวด้วยนะคะ… ในระหว่างที่ญาร์ไม่อยู่ บังเอิญเพื่อนญาร์อีกคนติดธุระก็เลยต้องเลื่อนนัดเข้ามาให้เร็วขึ้น”
ดลญาร์หมายถึงเรื่องนัดกันไปถือศีล ซึ่งทำเป็นประจำทุกปี
ดลญาร์ฝากน้องสาวไว้กับสามี โดยหารู้ไม่ว่านั่นเท่ากับการฝาก ‘เนื้อ’ ไว้กับ ‘เสือ’
“ได้สิจ๊ะ… เรื่องแค่นี้เอง ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ญาร์ไม่ต้องห่วงนะ ไปถือศีลให้สบายใจเถอะที่รัก… ไม่ต้องห่วงเรื่องทางนี้ เดี๋ยวพี่ดูแลเอง
สามีรับปากให้ภรรยาสบายใจ
“ขอบคุณแทนยัยดาวค่ะพี่เคนน์”
ดลญาร์ยิ้มให้สามี
“เรื่องเล็กน้อยจ้ะที่รัก”
เคนนี่เอื้อมมือมาโอบไหล่ภรรยา
“อ้อ… อีกเรื่องค่ะพี่เคนน์… ฝากพี่เคนน์ช่วยติวภาษาอังกฤษให้ยัยดาวด้วยนะคะ”
ดลญาร์ไม่ลืมเรื่องสำคัญ เพราะรู้ว่าจุดประสงค์ในการมาเยือนของน้องสาวในครั้งนี้ก็เพื่อหาที่สงบสำหรับอ่านหนังสือ เตรียมสอบแอดมิดชั่นที่กำลังจะมาถึงในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
“ได้ครับ… เดี๋ยวพี่จะติวเช้าติวเย็น… รับรองว่าแอดมิชชั่นปีนี้ยัยดาวต้องสอบได้คะแนนดีอย่างที่หวัง
วันรุ่งขึ้น
ราวๆ เจ็ดโมงเช้า แก๊งเพื่อนสายบุญของดลญาร์ขับรถมารับหล่อนไปแต่เช้า
ตอนนี้บ้านทั้งหลังก็เหลือเพียงแค่เคนนี่กับดาริกา เพราะว่าป้าปริกซึ่งเป็นแม่บ้านที่ทำงานรับใช้อยู่ในบ้านของเคนนี่มานาน ก็บังเอิญมาขอลากลับบ้านกะทันหัน เพราะต้องไปร่วมงานบวชหลานชายที่อยู่ต่างจังหวัด อีกสามวันถึงจะกลับมาทำงาน
ในเวลาต่อมา
ตอนค่ำ พอขับรถกลับเข้ามาจากไร่ เคนนี่ก็โทรเรียกดาริกามาให้ลงมาพบที่ห้องรับแขก
- ผู้เขียน
