ครอบครัวที่แสนสุขของเรา
วันเวลาผ่านไปเร็วมากอย่างไม่น่าเชื่อเลยว่าเราจะคบกันมายาวนานถึงเจ็ดปี เราสองคนจัดงานแต่งเล็กๆก่อนไปประชุมที่สภาเพียงไม่กี่วันหลังจากนั้นก็พาเขาไปด้วยทุกปี พอกลับมาก็ใช้ชีวิตเหมือนเดิมแบบไม่เบียดเบียนใคร หลายครั้งที่เราไปเที่ยวต่างประเทศเพราะอยากได้รับประสบการณ์ใหม่ๆในชีวิตดูบ้าง หลายครั้งที่ไปเที่ยวพร้อมกับทำงานที่เมืองนี้และเมืองใกล้เคียงเป็นระยะเวลาสั้นๆแต่มีความสุขมาก
พี่ลีอาห์ในตอนนี้ดูหล่อและดุดันมากกว่าเมื่อก่อนหลายเท่าเลย พอไว้หนวดเคราแล้วก็ดูเหมือนจะดิบเถื่อนขึ้นกว่าเดิมเพียงแต่ว่าเขาคือคนที่ขี้อ้อนมาก เรื่องความติดเมียก็ไม่ลดน้อยลงไปแต่กลับรู้สึกว่ามากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า เวลาที่เขากลับบ้านไปเยี่ยมพ่อแม่ก็จะพาเธอไปด้วยเสมอแล้วสังเกตทุกอย่างว่าเธอชอบไหม เขาตามติดเธอเหมือนเงา ชอบคลอเคลียเหมือนหมาเวลาอ้อนเจ้าของ แต่ว่าเธอชินแล้วละที่มีเขาอยู่ใกล้ตัวตลอดเวลา
