คริสโตเฟอร์กึ่งดึงกึ่งลากมิราให้ออกมาจากร้านอาหาร เธอเอาแต่ขัดขืนเขาทุกอย่าง
"ทำตัวให้มันน่ารักๆเหมือนตอนอยู่ในป่าหน่อยสิจ๊ะเมียจ๋า" คริสโตเฟอร์โอบกอดเธอจากด้านหลัง มือทั้งสองข้างกุมข้อมือเล็กของเธอไว้ ผิวขาวซีดกลายเป็นสีแดงอย่างเห็นได้ชัด เขาฉวยโอกาสหอมแก้มนวลที่มีกลิ่นหอมสดชื่น มิราเป็นผู้หญิงตัวหอมที่สุดในบรรดาผู้หญิงที่เขาเคยคบมา เธอหอมไปทุกสัดส่วน หวานไปทั้งเนื้อทั้งตัว แม้จะดื้อรั้นไปหน่อย
"โอ๊ย!!!" ฟังจากเสียงร้องของคริสโตเฟอร์ไม่น่าดื้อรั้นไปหน่อยนะ เธอเข้าขั้นพยศเสียมากกว่า ปลายรองเท้าส้นสูงบดขยี้ลงที่ปลายเท้าของชายหนุ่ม โชคดีที่สวมรองเท้าอยู่
"หยุด หยุดเดีี๋ยวนี้!" คริสโตเฟอร์ออกคำสั่งเสียงดัง
"กล้าดียังไงมาสั่งฉัน ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ไอ้คนบ้า!" เธอตะโกนด่าเขาชนิดไม่สนใจคนมองเลยแม้แต่น้อย
"ที่นี่ไม่ใช่โรงแรมนะคุณ คิดว่าผมจะไม่กล้าทำอะไรคุณอย่างนั้นรึ" พูดจบเขาก็ดึงเธอให้หัน
