บทที่ 17 เมียน้อย

1449 คำ

ใครเล่าจะอยากอยู่ในสถานะนี้ไปจนตาย เขาบอกว่าถ้าเมียคลอดจะเลิก ๆ พอเมียคลอดก็บอกให้รออีกหน่อย จนป่านนี้แล้วก็ยังไม่หย่า เมษาจะต้องทนอยู่อย่างนี้หลายเดือนจนเป็นปี หรือกี่สิบปี เขาถึงจะหย่า แกร็ก~ เสียงเปิดประตูดังขึ้นไม่นานหลังจากเธอโทรหา ภีมพัฒน์ถอนหายใจออกมาเบา ๆ เขายกมือเท้าเอวมองมาที่คนตัวเล็กด้วยสายตายากจะคาดเดา แววตาเปลี่ยนไปอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน “ทำไมทำแบบนี้อีกแล้ว” เขาเดินเข้ามาหาด้วยสีหน้าเบื่อหน่ายจนเมษาลุกขึ้นยืน “ถามตัวเองเถอะค่ะว่าทำไมทำแบบนี้อีกแล้ว จะให้เมย์รอไปอีกนานแค่ไหน ภีมไม่ใช่คนแบบนี้นี่ ภีมก็รู้ว่าเรารักกันมากแค่ไหน แต่ภีมก็ยังลังเล” เขากลืนน้ำลายลงคอ ชายหนุ่มไม่เคยลืมหรอกว่าเคยรักเธอมากแค่ไหน ไม่งั้นวันที่เธอทิ้งไปเขาจะรู้สึกเหมือนกับตายทั้งเป็นหรือ “ไม่ว่ายังไงเมย์ก็ต้องรักตัวเองบ้าง ทำไมชอบขู่ไม่กินยาแบบนี้ตลอด ภีมเป็นหมอนะ...หรือว่าเมย์รู้ว่าภีมปล่อยให้ใค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม