" เอาละ เอาละไอขอโทษ นัทก็ได้ค่ะ
ตอนที่ไอหายไป ก็ไอกลัวนัทอาย ที่มีแฟนอายุเยอะกว่า ตอนนั้นนัทเพิ่งอายุ19ปี แล้วเราอายุตั้ง21ปีแล้ว นัทจะให้เราทำยังไง อีกอย่างนัทก็ทั้งหล่อทั้งอนาคตไกล จะรักเราได้จริงๆ
เหรอ เวลาไอเห็นผู้หญิงมายุ่งกับนัท ไอก็หึง หงุดหงิด ไอไม่ชอบความรู้สึกแบบนั้น ไอก็เลย......" ไอรินพอพูดถึงตอนนี้ ก็ก้มหน้างุดเพราะรู้สึกอายที่ต้องพูดแบบนี้ออกไป เกิดมาทั้งชีวิตไม่เคยคิดว่าจะต้องมาอธิบายชีวิตให้ใครฟัง
" ก็อะไร / ก็เลยหนีเราไปใช่มั้ย" นัทพูดออกมาเอง ไอรินน้ำตาไหลลงมา เหมือนความอัดอั้นตันใจนั้นได้ถูกปลดปล่อยแล้ว
นัทเห็นแบบนั้นก็เข้าใจ ก่อนจะดึงคนตัวบางเข้าไปกอดไว้แนบอก แน่นด้วยความคิดถึงและความกระจ้างที่อยากถามเธอมาตลอด
" ทีหลังอย่าคิดเองเอ้อเอง อีกนะมีอะไรให้ถามให้บอก นัทก็มีความรู้สึกนะเว้ย อยู่ๆหายไปแบบนี้นัทแทบบ้าเลยรู้ไหม" นัทกอดคนร่างบางไว้แน่น ก่อนจะหอมที่หัวด้วยความหวงแหน
" เข้าใจแล้วค่ะ ไอไม่หนีไปไหนแล้ว ไอคิดถึงนัท" ไอรินกอดเอวแกร่งไว้แน่นปล่อยน้ำตาไหลออกมาทั้งสองแก้ม จนเปียกเสื้อนักศึกษาชายหนุ่ม
นัทได้ยินแบบนั้นหัวใจแกร่งก็เต้นแรงแทบ กระเด็นออกมา เขากอดเธอไว้แน่นกว่าเดิม จนมือเล็กหายใจไม่ออก ต้องตบที่หลังจนเขาปล่อย
" ท/ โทษที " นัทปล่อยไอออกจากออ้มกอด แล้วมองหน้าจ้องตาหญิงสาว เหมือนกำลังค้นหาอะไรบางอย่าง จากนั้นปากหนาก็กดจูบไปทึ่ปากกระจับแผ่วเบา ไอรินหลับตารับจูบ
ของชายหนุ่มพร้อมน้ำตา
" ยังเจ็บอยู่ไหม" นัทถามออกมาเมื่อนึกได้ว่าวันนั้นเผลอทำเธอแรงจนทำให้เธอมาเรียนไม่ได้ตั้ง3วัน
ไอรินได้ยินแบบนั้นก็หน้าแดงขึ้นมาอย่างเขินอาย ถึงจะฆ่าคนมาแล้วนับไม่ถ้วนแต่พอมาเจออะไร แบบนี้ก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน
" น/ นัท นัทพูดอะไร" ไอรินหน้าแดงกล่ำ นัทเห็ท่าทางแบบนั้นก็ยิ้มกริ่ม เหมือนตอนแรกที่เขาเคยยิ้มให้เธอ พอเธอหนีเขาไป นัทก็ไม่เคยยิ้มแบบนี้อีกเลย
" ไม่คุยกับนัทแล้ว ไอจะไปเรียนแล้ว" ไอรินอายจนหน้าแดง เธอหันหลังกำลังจะเดินออกไป แต่ก็ต้องหยุดสองเท้าไว้
" เป็นแฟนกันนะไอ อย่าหนีนัทไปอีกนะเว้ย
นัทตามฆ่าไอจริงๆด้วย" นัทพูดออกมาทั้งน้ำตา ไอรินได้ยินแบบนั้นสองเท้าน้อยก็หยุดลง หัวใจดวงน้อยก็เต้นระส่ำจนเธอต้องเอามือมากุมไว้ที่หน้าอกข้างซ้าย ก่อนจะหันหน้ามาหาชายหนุ่ม แล้วมองเขาที่ยืนร้องไห้ ก่อนจะวิ่งเข้ามากอดเธอไว้แน่น
" อย่าหนีนัทไปอีกนะ นัทเอาตายจริงๆนะ " นัทพูดด้วยเสียงสั่นเครือ ไอรินที่ยืนอึ้งร้องให้อยู่นั้นก็พยักหน้าก่อนจะกอดตอบชายหนุ่ม
" ไอไม่หนีไปไหนแลว...แล้วอีกอย่างถ้าเป็นแฟนไอ ไอขี้หวงนะจะบอกให้" ไอผละตัว
ออกห่างนัท แล้วมองหน้าด้วยสายตาออดออ้น อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน นัทเห็นแบบนั้นก็จูบลงที่หน้าผาก เพื่อย้ำความรักที่มีให้เธอ
" หวงเลยดีนัทชอบ เพราะนัทกาหลง หวงเหมือนกัน" นัทพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอบอุ่น ไอจูบปากคนตัวสูง หัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำ