ตอนที่ 5 ผีอำ

1530 คำ
ตอนที่ 5 ผีอำ ห้องล็อก!! เฮ่อะให้ตายเถอะ อาอาจจะนี่ระวังตัวชะมัด แต่อย่าคิดว่าคนอย่างไข่มุกจะยอมนะ ลูกพ่อเหมซะอย่างจะทำอะไรก็ต้องทำให้ได้ อาสิงจะดูถูกความสามารถของไข่มุกน้อยไปซะแล้ว หึหึ ฉันวิ่งเข้าไปในห้องนอนอีกครั้ง ใบหม่อนผงกหัวขึ้นมามองด้วยแววตาแห่งความสงสัย "อาสิงล็อคห้องน่ะ เพิร์ลมาเอากุญแจ หม่อนนอนเถอะ" ฉันบอกออกไป เพราะดูจากสีหน้าใบหม่อนก็รู้ว่าเธองง และสงสัยว่าฉันกลับมาทำไม คือเราไม่ต้องพูดกันมากหรอก แค่มองตาก็รู้ใจแล้วล่ะ "อืม..โชคดีล่ะ หม่อนเตรียมของไว้ให้แล้ว" ฉันหันไปส่งยิ้มให้ มันต้องแบบนี้ นี่คงจะเตรียมยาคุมฉุกเฉินไว้รอแน่ ๆ แต่ฉันว่าฉันเอาถุงยางอนามัยไปเลยดีกว่าไหม "น่ารักอ่ะ ยาคุมหรือถุงยางอ่ะหม่อน" ฉันถามออกไปอย่างตื่นเต้น "เปล่า เตรียมเบตาดีน ยาแดง กับ แอลกอฮอล์ล้างแผลน่ะ เผื่ออาสิงก้านคอกลับมา อ้อ ต้องเตรียมยานวดด้วยนี่น่าเนอะ" ใบหม่อนหัวเราะออกมาอย่างสนุกสนานที่ได้กวนประสาทฉัน ฉันหันไปทำแก้มพองลมและถลึงตามองอย่างแง่งอน "ยัยใบหนาด อย่ามาแช่งกันนะ เชอะ!!ฉันไม่คุยกับเธอแล้ว ไปดีกว่า" ฉันกระทืบเท้าอย่างขัดใจ เชื่อเถอะถ้าแม่เห็นฉันตูดลายแน่ ๆ กิริยาไม่น่ารัก แต่เอาไว้ก่อน ภารกิจข้างหน้าใหญ่หลวงนัก ฉันรีบเดินมาที่ห้องอาสิงอีกครั้ง ก่อนจะไขประตูก็ต้องมองซ้าย มองขวาเสียก่อน อ่า..ทางปลอดโปร่ง เสร็จฉันล่ะ ฉันค่อย ๆ ไขกุญแจเข้าไปอย่างเบามือ แกร๊ก!!! เสียงปลดล็อกทำให้หัวใจฉันเต้นรัว พร้อมด้วยอะดรีนาลีนที่หลั่งไหลขึ้นมาอย่าเปรมสุข อาสิงจ๋าไข่มุกมาแล้วจ้าา ฉันค่อย ๆ เดินย่องเข้าไปอย่างแผ่วเบา เสียงกรนเบา ๆ ดังขึ้นมพอให้ได้ยิน อาสิงหลับสนิทเลยนะเนี่ย มันเป็นสัญญาณที่ดี ฉันยกยิ้มออกมาจนตาหยี แล้วจึงค่อย ๆ มุดตัวลงไปในผ้าห่ม และคลานขึ้นไปคร่อมตัวอาสิงไว้ ก่อนจะขยับตัวนอนลงไปทับอย่างเบาแรงไว้ก่อน "อื้อ.." เสียงอาสิงร้องขึ้นมา อาจจะอึดอัดที่โดนฉันทับ หรือ กำลังฝันว่าโดนผีอำกันแน่นะ แต่เป็นผีสาวปล้นสวาทนะจ๊ะบอกก่อน ฉันไม่ได้พูดอะไรออกไป แต่เลือกที่จะขยับส่ายร่างกายไปบนตัวอาสิง มือฉันก็ค่อย ๆ ลูบไล้ลงไปจนถึง โอ้วว... ฉันเบิกตาขึ้นอย่างตกใจ "ให้ตายเถอะ ทำไมมันใหญ่ขนาดนี้นะ" ฉันพูดออกมาเบา ๆ สิงน้อยค่อย ๆ ขยายขึ้นตามการลูบของมือฉัน นี่ฉันแค่ลูบผ่านกางเกงเองนะ มันยังกระตุกหงิก ๆ ขนาดนี้ เอาล่ะ ฉันเอามือล้วงเข้าไปในกางเกงนอนของเขาเป็นขั้นตอนต่อไป "โอ้วว...ใหญ่มาก" ฉันร้องขึ้นมาอย่างตกใจ ก่อนจะหุบปากลง เพราะกลัวว่าคนด้านล่างจะตื่นขึ้นมาเสียก่อน ฉันหลับตาปี๋ และเกร็งตัวนอนนิ่ง ๆ เอาไว้ก่อน เมื่อรู้สึกแล้วว่าอาสิงไม่ตื่นแน่ ๆ ฉันจึงค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาขึ้นมาทีละข้าง ก็เห็นว่าคนตรงหน้ายังคงหลับสนิท แต่คิ้วกับขมวดเหมือนกำลังทรมานอยู่อย่างนั้น "ทรมานเหรอคะ อาสิงต้องการไข่มุกใช่ไหมล่ะ เดี๋ยวไข่มุกจะปลดปล่อยให้อาสิงเองค่ะ" พูดจบฉันก็ก้มลงไปจูบริมฝีปากหนาที่ปิดสนิท และยกหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว ฉันจัดการงัดสิงน้อยออกมานอกกางเกง และเริ่มสาวตามคลิปโป๊ที่ฉันศึกษามาอย่างละเอียด พั่บ!! พั่บ!! พั่บ!! เสียงเปลือกห่อหุ้มดังขึ้นจากแรงเสีียดสีกับมือน้อยของฉัน อ่า..มันมือพิลึก ฉันเริ่มชอบมันแล้วสิ ถ้าเปลี่ยนจากมือจะเป็นยังไงนะ "อ้าส์..." อาสิงขมวดคิ้วหนักกว่าเก่า และยังคงครางออกมาอย่างแผ่วเบา เสียงเขาช่างเซ็กซี่เกินจะต้านไหว ไม่ไหวแล้ว ฉันไม่ไหวแล้วจริง ๆ ฉันลุกออกจากตัวอาสิง และก้มลงไปที่กลางกายหนา กลิ่นอ่อนสบู่อ่อน ๆ ลอยมาแตะจมูกของฉัน ฉันสูดลมหายใจเข้าพร้อมกับค่อย ๆ แลบลิ้นออกมาเลียที่หัวสิงน้อยลงไป อย่างเงอะงะ ก็คนมันไม่เคยนี่นา "อ้าส์...." อาสิงครางออกมาพร้อมส่งมือมาวางไว้ที่หัวของฉัน ฉันตกใจและหยุดทุกการกระทำค้างเอาไว้นิ่ง ๆ เพื่อรอดูท่าที แต่เหมือนอาสิงจะไม่พอใจ เพราะเขากดหัวฉันลงไปอีกครั้ง เหมือนไม่ต้องการจะให้ฉันหยุดอย่างนั้น ฉันเงยหน้าขึ้นไปมอง ก็เห็นอาสิงยังหลับตาอยู่ หึ! เข้าทางฉันล่ะ ได้!! ในเมื่ออาสิงต้องการไข่มุกก็จะจัดให้ ฉันยกยิ้มอย่างพอใจก่อนจะอ้าปากออกจนกว้าง และขยับลงไปครอบหัวบานเขาไว้ ก่อนจะเริ่มโขลกหัวขึ้นลง ๆ ตามความต้องการของตนเอง ยิ่งได้ยินเสียอาสิงซี๊ดซ๊าด ฉันยิ่งโหมกระพือปากให้เร็วขึ้นเท่านั้น "อ่ะ..อ่าส์...เสียว..." เสียงอาสิงครางขึ้นมา ฉันยิ้มด้วยความดีใจ เพราะอย่างน้อย ๆ อาสิงก็ร้องครวญครางเพราะปากน้อย ๆ ของฉัน แต่ฉันว่าฉันพลาดแล้วล่ะ ฉันไม่น่ายิ้มเลย เพราะฟันของฉันมันไปขบหัวบานอย่างจังนะสิ ตายแล้วไข่มุกเอ๊ย "โอ๊ย...เฮ๊ย!!..ไข่มุกเหรอ หยุดนะ..อ่ะ..อ้าส์..." อาสิงสะดุ้งตื่นขึ้นมา พร้อมกับควานมืิอไปกดสวิตช์ไฟที่หัวเตียง แสงสว่างสลัวขึ้น แค่ตรงบริเวณเตียงเท่านั้น อาสิงพยายามดันหัวฉันออกจากแก่นกายของเขา แต่ฉันไม่ยอมหรอก ฉันกอดเอวหนาเอาไว้แน่ พร้อมดูดดึงสิงน้อยอย่างแรงสลับเบา อย่างต้องการจะกระตุ้นร่างหนาให้โอนอ่อนไปกับฉัน และเหมือนมันจะได้ผล "อ่ะ..ซี๊ด..ขะ...ไข่มุกอย่าทำ..อาจะเสร็จ...อ้าส์..." อาสิงร้องขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะปล่อยน้ำข้นเข้ามาในปากของฉันเต็ม ๆ ปาก จนมันล้นออกมาตามขอบปากของฉัน "คายออกมาไข่มุก" อาสิงดึงฉันขึ้นมาเมื่อปลดปลดเสร็จแล้ว อึก!! อึก!! "แบร่..ไข่มุกกลืนไปหมดแล้วค่ะ อาสิงรู้สึกดีไหมคะ" ฉันแลบลิ้นออกมา โชว์ให้เขาเห็นว่าลูกชายเขา ถูกฉันกลืนลงท้องไปหมดแล้ว หน้าตาอาสิงเขียวคล้ำขึ้นมาทันที "ไข่มุก!! ทำไมทำแบบนี้ห๊ะ ทำไมเราถึงทำตัวแก่แดดแก่ลมขนาดนี้" อาสิงดุฉันอย่างน่ากลัว เขาพยายามไม่ส่งเสียงดัง แต่ดูจากมือหนา ที่กำแน่นคงจะโมโหจริง ๆ "ก็ไข่มุกรักอาสิง" ฉันก้มหน้าลงพร้อมกับปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมา ตั้งแต่เกิดมา อาสิงไม่เคยดุฉันเสียงเข้มขนาดนี้เลย แต่ อ่า..ไอ้สายตาบ้า ยังอุตส่าห์หันไปเห็นสิงน้อย ที่นอนสงบอย่างสิ้นฤทธิ์นอกกางเกงตรงนั้นอีก "รักบ้าอะไรของเธอ รู้ตัวบ้างไหมว่าทำอะไรลงไป นี่มันมากเกินไปแล้วนะ อาผิดหวังในตัวเราจริง ๆ แอบเข้ามาลักหลับผู้ชายแบบนี้ มันใช่ได้ที่ไหน ถ้าพ่อกับแม่รู้เข้า เขาจะคิดยังไง โตแล้วนะไม่ใช่เด็ก หรืออาจะใจดีมากเกินไป เราถึงได้เป็นแบบนี้" "อะ..อาสิง..ฮื้อ" แค่คำว่าผิดหวังของเขา ฉันก็ปวดใจจนแทบจะหยุดหายใจ ฉันเงยหน้าไปมองเขาทั้งน้ำตา ตอนนี้เขาดูดุทั้งหน้าทั้งแววตา ซึ่งตั้งแต่เกิดมา ฉันไม่เคยเห็นเขาโกรธมากขนาดนี้มาก่อนเลย ฉันลุกขึ้นยืนอยู่บนเตียง และก้มหน้าลงมามองเขา ซึ่งเขาก็เงยหน้ามามองฉันเช่นกัน ฉันทนไม่ไหวหรอก สายตาที่บ่งบอกว่าโกรธเกลียดฉันแบบนั้นน่ะ ฉันเจ็บจนแทบจะหยุดหายใจ ฉันกระโดดลงจากเตียง และวิ่งหนีกลับออกไปจากห้องเขาทันที อาสิงไม่ได้ตามมา ถึงแม้ฉันจะหวังให้เขาตามมาก็ตาม ทางด้านอาหนุ่ม กฤษนัย ก้มลงไปมองมังกรตนเองที่นอนสงบนิ่งอยู่นอกกางเกง เขายื่นมือไปจับมันเข้าที่ ก่อนจะล้มตัวลงนอนลง ชายหนุ่มยกมือก่ายหน้าผาก และถอนหายใจออกมาอย่างรู้สึกผิด รู้สึกผิดที่เผลอไผลไปกับความต้องการลึก ๆ ในใจ เขาจะมองหน้าเพื่อนตนเองได้อย่างไร แบบนี้มันเหมือนสมภารกินไก่วัดเลยจริง ๆ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเมื่อสักครู่เขารู้สึกดีแค่ไหน กฤษนัยหลับตาลงอีกครั้งอย่างคนคิดอะไรไม่ตก
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม