ตอนที่ 2 น้องของขวัญ

1255 คำ
ตอนที่ 2 น้องของขวัญ "เอ้า!..กลับมาแล้วเหรอ ทำไมทำหน้าแบบนั้น เมื่อคืนอาสิงรุนแรงมากเลยเหรอ" ใบหม่อนเดินออกมาจากห้องน้ำ สงสัยคงจะอาบน้ำแหละ มันเดินไปลากเก้าอี้ที่โต๊ะเครื่องแป้งมานั่งและหันหน้ามาหาฉัน แบบรอคำตอบอย่างจริงจัง "เออ!..กลับมาแล้ว เมื่อคืนหนักไหมนะเหรอ หึ!..หนักมากอาสิงเอาผ้ามามัดฉันไว้ทั้งคืน " ฉันบอกออกไปด้วยสีหน้านิ่งเฉย แววตายังคงกรุ่นไปด้วยความไม่พอ แต่ดูเหมือนยัยใบหม่อนมันจะไม่รู้เรื่องอะไรเลย "โห้..มัดเลยเหรอวะ ดูหน้าอาสิงไม่น่าจะซาดิสม์นะถ้าอาซีเนี่ยฉันเชื่อเลย เพราะดูจากบุคลิกแล้วอาซีดูหล่อแต่ก็โหดกว่า แต่อาเคไม่ใช่นะอาเคหล่อและใจดีมาก อิอิ" ดูมันจะเพ้อเจ้ออะไรก็ให้มีขอบเขตหน่อยเถอะ พูดออกมาได้ไม่ดูสีหน้าเพื่อนมันเลยสักนิด เฮ้อ ยัยใบหม่อนนี่ก็ขาเผือกเหมือนกัน ดูที่มันอยากรู้ขนาดนั้นน่ะ หึ ตอนแรกทำมาเป็นห้าม แต่ตอนนี้กลับอย่างรู้อยากเห็นเชอะ "ไม่ใช่โว้ย ฟังนะใบหม่อน เมื่อคืนอาสิงน่ะเซอร์ไพรส์มากเลย แต่คนที่เซอร์ไพรส์กว่านะมันฉันย่ะ" ฉันถอนหายใจออกมาอย่างเซ็ง ๆ "ยังไงวะ ตกลงยังไงเนี่ยเพิร์ล" เอาเข้าไป เดี๋ยวเพิร์ลเดี๋ยวไข่มุก ไม่ต้องแปลกใจหรอก ฉันมีสองชื่อน่ะ คุณแม่เล่าให้ฟังว่า เมื่อตอนฉันเกิด คุณแม่ขอให้อาสิงตั้งชื่อให้ และคนที่ทำคลอดฉันมาก็คืออาสิงด้วยนะ เพราะแบบนี้ไงฉันถึงได้รักอาสิงน่ะ อิอิ เกี่ยวป่ะ!! ตอนแรกอาสิงบอกว่าให้ฉันชื่อว่าไข่มุก แต่คุณพ่อน่ะหึงคุณแม่ และหวงฉันด้วย คุณพ่อเลยบอกว่าให้ฉันชื่อเพิร์ล ซึ่งความหมายมันก็คืออันเดียวกันนั่นแหละ คุณพ่อบอกว่า ใครจะเรียกอะไรก็เรียกไป แต่ท่านจะเรียกน้องเพิร์ล และท่านก็เรียกแบบนี้จริง ๆ ย้อนกลับมาเรื่องเมื่อคืนดีกว่า ฉันจะเล่าให้ว่า หลังจากที่อาสิงเห็นฉันใช่ชุดของขวัญวันเกิดสุดเซ็กซี่แล้วมันเกิดอะไรขึ้นรู้ไหม ฟังนะ "..เซอร์ไพรส์ สุขสันต์วันเกิดค่ะอาสิง" "ไข่มุก ไอ้เด็กบ้า ชุดบ้าอะไรเนี่ย" "เอ้า..ก็ชุดชั้นในไงคะ อาสิงดูไม่ออกเหรอ" ฉันถามออกไปด้วยหน้าตาใสซื่อ และขยับก้าวขาออกจากกล่องด้วยท่าทางเย้ายวน สะโพกที่โยกย้ายไปมา ล่อสายตาให้อาสิงมองตามอย่างตาไม่กะพริบ ฉันเห็นนะลูกกระเดือกที่คออาสิงเขยื้อนขึ้นลง หึหึ เสร็จฉันล่ะ "ขะ..ไข่มุกจะทำอะไร" อาสิงถามออกมาเสียงสั่น มันเป็นโอกาสที่ดี ฉันยกขาก้าวเข้าไปช้า ๆ อาสิงก็ถอยหลังออกไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งสุดขอบเตียง ฉันดันอาสิงเบา ๆ เขาก็ล้มลงไปนอนบนเตียง โอ๊ย!! ไข่มุกเอ๊ย ทำไมมันง่ายขนาดนี้ รู้อย่างนี้ฉันทำแบบนี้ตั้งนานแล้วล่ะ ฉันก้มหน้าลงไปจูบที่ปลายคางสากอย่างแผ่วเบา มือก็ค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้ออาสิงทีละเม็ด โดยที่อาสิงไม่ได้ขัดขืนเลยสักนิด ง่ายไหมล่ะ หวานฉันล่ะ "อื้อ..ไข่มุกเราไม่ควรทำแบบนี้รู้ใช่ไหมคะ" อาสิงถามออกมาเสี่ยงสั่น พร้อมกับหลุดครางออกมาอย่างเซ็กซี่ อ้าส์...ฉันชอบเสียงอาสิงจังเลย จะดีแค่ไหนถ้าอาสิงจะมานอนครางบนตัวฉัน อิอิ "ทำไมละคะ..อาสิงก็ทราบว่าไข่มุกรักอาสิงแค่ไหน วันนี้หนูพร้อมแล้วนะคะ หนูพร้อมจะพลีกายพลีใจให้อาสิงแล้วค่ะ" พูดจบฉันก็ก้มลงไปจูบไซร้ที่ซอกคอของอาสิงพร้อมกับกัดลงไปเบา ๆ ให้มันเกิดรอย "อุ๊บ ฮ่าฮ่าฮ่า พลีกายพลีใจเลยเหรอ " อาสิงหัวเราะออกมาเสียงดัง จนฉันงงไปหมด จากที่กำลังก้มลงไปไซร้ที่ซอกคอหวังให้อาสิงมีอารมณ์เคลิบเคลิ้ม แต่เขากลับขำเนี่ยนะ what อะไรกันคะเนี่ย "ดีค่ะ แต่อาไม่ชอบเป็นผู้ถูกกระทำน่ะสิ เป็นเด็กเป็นเล็กควรจะอยู่เฉย ๆ ดีกว่าไหมคะ" อาสิงพูดพร้อมกับจับฉันพลิกลงไปนอนที่เตียง เขาคร่อมลงบนตัวฉัน แต่ไม่ได้ทับลงมานะ มันมีช่องว่างอยู่น่ะ ฉันแอ่นหน้าอกขึ้นไปอย่างตื่นเต้น ตอนที่เขาก้มหน้าลงมา ลมหายใจอาสิงเป่ารดลงไปที่เนินอกฉัน แค่นั้นฉันก็ขนลุกไปทั้งตัว "อะ..อาสิง...อื้อ..." ฉันร้องครางออกมาอย่างสยิว ตอนที่อาสิงขยับหน้าขึ้นไปเรื่อย ๆ ลมหายใจร้อน ๆ กับปะทะกับผิวกายเย็น ๆ ของฉัน จนกระทั่งใบหน้าเราอยู่ในระดับเดียวกัน เราจ้องตากันและสายตาของฉันมันบ่งบอกว่า ฉันต้องการเขาแค่ไหน ฉันหลับตาลงช้า และเผยอปากเจ่อ ๆ ขึ้นไปพร้อมรับจูบกระชากวิญญาณที่กำลังจะเกิดขึ้น อาสิงรวบข้อมือฉันขึ้นไปด้านบน "หึหึ..พร้อมแล้วนะคะ" อาสิงถามขึ้นมาอีกครั้ง ฉันรีบพยักหน้ารัว พร้อมกับปากที่จู๋ขึ้นอย่างเสนอให้อย่างเต็มที่ อาสิงขาไข่มุกพร้อมแล้วค่ะ อิอิ "อ่ะ..อาสิง..มะ..มัดไข่มุกทำไมคะ" อาสิงปลดเนคไทที่คอเสื้อตัวเองมามัดข้อมือข้อฉัน มัดอย่างเดียวไม่พอยังโยงไปกับหัวเตียงด้วย "ระ..เราทำกันดี ๆ ไม่ได้เหรอคะ หรืออาสิงชอบแบบนี้" ฉันเริ่มหวาดหวั่นกับสายตาคมที่มองมา อาสิงยกยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นไปยืนมองฉันที่นอนอยู่บนเตียงพร้อมกับมือที่ถูกมัดโยงเอาไว้ "ค่ะ..อาชอบแบบนี้ ไข่มุกนอนไปแบบนั้นละกันนะคะ บอกตรง ๆ ว่าอาไม่ปลื้มเลยกับของขวัญชิ้นนี้ " ไม่มีแววตาของความเสน่หา มีแต่แววตาของตาแก่ขี้บ่น ที่องค์เริ่มจะลงเข้าไปทุกที "อาสิง..." ฉันเรียกอาสิงเสียงเบาหวิว "ถ้าไอ้คุณเหมรู้ว่า ลูกสาวสุดที่รัก เอาตัวเองมาเป็นของขวัญให้เพื่อนสนิทแบบนี้ ไข่มุกว่า..เราสองคนใครจะโดนก่อนกันค่ะ เอาล่ะเรื่องนี้อาจะไม่พูดออกไป แต่คืนนี้น้องของขวัญก็นอนแบบนั้นไปละกันนะคะ ฝันดีค่ะเจ้าหญิงของอา เดี๋ยวอาล็อคห้องให้นะคะ " พูดจบอาสิงก็เอาผ้าห่มมาคลุมร่างกายของฉันไว้ โดยที่ไม่แก้มัดให้ฉันด้วย ฉันนอนแบบนี้ไม่ได้นะ "อ่ะ..อาสิงงง มาแก้มัดให้ไข่มุกก่อนน ฮื้อ ๆ ..." "ฮ่าฮ่าฮ่า..โอ๊ยยัยเพิร์ลฉันขำ ฮ่าฮ่าฮ่า" พอฉันเล่าจบใบหม่อนมันขำจนแทบจะลงไปนอนกลิ้งลงกับพื้น "เฮ่อะ..ขำเข้าไป ฉันยังไม่ยอมแพ้หรอก ยังไงซะอาสิงก็ต้องเป็นของฉัน ไข่มุกคนนี้คนเดียว" ฉันบอกออกไปอย่างมาดมั่น และฉันจะไม่ยอมแพ้แน่ ๆ แผนที่ร้อยแปดล้มเหลว แผนต่อไปต้องมา อึบ!!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม