บทที่ 10 เสียเงินไม่ว่า เสียหน้าไม่ยอม
"น้องเพิร์ลขาาา อาสิงของน้องเพิร์ลจะมาหรือเปล่าเนี่ย" พี่เป้หันไปมองทางประตูทางเข้า ฉันกลอกตาขึ้นอย่างเซ็ง เพิ่งวางสายเมื่อกี้เองไหม อาสิงจะมาอะไรเร็วขนาดนั้น รถนะไม่ใช่จรวด
"ใจเย็นสิคะพี่เป้ เชื่อเพิร์ลเถอะยังไงอาสิงก็ต้องมา" ฉันตอบออกไปอย่างมั่นใจ ถึงแม้ช่วงหลัง ๆ อาสิงจะไม่ตามใจฉันอีกแล้วก็ตาม
"แล้วถ้าไม่มาล่ะ" ยัยพริ้งถามขึ้น พริ้งคือเพื่อนที่อยู่ในกลุ่มนั่นแหละ
"เออ อาสิงไม่สนใจเลยดีกว่า เมื่อกี้อาสิงก็บอกว่าให้ปล่อยเธอไปกับพี่เป้เลยนะเพิร์ล" ใบหม่อนพยักเห็นด้วยกับคำพูดของพริ้ง ที่อาสิงกล้าพูดก็เพราะว่าเขารู้นะสิ ว่ายังไงฉันก็ไม่มีทางไปกับผู้ชายคนอื่นเด็ดขาด
"เชื่อฉันเถอะ ยังไงอาสิงก็ต้องมา เพราะครั้งนี้ฉันวางเดิมพันเอาไว้ ถ้าอาสิงมาก็หมายความว่าฉันมีหวัง " ฉันบอกออกมาแน่วแน่ และมั่นใจ
"ถ้าอาสิงไม่มาจะตัดใจใช่ไหม " ใบหม่อนถามขึ้นมาอีกครั้ง
