หลังเลิกเรียน...
“รอนานไหมหนูนา” เสียงทุ่มเอ่ยเรียกเพื่อนสาวที่ยืนรอเขาอยู่หน้าโรงเรียนเพียงคนเดียว เพราะวันนี้ดีแลนด์มีนัดพบกับครูที่ปรึกษาจึงไม่ได้มายืนรอกลับบ้านเป็นเพื่อนเธอ และอีกอย่างเธอก็มีธุระสำคัญที่จะต้องออกไปข้างนอก ซึ่งเรื่องนี้ไม่สามารถบอกคามินและคนของคามินได้ เธอจึงโทรให้เฟรมเพื่อนร่วมห้องออกมาเป็นธุระให้
“...” หนูนาเงยหน้าขึ้นมามองเฟรมขณะที่กำลังคุยแชทอยู่กับดีแลนด์ เธอส่ายหน้าให้เพื่อนหนุ่มด้วยรอยยิ้มพร้อมเอื้อมมือไปรับหมวกกันน็อคที่เพื่อนชายยื่นมาให้
“ไปกันเถอะหนูนา รีบไม่ใช่เหรอ” เฟรมพูดในตอนที่หนูนากำลังส่งข้อความประโยคสุดท้ายให้กับดีแลนด์ หนูนาพยักหน้าให้กับเพื่อนหนุ่มเล็กน้อยพร้อมเก็บโทรศัพท์มือถือใส่กระเป๋ากระโปรง
หนูนาครอบหมวกกันน็อคเข้าที่ศีรษะของตัวเอง แล้วปีนขึ้นไปนั่งบนเบาะหลังของรถบิ๊กไบค์อย่างทุลักทุเล ก่อนที่จะมีมือของเพื่อนหนุ่มดึงมือของเธอมากอดเอวเอาไว้
