ภรรยาที่คุณไม่รัก

หย่า

“รินตื่นแล้วหรอครับ…หิวหรือเปล่า เดี๋ยวพี่ไปซื้ออะไรมาให้กินนะครับ”

ธีรภัทรยิ้มดีใจที่น้ำรินฟื้นขึ้นมาไม่มีอาการเจ็บปวดใดๆอีกแล้ว

“พี่ธีร์กลับไปเถอะค่ะ เดี๋ยวคุณแม่ก็มาแล้ว…ไปทำงานเถอะนะคะ”

“พี่เป็นสามีรินนะ รินไม่สบายพี่ก็ต้องดูแลสิ พี่จะไปทำงานได้ยังไงกัน”

“แค่ในนามค่ะ! เราเป็นสามีภรรยาแค่ในนามเท่านั้น”

เธอพูดเสียงกระด้างดูคล้ายอดทนและอึดอัดกับความสัมพันนี้เต็มทนแล้ว

“ได้…ในเมื่อรินคิดแต่จะหย่ากับพี่ทุกวัน งั้นก็รีบรักษาตัวให้หาย…แล้วเรามาหย่ากันเถอะ!”

ชายหนุ่มนิ่งคิดไปพักนึงก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า ฟังคล้ายเหมือนจะฝืนพูดออกมา แต่มันทำให้คนฟังอยู่แทบหยุดหายใจพอชายหนุ่มพูดเสร็จเขาเดินออกไปด้วยความโกรธขึ้ง ทิ้งให้หญิงสาวนอนน้ำตาซึมอยู่ในห้องคนเดียว

?????

3เดือนต่อมา

หลังจากหย่ากับธีรภัทรหญิงสาวย้ายกลับมาอยู่บ้านกับพ่อแม่เหมือนเดิม…ฝ่ายธีรภัทรก็เหมือนจะกลับไปอยู่คอนโดทิ้งให้เรือนหอร้าง เพราะไม่มีคนอยู่ เธอกลับมาช่วยผู้เป็นบิดาและมารดาทำงานอย่างเต็มที่ พร้้อมกับเปิดออฟฟิศเป็นบริษัทเล็กๆของตัวเองไว้รับงานออกแบบ โดยจ้างพนักงานแค่ไม่กี่คน หญิงสาวเงียบขรึม เก็บตัวและบ้างานจนซูบผอม เธอต้องการลืมผู้ชายใจร้ายคนนั้นเลยทำงานอย่างหนักเพื่อลืมเขา

“ริน…ลูกคิดดีแล้วใช่มั้ยที่หย่ากับธีร์เค้าอ่ะ”

ผู้เป็นมารดาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่ห่วงใย เธอเริ่มกังวลและเป็นห่วงลูกสาวมากกว่าตอนที่หญิงสาวเป็นแบบเมื่อก่อนเสียอีก เธอแทบจะไม่เห็นรอยยิ้มของลูกนานมากแล้วตั้งแต่หย่ากับธีรภัทร

“คิดดีแล้วค่ะแม่พี่ธีร์เค้าก็ประกาศเปิดตัวแฟนนางแบบแล้วนี่คะ เค้าเป็นแฟนกันไปพรากคนรักกันมันบาปนะคะ"

น้ำรินพูดด้วยเสียงแผ่วเบาระคนเจ็บปวดอยู่ลึกๆในใจ ก็ได้แต่กล้ำกลืนมันลงไปทุกครั้ง

“เป็นเพราะแม่เองแหร่ะ ที่บังคับลูกให้แต่งงานกัน”

“ไม่ใช่หรอกค่ะแม่ รินเองต่างหากที่ฝืนจะแต่งงานกับพี่ธีร์!”

หญิงสาวจับมือผู้เป็นมารดามาแนบกับแก้มงาม

“แม่รู้ว่าลูกรักพี่ธีร์ของลูกมาแต่ไหนแต่ไร ไม่เป็นไรนะลูก สวยๆแบบลูกแม่เดี๋ยวก็มีใหม่เองแหร่ะ”

ผู้เป็นมารดาพูดปลอบใจพร้อมลูบหัวผู้เป็นบุตรสาวเบาๆ พลันคิดในใจลูกของเธอเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ

ตี๊ด!ตี๊ด!ตี๊ด!

“อะโหลหวัดดีนายติณห์ โทรมามีไรจ้ะ เพื่อนรัก”

‘ติณห์’หนุ่มหล่อดีกรีลูกเจ้าของโรงแรมชื่อดังในหลายจังหวัดคือเพื่อนสนิทของเธอทั้งมัธยมต้น เทียวไปเทียวมากันนมนานมากแล้ว เธอก็แปลกใจอยู่เหมือนกันทำไมนายติณห์ไม่มีแฟนสักที จะว่าเป็นlgbtiqn ก็ไม่ใช่ จะว่าขี้เหร่ก็ไม่ใช่อีกนะแหละ

"ได้ข่าวว่าหย่าแล้วหรอ! ไมอ่ะ มีอะไรรึเปล่าไม่เคยโทรหาเลยนะเก็บไว้คนเดียวตลอดตัวโอเคมั้ยนี่??"

น้ำเสียงอ่อนโยน ความเป็นห่วงเป็นใยของติณห์ยังเหมือนเดิมเสมอ ตั้งแต่เธอแต่งงานติณห์ก็หายหน้าหายตาไปเลยจนเธอก็นึกแปลกใจ

“ก็กลัวนายจะเป็นห่วงแหร่ะ เลยไม่ได้บอกใครสักคน นี่รู้จากใครย่ะ!”

หญิงสาวเอ่ยถามเพื่อนอย่างแปลกใจเพราะเธอแทบจะไม่ได้บอกใครเลยสักคนนอกจากพ่อและแม่

"เขารู้กันทั้งประเทศว่าเธอโดนมือที่สามฉกไป ก็อดีตสามีรินเปิดตัวแฟนแล้วไม่ใช่หรอ?เขาเป็นนางแบบออกข่าวซะเต็มโซเชียลไปหมดว่าเป็นมือที่สามสาเหตุการหย่าไฮโซน้ำริน!"

ติณห์พูดเหมือนกำลังอ่านข่าวให้เธอฟัง

"พอเลย! ไฮซง ไฮโซ อะไรจ้ะ? รินไม่ค่อยได้เสพโซเชียลเท่าไหร่ด้วย ว่าทำไมเข้าออฟฟิศพนักงานมองรินแปลกๆ สงสัยต่อไปนี้ต้องเช็คข่าวบ้างแล้ว แต่นักข่าวก็เขียนข่าวไปงั้นแหละ ไม่มีใครเป็นมือที่สามใครทั้งนั้น ว่างใช่มั้ยนี่ไปหาอะไรกินกันมั้ยมารับด้วยขี้เกียจขับรถ!" น้ำรินรู้สึกเบื่อๆติณห์โทรมาเหมือนรู้จังหวะพอดี

“10นาที”

ชายหนุ่มรีบรับคำแบบไม่ต้องคิด

“ไวปานนั้นเชียว โอเคๆรอนะจ้ะ!”

หลังจากวางสายจากน้ำริน ติณห์ แสดงท่าทางความดีใจออกมา หลังจากรู้ข่าวว่าน้ำรินหย่าจิตใจเขาที่ห่อเหี่ยวก็กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง เขานั้นรักเธอมานานมากแล้ว แต่เหมือนเจ้าหล่อนจะมองข้ามเขาตลอดไม่ใช่ว่าเขาหน้าตาไม่ดี แต่เพราะความที่สนิทกันตั้งแต่เด็ก เขาเลยไม่เคยเอ่ยอะไรออกไป กลัวทำให้ความสัมพันที่มีต่อกันมานานต้องจบลง แต่….ถึงตอนนี้มันคงจะถึงเวลาแล้วที่เขาจะเปิดเผยความในใจสักที ระหว่างเสียเธอไปให้คนอื่นโดยที่ตัวเองต้องมาเจ็บช้ำอยู่คนเดียวกับอกหักเพราะเธอไม่รับรัก…ความรู้สึกมันก็คงไม่ต่างกันเท่าไหร่

ติณห์พาน้ำรินมาดินเนอร์ที่โรงแรมหรูชั้นดาดฟ้าแห่งหนึ่ง

“อย่างกะพามาเดทเลยนะ นายติณห์ เอาใจรินขนาดนี้เลยหรอ?”

“เปล่า ยิ้มได้แล้วสินะ แค่เห็นเธอยิ้มได้ก็เราก็สบายใจล่ะ”

“หืมม มีมุมแบบนี้ด้วยหรอตัวน่ะ อยู่กันมานมนานรินไม่เคยเห็นนะเนี่ย”

หญิงสาวเผลอยิ้มหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข โดยที่เธอไม่รู้ตัวเลยว่ามีสายตาคมกริบของธีรภัทรกำลังจ้องมองเธออยู่ห่างๆ เขาขบกรามเข้าหากันจนเป็นสันนูน กำมือแน่นด้วยความโกรธขึ้งออกมา ดวงตาเข้มขึ้นจนน่ากลัว ไม่รู้ทำไมเข้าถึงได้โมโหขนาดนี้เวลาเธออยู่กับคนอื่น ทั้งๆที่เขาก็มีไอด้าแล้ว สถานะตอนนี้เขาไม่มีสิทธิ์อะไรแม้แต่นิดเดียวชายหนุ่มได้แต่ครุ่นคิดถึงเธอทุกวันทั้งแต่ที่หย่ากับเธอไป เขารู้สึกเจ็บปวด เหงา อ้างว้าง อยู่เสมอยามเมื่อได้คิดถึงใบหน้างามระหง ดวงตาคู่สวยคู่นั้นและเวลาที่นอนกอดร่างบางเป็นค่ำคืนที่เขามีความสุขที่สุด แต่เขาทำมันหลุดมือไปแล้ว

คอนโดของธีรภัทร

“ดื่มกันค่ะธีร์” ไอด้ายื่นแก้วมาชนกับเขา ชายหนุ่มรู้สึกมึนเมาเต็มทีหลังจากนัดคุยกับลูกค้า…..แล้วบังเอิญไปเห็นภาพบาดตาบาดใจน้ำรินกับผู้ชายอีกคนมา หลังจากกลับมาเขาจึงดื่มหนัก…..ไอด้าผู้ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนเต็มตัวของธีรภัทรแล้ว ได้แวะเวียนมาหาเขาเกือบทุกวัน แต่เขากลับยังรู้สึกเหมือนยังขาดอะไรอยู่ มือเรียวสวยของไอด้าลูบลงไปบนแผงอกกว้างของเขา ก่อนจะเลื่อนล้วงลึกลงไปข้างล่างหว่างขาของชายหนุ่ม แหวกท่อนเอ็นท่อนใหญ่ออกมาแล้วใบหน้าสวยคมของเธอก็ก้มลงไปโลมเลียดูดดื่มตรงนั้นของเขา

“ริน……..อืมมม”

ชายหนุ่มครางออกมาเบาๆด้วยความเสียวบวกกับฤทธิ์ความเมาของแอลกอฮอล์

“ธีร์คะ!! นี่ไอด้าเองค่ะ ดูคุณจะคิดถึงมันมากถึงขั้นละเมอออกมาเลยนะคะ ถ้าเป็นแบบนี้ด้ากลับล่ะค่ะ”

หญิงสาวผงะ!เมื่อได้ยินเสียงเขาละเมอถึงน้ำริน ด้วยความน้อยใจจึงผละออกมาแต่….ธีรภัทรก็ไม่ได้สนใจเธอเลยแม้แต่นิดเขายังคงนอนครวญครางถึงน้ำรินเหมือนเดิม…..