Chapter 17 หยุดรังแกคนไม่มีทางสู้สักที

1309 คำ

ใบหน้าเจ้าเล่ห์ของคนเหนือตัวทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นตุบตับ แพรนรีไม่คุ้นชิน และเคอะเขินกับภาวะเช่นนี้ ไม่กล้าแม้แต่ขยับตัวเพียงนิด เขาโน้มใบหน้าลงจูบเธออีกครั้ง หากครานี้หญิงสาวกลับเผยอปากออกอย่างไม่รู้ตัว ฮาริสเข้ามาถึงตัว แกล้งไล้ปลายจมูกโด่งเคลียต้นคอขาว หญิงสาวต้องยกมือปิดปากตัวเองป้องกันเสียงครางที่เกือบเผลอเปล่งออกมา เธอต้องรีบดึงสติตัวเองออกมาจากความวาบหวามที่เขาจงใจ เขากำลังแกล้งให้เธอปั่นป่วน “จูบนี้ห่วยแค่ไหนนะ” ฮาริสเลื่อนปากมาขบที่ติ่งหู กระซิบเย้าเสียงพร่า มือซุกซนแทรกซุกใต้เนื้อผ้าบางเบาที่หลงเหลือกอบกุมก้อนเนื้อนุ่มมือข้างใน หญิงสาวแทบลืมหายใจ เมื่อเขาบีบกระชับอุ้งมือพร้อมๆกับเกลี่ยนิ้วหยอกเย้า ปลายจมูก และปากชื้นไม่อยู่สุข ไล้ไปทั่วทั้งลำคอระหง ชายหนุ่มประคองร่างอ่อนปวกเปียกไว้ในอ้อมแขน โอบช้อนขึ้นทั้งตัวอย่างง่ายดาย ปล่อยราบบนเตียงปลดพันธนาการชิ้นสุดท้านออกแล้วโถมทาบ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม