Chapter 29 แพศยา

1209 คำ

หญิงสาวคิดอย่างลังเล ในที่สุดเธอก็พยักหน้ารับเบาๆ เดินกลับไปที่เตียง ทอดตัวลงนอนตามคำสั่งของเขา แต่ไม่ถึงห้านาทีเตียงนอนก็ไหวยวบลง เขาเดินตามมา หญิงสาวหันกลับไปมอง เห็นชายหนุ่มนั่งอยู่บนเตียง เขาโยนเม็ดยาเข้าปากแล้วประกบปากจูบเธอ รวดเร็วจนหญิงสาวตั้งตัวไม่ทัน เขาดุนเม็ดยาให้ลงไปในลำคอของเธอ แต่คนเจ้าเล่ห์ก็ดูดกลืนฉกชิมความหวานอย่างเอาใจอยู่นาน “ปล่อย” หญิงสาวดิ้นขลุก เปล่งเสียงเล็ดลอดช่องเล็กๆ ออกมา หากแต่ชายหนุ่มกลับยังติดใจไซรัปรสหวานที่กลบรสขมของยาได้มิด ไม่อยากถอดถอนริมฝีปากออกมา เขาวนเวียนฉกชิมแทะเล็มอยู่อย่างนั้น แม้ว่าเม็ดยาเม็ดนั้นจะหมดขมในโพรงปากไปนาน "อืม...อีกนิด" เขาร้องบอกเสียงงึมงำ “อือ...ไม่” เธอร้องประท้วง "ก็ได้" ชายหนุ่มถอนริมฝีปากออกอย่างแสนเสียดาย เขากระหวัดลำแขนรั้งตัวหญิงสาวขึ้นมาเกยบนหน้าอกของตัวเอง แต่มือหนากลับชุกซนตะปบหมับเข้าที่ก้อนเนื้อใกล้สะโพก เคล้นคลึง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม