ตอนที่ 38
หล่อนหันมาเอาเรื่องแม่บ้านของคฤหาสน์หลังนี้ ซ่อนยิ้มเป็นเขิงยิ้มเยาะที่มุมปาก อย่างรู้เท่าทันพลางแสยะยิ้ม
“ก็ไม่เป็นไรนี่คะ เคาะๆ ก็เพื่อให้คุณรู้ว่า นี่ควรจะตื่นได้แล้ว เพราะ นี่ไม่ใช่เพิ่งจะไก่โห่ค่ะ แต่ว่า มันใกล้จะเข้าเที่ยงวันเข้าแล้วล่ะค่ะคุณ”
ลงท้ายในน้ำเสียง แม่บ้านเก่าแก่อดกระแทกไม่ได้ เพราะนึกหมั่นไส้หญิงสาวในวงสังคมที่หล่อน ชอบทำตัว เหมือนเป็นเจ้าของบ้านเสียเอง กรีดกรายไม่พอ ยังนอนตื่นสายอีก
“แล้วคนในบ้านนี้ ก็ไม่มีใคร เขาตื่นสายกันขนาดนี้หรอกค่ะแบบนี้ เขาเรียกว่านอนกินบ้านกินเมือง”
ดูเหมือนแม่บ้านวัยชราที่หน้าตาดูคมกริบจะไม่ปล่อยช่องว่างให้หล่อนแม้แต่นิดเดียว เล่นทีเผลอ เลอรัศมี เลยมองจ้องตามองถลึงตาใส่ออกไปพร้อมกับเบะปากโต้กลับอย่างไม่ยอมแพ้
“เสียมารยาทกับแขก นี่ฉันว่าหล่อนคงจะไม่เคยถูกใครสั่งใครสอนมาเลยหรือใช่ไหมว่าคนเป็นแขกนะ ควรจะได้รับการ
