ตอนที่ 54 ปพนยกมือปิดตาไม่อยากเห็นภาพบาดตานึกเคืองแค้น เพราะเขาคิดกับช่อดมิสาแบบไหนหล่อนเป็นเพื่อนหญิงที่ดีทั้งเรียนเก่งน่ารักจนเขาแอบหลงรักหลงรักทั้งๆที่ ไม่เคยกล้าบอกให้ช่อดมิสารู้ได้แต่แอบเก็บไว้ในใจ แต่ เขา หวังเพียงการกระทำที่แสดงออกให้หล่อนเห็นเท่านั้นเพื่อ ช่อดมิสาจะได้ รับรู้แต่ว่าหล่อนไม่เคยรู้ สิบห้านาทีต่อมาอภิวานต์ก็ถึงเวลาที่จะต้องกลับ เขาพาช่อดมิสาและอยู่คุยกันก่อนใต้ร่มเงาจามจุรีไม่มีอะไรมากวันนี้มีความสุข มีเก้าอี้หินอ่อนที่เขานั้นทรุดลงนั่ง กับช่อดมิสา “แค่นี้ล่ะฉันจะกลับแล้วนะช่อดมิสาจะเลยไปทำงานตอนเย็นค่อยมาเจอ และฉันจะกลับมารับเธอ” อีกครั้งที่อภิวานต์บอกแต่หล่อนก็อึ้งอีกครั้งที่เขาจะมารับกลับตอนเย็นอีกแค่นี้หล่อนอับอายผู้คนไม่เพียงพอหรือแล้วร่างสูงของเขาก็ตรงดิ่งไปยังรถที่จอดไว้ก่อนขับสตาร์ทออกไป ช่อดมิสาขอถอนใจออกมายังนั่งอยู่ที่เดิมคล้าย ไม่มีเรี่ยวแรงจะขยับตั