ตอนที่ 50
ช่อดมิสาตอบไปตามความรู้สึกนึกคิดของตัวเองมากกว่า จะให้เป็นอย่างอื่น
อภิวานต์อยากจะแกล้งยั่วเย้าอีกรอบ
“อ้าวแล้วเธอไม่นึกบ้างหรือยังไงว่าสักวันหนึ่ง เธอก็ต้องได้มาอยู่ที่นี่กับฉันเหมือนกัน”
ช่อดมิสานั้นฉุกใจคิดกับคำของเขาก็ไม่ผิดหรอก เพราะสักวันถึงวันนั้นหล่อนต้องมาอยู่ในบ้านหลังนี้ในฐานะอะไรล่ะก็นอกจากผู้หญิงที่เป็นนางบำเรอส่วนตัว หรืออนุของเขา
สลัดความคิดเรื่องนี้ออกไปใจไม่เคยอยากให้มันมาถึงเร็วนัก ผลักไสมันออกห่างนั่นล่ะดีที่สุดเพราะช่อดมิสา ไม่คิดในเรื่องที่ทำให้หล่อนเจ็บปวดช้ำใจเสียเปรียบเขาอยู่ตลอดเวลา
นั่งอยู่ในรถเงียบจนเขานั้นขับมาถึงคฤหาสน์กลางกรุงที่เป็นส่วนตัว ในครึ่งชั่วโมงต่อมา
นางล้อมวิ่งเข้ามาเปิดประตูให้ ช่อดมิสาจึงได้พบ กับนางล้อมอีกครั้งเจอหน้าก็ทักทายกันธรรมดานางล้อม ไม่ได้ยกมือไหว้หล่อนอาจจะเป็นเพราะหล่อนเด็กกว่า
ช่อดมิสาไม่ได้คิดอะไรม
